14.Bölüm🔞

1.2K 43 7
                                    

İyi okumalar...

"Yavaş sür Demir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Yavaş sür Demir." Bacağımda ki elini sıkıp bana sadistce gülümsedi.
"Bugün yavaş olmak yok güzelim. Ağzından tek daha hızlı lafını duyacağım."

Yutkunup bacağımda ki elinin üstüne elimi koydum.

Bardan kucağında çıkarıp arabaya bindirmişti ve şuan arabanın hızını zorluyordu. Dubai'de gece hayatı ünlü olduğu için saat bire de gelse yollarda çok araba vardı,hepsini solluyorduk!

Bacağımda ki eli arada sıkıyor arada okşuyordu ve kendimden geçmemi sağlıyordu.

Son hız evin önünde durduğumuzda öne yalpalanmamı Demir'in eli engelledi. Arabadan beraber indiğimiz de Demir beklemeden beni kucağına aldı.

İkimizde heycanlıydık! İkimizin de kanında alkol vardı. İkimiz de bugün pişman olmicaktık.

Bacaklarımı beline sarıp sırtında birleştirdim. Demir kapıyı ayağıyla kapatıp beni kapıya yasladı. Elini elbisenin içine sokup bacağıma koydu.

Nefeslerimiz birbirine çarpıp ortamın daha alevlenmesini sağlıyordu.

Gözleri kararmış beni yakacak gibi bakıyordu.

"Çok güzelsin..." Dudaklarından çıkan sözleri gözleri kanıtlıyordu. Bana içi gidermiş gibi bakması kadınlık gururumu okşayıp,sevgimi çoğaltıyordu.

Her kadın isterdi övgü dolu sözleri.

Ve ben galiba gerçek aşkı bulmuştum.

"Tenin tenime bulaşsın,kalplerimiz bir birine karışsın mı Ay Tenlim?"
Sözleri beni kendimden geçirirken konuşamicağımı fark edip usulca başımı salladım.

Demir yüzümde ki saçları kulağımın arkasına sıkıştırırken konuştu.
"Cevap ver Berceste'm taptığım sesini benden saklama." Sertçe yutkunup fısıldadım. "Karışsın." Tek kelime odanın sessizliğe bürünmesini sağladı.

Dudaklarıma kapanan dolgun dudaklara karşılık verirken bir yandan ellerimle kıvırcık buklelerini okşuyordum.

Yavaş başlayan öpüşmemiz hızlanmaya başladığında Demir sırtımı yasladığı kapıdan uzaklaştı ve yavaş adımlarla salona ilerledi.

Yatak odası daha iyi olabilirdi ama şuan oraya gidebilecek gücü ikimizde bulamazdık.

Sırtımı bu sefer koltuğa yaslayıp uzanmamı sağladı. Üstümde ki yerini aldığında dudaklarımızı ayırdı.

LindaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin