Linda

34.Bölüm

İyi okumalar...

34.Bölüm(Pars,Pamir)

"Küçük civcivim, güzel kızım. Dünyam benimmm." Arabada kısık sesle çalan şarkı ile beraber yola devam ediyorduk.

Pars Bey abinin evine gidiyorduk. Abim kardeşi ile de tanışmak istediği için,adam bizi evine davet etmişti.
Araba ormanlık yerlerden geçiyordu,galiba evleri çok gidilen biryerde değil.

"Abi bu bizi ormana çekip öldürmesin." Abim arabanın aynasından bana baktı.
"Saçmalama kızım,sadece evleri gizli yerde. Düşmanı çok adamın,adam çok ünlü. Birde para sıçtığı için, düşmandan bol birşeyi yok."

Kafamı salladım.
"Öyle olsun bakalım." Abim geri önüne döndü ve yola bakmaya başladı.

Aras biraz daha bana sokuldu,kolunu omzuma attı ve kendine çekti. Kafamı göğsüne yasladım. Abim üstten bize baktı ve göz devirdi.

Kıkırdadım ve Aras'a daha çok sokuldum. Aras saçlarımın üstüne öpücük kondurup telefonunu çıkardı ve instagramda gezmeye başladı.

Bende yola bakmaya başladım. Ormanın içinde biraz daha ilerlediğimiz de, büyük bir villa ile karşılaştık. Siyahtı, çok boğucu duruyordu.

Abim arabayı düzgün bir  yere park etti ve hepimiz indik. Pars Bey abi kapının önünde duruyordu.
Yanına geldiğimiz de,korumalara döndü ve konuştu.

"Açın kapıyı." Koruma kafasını salladı ve yavaşca kapıyı açtı.
Aç kapıyı vezir!

İçimden bok gibi bir espri yaptıktan sonra içeriye girdik.
Pars Bey abi kapının ziline bastığı an, kapı açıldı. Evin hizmetlisi diye düşündüğüm bir erkek kapıyı açtı ve çekildi.

Pars Bey abi içeriye girdiğinde arkasından kurbanlık koyun gibi takip ettik. Salon diye tahmin ettiğim yere getirdiğin de koltuğa oturup, eli ile bize de gösterdi.

Hemen L koltuğa yerleşip, etrafı süzmeye başladım. Büyük gri bir L koltuk vardı, karşısında da rengine uyumlu koltuklar.

Ortada koyu kahve bir masa vardı. Tam sağımızda duvarda bir tv asılıydı,altında ise şömine vardı.

Pars Bey abi boğazını temizlediğin de tüm bakışlar ona döndü.
"Kardeşim,birazdan gelir. Arabadayken söyledi işi çıkmış." Abim kafasını salladı.

"Sorun yok ama fazla geçe kalmak istemeyiz." Pars Bey abi de konuştu.

"Merak etmeyin. İşi bitmiş, şuan yoldadır." Abim Bey abi ne! Dur kafalar yandı.

Abim kafasını salladı ve geriye yaslanıp,Pars Bey abi ile iş hakkında sohbet etmeye başladılar.

Ben Aras'ın kulağına yaklaşıp fısıldadım.
"Sevgilim,yemin ediyorum boğuldum. Ne bu kapalı renk sevdası?" Aras'ta kafasını salladı.

"Haklısın sevgilim. Olsun bir saat en fazla,dayan." Kafamı sallayıp koltukta geriye yaslandım.

En fazla bir saat birşey olmazdı.

İçimden kendi,kendime konuşurken, kapının zilini duydum. Herkes sustu ve kapıya döndü. Hizmetli kapıyı açıp çekildi. İçeriye Aras'tan daha uzun olduğunu düşündüğüm,bir taş girdi.