17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Çilek 17 yaşında üvey olduğunu gerçek ailesinin başka insanlar olduğunu öğrenirse ne olur?
Çilek gerçek Ailesine alışabilecek miydi? Ya da çileğin abileri ve kardeşi ona ısınabilecek miydi?
Ailesi olarak onları k...
Wattpad de yorum sorunu vardı, lütfen bol bol satır arası yorum yapar mısınız^?
🍓🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ÇİLEK~
"Abi kolların kopacak, fıtık olacaksın bak artık." Azad abim omuz silkip kucağında olan beni daha sıkı sardı.
"Bir şey olmaz. Abiyim ben, taşırım." Kendi kendine böbürlenerek konuşunca sırıttım.
"Abi, papağan gibi sürekli aynı şeyi tekrar edeceksin değil mi?"
Azad abim kafasını sallayıp korumanın açtığı kapıdan içeriye girdi.
"Evet, şimdi gidip Çağrıya hava atacağım. Malum, Çakır gitti." onun yüzüne bakıp gülümsedikten sonra yanağına bir öpücük kondurdum.
Ah dışarıya sert bana yumuşak kek'im.
Azad abim soğuk biriydi. Bakışlarıyla ve duruşuyla insanı bazen korkutabiliyordu ama sevgisini gösterdiğinde o soğuk halinden eser kalmıyordu.
Sinirli halini hiç görmemiştim. Dün gece de şahit olmamak adına zaten bir hışımla odama çıkmıştım.
Çakırı sabah göndermişti, dün dediklerini harfi harfine duymuştum çünkü sesi koskoca evde hatta oturduğumuz site de bile yankı yapmıştı. Azad abimin tersi gerçekten pisti.
Allah'ım sen bana karşı gösterme inşallah.
"Abi bak vallahi belin çıkacak ağırım ben."
"Otuz kilo bir şeysin sporda tek elle kaldırıyorum ben o kiloyu. Abiye karşı gelinmez sus Çilek."
"Tamam abiciğim, sen nasıl dersen öyle olsun."Dediğimde anında yüzündeki gülüş büyürken beni öptü.
"Seni yerim lan!"
"Azıcık diğerlerine de kalsın abi."
"Götümü yesin onlar, banane." Coçuk gibi homurdandığında koca bir kahkaha attım.
Azad abim böyle fazlasıyla tatlıydı.
İçeriye gelmiştik, herkes yine evdeydi.
"Canım ailem, hello! Bakın yeni yer buldum kendime adı da abi kucağı." Biz içeri girerken azad abim ikili koltuğa oturup beni de yanına alarak kolunu omuzuna attı ve beni kendine çekti.
"Hoşgeldiniz, istediklerini aldın mı kızım?"
"Evet bir sürü kalem aldım çantamı da abim aldı. Anne bu herif kime çekti hiç nazik değil."
"Babana çekti anneciğim babana."
"Pardon ama iyi taraflarında hep anneye çekti diyorsunuz kötü taraflar neden hep babaya yıkılıyor çiçeğim?"
