17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Çilek 17 yaşında üvey olduğunu gerçek ailesinin başka insanlar olduğunu öğrenirse ne olur?
Çilek gerçek Ailesine alışabilecek miydi? Ya da çileğin abileri ve kardeşi ona ısınabilecek miydi?
Ailesi olarak onları k...
{Geçen haftanın sınırı bir hafta da geçildi, daha erken bölüm istiyorsanız oy ve yorumlara dikkat edelim lütfen.}
(Sınır geçildikten iki gün sonra bölüm gelir)
🍓🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Edit: Harun ve Çilek... #Harçil}
~ÇİLEK ATAY~
"Anne, kız ne yapacağız?"
"Tamam, sakin olun bana yolu tarif et."
"Yakındayız ileriden sağa dön oradan düz gideceğiz."
"Tamam." diyerek hızlandığında Aytaç öne doğru eğildi.
"Çocuğu biz mi doğurtacağız abla? Ben yapamam." diyince ona dönüp bayık bayık baktım.
"Oradan bakınca ebe gibi mi duruyoruz, hastaneye yetiştireceğiz ve birde panik atak sevgilimi sakinleştireceğim."
"Harun da panik atak mı var?"
"Evet anne her zaman değil ama böyle çok panik yapacağı bir olay olduğunda hop kitleniyor ne yapacağını unutuyor." dediğimde hızını biraz daha arttırdı.
"O zaman damadımın panikten ölmemesi için hızlanmalıyım." diyince bende kahkaha atıp yolu tarif ettim.
Halil abilerin evinin önüne geldiğimizde hızlıca inip apartmana girdim. İkinci katta oturuyorlardı. Kapılarının önüne geldiğimde açık olduğunu gördüm. İçeriye dalıp salona geçtiğimde gözlerim kocaman oldu. Harun bir yandan yeğeni Hilal'i bir yandan da yengesi Sedefi sakinleştirmeye çalışırken kendi kendine de sakin olması gerektiğini hatırlatıyordu.
Kaos!
"Harun!" Kafasını bana çevirdiğinde beni gördüğü gibi tuttuğu nefesini bıraktı.
"Çilek, yardım edin ne yapacağım bilmiyorum!"
"Tamam, şimdi sakin oluyoruz. Aytaç Hilal'i al Muhammet abiyi ara ve Hilal ile bizim eve git. Hastaneye onu götüremeyiz küçük daha anne sen çocuk doğurdun bu durumda ne yapılır sen söyle ben nereden bileyim!"diye cırladığımda Sedef yenge bana baktı kötü kötü.
"Nefes almak gerek nefes! Nefes alırken sancım daha çoğalıyor şimdi öleceğim! Çıkarın artık şu çocuğu!"Diyerek bir çığlık attığında yerimden sıçradım.
Çocuk doğurmaktan vazgeçtim.
O nasıl bir çığlıktır anacım, kulağım temizlendi!
"Yenge biz nasıl çıkaralım! Az dayan hastaneye götüreceğiz şimdi seni."
