Nieuwe kansen

015

Pov Newt

Ik hoorde haar gillen van de angst. Het ging allemaal zo snel dat ik het niet eens door had. Het enige wat ik me er nog van kan herinneren is dat er allemaal mannen binnen kwamen van de politie? en dat zij ons hebben meegenomen.

Nu zat ik met een deken om in een politieauto, maar ik was tot op mijn botten gespannen. Waar was Victoria??

Mijn angst werd met de minuut groter. Elke minuut leek eeuwen te duren. Na misschien maar 3 minuten in de politieauto te hebben gezeten, stapte ik er al weer uit.

Een agent wilde me tegen houden. 'U kunt beter weer in de auto gaan zitten, meneer,' zei hij terwijl hij me terug probeerde te duwen.

'Ik ga niet die wagen in zonder Victoria!' zei ik kwaad.

'Is dat dat meisje dat bij u was?' vroeg de agent toen. 'Want zij moet met de ambulance naar het ziekenhuis. Er zijn wat complicaties opgetreden.'

'Bij wat?' vroeg ik bezord en verward. Waar zouden in vredesnaam die complicaties bij opgetreden zijn?

'U weet het dus nog niet?' vroeg de agent toen.

'Ze wilde me wel iets vertellen,' begon ik, 'maar toen kwamen u en uw mannen binnen. Dus ik weet het niet.'

'Meneer,' zei de agent. 'Die complicaties... er is iets aan de hand met de baby. Daarom moet zij naar het ziekenhuis.'

Baby?!?!

Opeens viel alles op zn plek. Haar reactie op mij toen ik iets had gezegd over liegen, als ik me niet vergis. En waarom ze het deken minder strak om haar buik had zitten... Het was allemaal zo logisch geweest, waarom heb ik het dan niet opgemerkt??

'Ik wil naar haar toe,' zei ik beslist. 'En niemand gaat me tegen houden.'

Pov Victoria

Ik werd door verschillende mensen naar buiten begeleid. Ik werd op een brandcart gelegd. Verbaasd keek ik naar de mensen die om me heen stonden.

'Waar is Newt?' vroeg ik terwijl ik werd aangesloten aan een infuus en een ambulance werd ingereden. 'Waar is hij?'

'Rustig maar, meisje,' zei een ambulance gast. 'Wij moeten eerst naar het ziekenhuis. Het is van groot belang dat u nu rustig aan doet. Alles wat u nu doet, kan de baby alleen maar meer in gevaar brengen.'

'Meer in gevaar brengen?' vroeg ik verbaasd. 'En hoe weet u dat ik zwanger ben?'

'Uw buik is al wat ronder,' legde de ambulance gast uit terwijl hij door ging waar hij mee bezig was. 'En ik denk dat er zelfs twee kleine baby's in uw buik zitten.'

Vol verbazing knikte ik. Binnen enkele minuten waren we blijkbaar al bij het ziekenhuis aangekomen. Daar werd ik meteen naar een kamer gebracht.

'We wachten nog even totdat een kamer vrij is,' zei een dokter, die me aan een ander infuus legde. Hij zette een kapje over mijn mond en neus. 'Relax,' zei hij geruststellend. 'Zodra je straks wakker wordt, is alles goed met jou en met de baby's.'

Ik knikte nog licht voordat ik in een diepe slaap zakte.

Heeeyyy
Weer een update... Yay :) :)
Hope you like it :) :)
Vergeet niet te voten!! ;)

Groetjesss