1.Bölüm

118K 4.6K 3.8K
                                    

28.05.2021 ~ 23.59

Buraya ilk başladığınız tarihi ve saati bırakır mısınız lütfen?

Keyifli okumalar dilerim🖤

Satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen.

🍓🌸

🍓🌸

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~ÇİLEK ALBİN (ATAY) ~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


~ÇİLEK ALBİN (ATAY) ~

"ÇİLEK YAPMA İŞTE ŞUNU YAPMA, AH ACIYOR!" elimdeki cımbızı Harun'un kucağına fırlatıp dudaklarımı büzdüm. Ne güzel yüzündeki tüyleri kılları çekiyordum işte!

"Aman be! Şurada yakışıklılığına yakışıklılık katıyorum beğenmiyorsun tüylü kokana! Kalk çay doldur bana!"Diye bende onun suratına bağırdım, manyak herif!

İki dakikalık keyfim vardı sonuçta.

Harun benim çocukluktan bu yana arkadaşımdı hatta arkadaştan daha fazla her şey olmuştu bana. Mahallelerimiz uzak olsa da sürekli okula birbirimizi görmek için gidiyorduk. Ailesini 16 yaşındayken trafik kazasında kaybetmişti ve şuanda evli olan abisi onu yurda bırakmayı kesin bir dille reddederek ilk zamanlar bir süre amcasında kalmış sonra da çalışıp para biriktirince de kendi evlerine geçip tekrar orada oturmaya devam etmişlerdi.

Aslında Harun'un babası az da olsa bilinen bir avukattı ailelerinden kalan mirası abisi ile bölüşüp kardeş payı yapmışlardı. Harun ise şimdi kendi evinde rahat rahat yaşıyordu. Harun şuan 22 yaşındaydı abisi ise 26 yaşındaydı. Abisi ile görüşse de kesin bir dille onun evinde yaşamayı reddetmiş ailesi ile anıları olan evi terk etmeyip kendi evinde kalmıştı. Bir site de büyük odaları olan geniş ve ferah dublex bir evdi. Liseden sonra güzel maaşı olan uzun soluklu bir iş bulduğunda açıktan okumayı tercih etmiş ve işinin başına geçmişti.

"Çay mutfakta kalk ve al."

"Bu evin sahibi sensin, Harun." Omuz silkip yüzünü tuttu galiba acıtmıştım.

"Acıyor, yara vardı orada." yüzünü buruşturunca bende dudaklarımı büzdüm.

"Yaraya dokunmadım ki daha! Krem bile getirdim yaran için süreyim mi?" Bana baktı uzun süre, onunla ilgilenmemi sevdiğini yüzlerce defa dile getirmişti. Ondan başka sığınacak limanım yoktu. Onun sayesinde olmuştu bir çok istediğim şey istediğim için bol bol ilgileniyordum onunla. Tek arkadaşımdı benim en değerlimdi.

ABİ TAYFASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin