1 Hafta Sonra
Dayımlara gittikten sonra Barış ile pek konuşamadık çünkü konuşacak ortam bulamadım he bu arada ailemden bir kişi daha artık Barış'ı biliyor. Her şey yengemin sabaha kadar yanımda yatıp beni köşeye sıkıştırıp sonunda öğrenmesiyle oldu fotoğraflarımıza baktı ve çok yakışıklıymış Allah ayırmasın dedi annem yengemin bildiğini duysa kesin ağzıma sıçar yengemin kötü olduğundan değilde henüz daha kesin bir şey yokken herkesin öğrenmesini istemiyor ama banane. Sonunda tatil bitmişti ve benim okula dönme vaktim gelmişti. Şuan nerde miyim Gümüşhane'ye giden otobüsün içindeyim ve şoför yola çıktığımızdan beri sigara içiyor peki ben durur muyum? Asla. Zaten koridor tarafında oturduğum için rahatlıkla görebiliyorum ve bende telefonla fotoğrafını çektim ve hemen Cimer'e şikayet ettim. Sonrasında yolda şoför değişti ve ikinci şoförde sigara içiyordu tam onuda çekerken muavin gördü ve gidip şoföre söyledi şoför dikiz aynasından bana baktı ve işte şuan sondayım. Ya bir kenara çekip tecavüz edecek bir kenara atacak ya da direk öldürecek. Hemen Barış'ı aradım açtığında olanları söyledim ve sanane adam sigara içiyorsa neden adamın ekmeği ile oynuyorsun diyerek kızdı. Bende Defne'yi aradım onlarda yurtta değilmiş taksi çağır inince hemen Cemil Usta'ya gel yemek yiyoruz dedi. Bende en son İsmail Abi'yi aradım.
N: Alo İsmail abi ben Erzincan üzerinden gelen ***Firma otobüsündeyim gelip beni alabilir misin?
E: Önce ben Eyüp tamam hemen çıkıyorum otogara girmeden alırım.
N: Ta-tamam.
Bu kadar korkmamın sebebi artık Gümüşhane'ye girdik ve muavin otogara girmeyeceklerini söyleyince herkes yol üzerinde yaşadıkları yere yakın yerlerde indi ve ben tek kaldım. Derken otobüsün önü kesildi ve anında telefonum çaldı. Bir numara arıyordu.
N: Efendim?
E: Kardeşim şuan önünü kestiğim otobüstemisin?
N: E-evet.
E: Tamam sen in bagajını alıyorum ben.
Dedi ve kapattı.
Bende hemen ayağa kalkıp indim ve taksiye bindim.
E: Nereye gidiyoruz?
N: Cemil Usta.
E: Tamam ama hangisi?
N: Hıııı bir dakika arayıp öğreniyorum.
N: Kanka hangi Cemil Usta?
D: Kanka Vakıfbankın yanında olandayız.
N: Tamam kanka.
N: Vakıfbankın yanında olan Cemil Usta.
Bunu sormuştu çünkü tam 3 tane Cemil Usta vardı burda birinde tavuk yemekleri yapılırken birinde sırf et yemekleri vardı bizde genelde ona giderdik lahmacun ya da beyti yemeye birinde ise karışıktı. Şuanda ise yine her zaman gittiğimizde yemek yiyorlardı onların yanına giderken yolda hemen Barış'a vardığıma dair mesaj attım evet kızdı ama iyi olduğumu bilsin. Taksiden inince direk Defne'ye sarıldım. Annem yine poğaça, kurabiye falan koymuştu yanıma onları da kolilemişti hemen iki valiz ee koliyi bir kenara koyup yemek yemeye başladık. Sonrasında canımız waffle isteyince bu seferde Gönül Sarayına gittik ve yine elimizde valizlerle en son yine Eyüp'ü çağırdık ve çocuk siz bu şekilde ordan oraya gezdiniz mi dedi haklı olarak. En son yurda gelince valizi açtım ve her şeyi yerleştirmeye başladım aynı anda da kızlarla dedikodu yapıyorduk onlar bana birlikte neler yaptığımızı soruyordu aslında daha fazlası olup olmadığını soruyorlardı ama ben utanıyordum tamam pek fazla bir şey olmasa da yine de utanıyordum hemde sadece bize özel kalsın istiyorum.
Gümüşhane'ye Geldikten 2 Hafta Sonra
Bugün Defne, Gülay, Mevlan, Veysi, Tuba ve ben Eski Gümüşhane yani Süleymaniye Tepesi'ne çıkacaktık. Araba ile 30 dk yürüme ile ise 2 saat bir mesafedeymiş. Çantaları taktık sırtımıza çıktık yola hastanenin orda da Tuba, Mevlan, Veysi üçlüsü ile buluştuk. Sonra da yola çıktık. 2 saat sonunda vardık ve gezmeye başladık.
M: Hadi bir fotoğrafımızı çek Tuba.
Evet Tuba kamerasıyla Veysi de gitarıyla gelmişti. Neyse Tuba fotoğrafı çekti.
M: Hadi kiliselere çıkalım.
N: Hayır ya çok dik yokuş düşeriz.
V: Ya bir şey olmaz.
D: Tamam hadi çıkalım.
Mevlan babanın kilise dediği yer eski kilise harabesiydi ve yolu dik yokuştu. Ama tabi ki dinlettiremedim kendimi ve şuan ağaca tırmanır gibi tırmanıyoruz kiliseye çıkmak için. Mevlan ve Tuba birbirine tutuna tutuna Veysi ve Defne birlikte Gülay ile de ben birlikte çıkıyorduk ha Veysi ile aynı ortamda zor oluyordu ister istemez çekiniyordum çünkü benimle sevgili olmak istemişti şimdi öyle bir yaklaşımı yok zaten Defne üzerinden söylemişti ama neyse işte ya of. Ha bu arada Defne'nin Veysi ile çıkma sebebi de Veysi'nin AYAY okuyor olması. Çıktık orda da bir sürü fotoğraflar çekildik sonra inerken çok korktum inmesi çıkmasından daha tehlikeliydi çünkü adımının birini yanlış atsan uçurumdan aşağı uçardın.
G: Gülüm az kaldı dayan.
N: Kanka burda ölmezsem Barış ile bir daha kavga etmeyeceğim hatırlat bana.
G: Haha tamam gülüm.
En son indik ve oralarda bulunan bir kafede oturduk. Bir şeyler sipariş edip içerken Veysi de gitar çalıyordu. Defne de story attı birkaç tane. Sonra döndük ve yine Cemil Usta'ya gidip yemek yedik. Ordan da çıkınca Mevlanlara gitmeye karar verdik birer okey atalım diye tabi öncesinde biz yurda uğrayıp okeyi aldık ve hep beraber Mevlanlara geçtik.
Yurdun giriş saatine 1 saat kala Defne, Gülay ve ben çıktık ve yurda geçtik. Tam yatacakken telefonum çaldı baktığımda Barış'ın annesinin numarasıydı. Neden bu saatte aradı acaba ya da ne oldu ve ben ilk kez sesli konuşacağım Allah'ım çok heyecanlı hemen yataktan kalktım ve odadan çıkıp açtım.
N: Efendim?
B: Erkeklerle gülüp eğlenirken aklına hiç gelmedim mi?
N: B-Barış ne demek bu ne diyorsun?
B: Gördüm diyorum Nisa gördüm abla paylaşmış annemden gördüm. Abim görmüş önce Nisa erkeklerle bir yerde Defne paylaşmış haberin var mı dedi baktım erkeklerle gülüp eğleniyorsun neden yaptın bunu aklına hiç mi gelmedim?
N: Barış bak bilmiyorsun anlamıyorsun dinlemiyorsun beni bak sadece arkadaş ortamıyla gittik sadece ben yoktum ve eğlendiğim falanda yoktu.
B: Neden haber vermedin bana?
N: Sana haber verecektim hatta izinde alacaktım ama telefonun bozuk olduğu için olmadı he annenden arayıp söyleyecektim ama yazdım müsait misin diye sen cevap vermeyince annenin yanında olmadığını anladım.
B: Dün söyleseydin?
N: Barış yeni olmuş aniden olmuş bir şey öyle önceden planlı değil sabah uyandık Mevlan mesaj atmıştı Defne'ye sonrada karar verdik ve çıktık gittik.
B: Sen haber verecek olsaydın eğer Yusuf'a yazar, abime yazar yine de bir şekilde haber verirdin.
N: Ya yeter ne dersem diyeyim inanmayacaksın sen kafanda yazmışsın, çizmişsin, oynamışsın şimdide yönetiyorsun. Nisa la dese sen lo anlıyorsun sen bana hiçbir zaman inanmayacaksın zaten Barış ben sana göre hep yalancıyım yeter artık kendimi sana açıklamaktan yoruldum seviyorsan inanırsın zaten.
Dedim ve kapattım. Sinirlenmiştim işin açığını anlatıyorum hala yok şu yok bu he amına koyayım Nisa zaten önüne gelenlerle gülüp eğleniyor beyinsiz. Demek ki neymiş bundan sonra her şeyi Barış beye, Mert abiye, Dilşad anneye açık paylaşmayacakmışız bunu Defne'ye de söyleyeceğim.
Evet bebeklerim birkaç gündür yoktum şimdi geldim bol yorum ve beğeni gelsin lütfen 💕
