Okuduğum bir kitabın cümlelerinde geçiyordu; "Geçmişi kontrol eden geleceği kontrol eder. Bugünü kontrol eden geçmişi de kontrol eder."
Geçmişim geleceğimi bugünüm ise geçmişimi nasıl etkileyebilir ki. Geçmişim somutsal bir yok olma hali, gelecek ise soyutsal bir var olma hali değil miydi benliğimde. En acımasızı ise bu günüm sadece yasadığım şu anım nasıl olurda geçmişimi kontrol edebilir ki.
Düşüncemde beliren tek bir an, sadece tek bir an bunu mümkün kılıyordu. Eğer varlığımın belirsiz olması ya da sizin deyiminizle tanımsız olması zamanı kontrol edebilirliğini sağlamakta. Yani dünlerim, bugünlerim ve yarınlarım ben olmadığım an kontrolümün altında olabilmekte.
Yazık ki varlığımın tecellisi zamanı bükülebilir kılmıyor ve ruhumu da özgür kılmıyor. Benliğim ise kontrolsüz bir amaç ile yok olma yolunda ilerliyor.
Benliğin kontrolü ancak ve ancak insanın göğe düşmesi ile ya da sizin deyiminizle aşkın acımaz bir yanması ile olabiliyor. Nitekim Aşık Yunus, Mevlana, İbrahim, İkarus ve binlercesi aşkları uğruna yanmadılar mı, aşkları için ateş ile dans etmediler mi.
Aşk bir göğe düşmedir.
Sevgili okuyucu umarım fikren, kalben ve tüm benliğinle göğe düştüğün bir varlık tabÎdir gönlünde, öyle ise yaşam çizgisinde akan tüm somutsal yok oluşlar ve tüm soyutsal var oluşlar senin dilediğin gibi olsun ...
