Nefesten;
gökdenizdi gelen birkaç yılda ne kadarda değişmişti öyle en arka sıraya geçti neden gelmişti ki başka okuldaydı neyse teneffüste öğrenirim diye düşündüm ve dersi dinlemeye başladım. Zil çaldı ve gökdenizin yanına gidip gülümseyerek hoş geldiin dedim sarıldı ve hoş buldum papatyam dedi papatyaları sevdiğim için böyle diyordu biraz konuştuk çok değişmişsin dedi gerçekten değişmişmiydim zaman insanı değiştirir mi belki de insanı değiştiren zaman değildi etrafındakiler değiştikçe insan da değişiyordu...
gökdenize baktığımda sınıftakilerle kaynaşmıştı bile.
1 Hafta sonra;
dersimiz boştu ve hepimiz boş boş oturuyorduk çisemin birden d-c oynayalım demesiyle ona baktım çisem benim en yakın arkadaşımdı eslin ve elvinde öyle tabiki...
gökdeniz;gerçekten mi yaa kaç yaşındasın sen
elvin;çisem haklı boş boş oturmaktansa iyidir dedi ve oyuna başladık
atakan ve benim aramda durdu atakan bana soruyordu
atakan;d-c
nefes;d
atakan;sevdiğin var mı?
gerçekten sevdiğim var mıydı savaşı seviyor muydum savaşı tanıtmayı unuttum tabi savaş parlayla aynı sınıfta benden 2 yaş büyük ve benim ona karşı adlandıramadığım duygularım vardı ama daha onu sevdiğimi kendime söylememişken onlara söyleyemezdim.
nefes;hayır yok
dedim biraz daha oynadıktan sonra gökdeniz bana soruyordu
gökdeniz;hala gitmedin mi?
babaannemin mezarından bahsediyordu hiç gitmemiştim gerçekler canımı yakıcaktı korkuyordum...
hemen cevap verdim
nefes;hayır
atakan;nereye?
nefes;belki sonra anlatırım
bir kaç sorudan sonra oyun bitti...1 Yıl sonra;
artık 7. Sınıf olmuştuk eslina ve ben oturuyorduk arkamızda ediz ve arkadaşı oturuyordu ama arkadaşı gelmediği için eslina onun yanına geçti dersimiz boştu ve resim çiziyordum biliyorum şimdi öğk bu mu cidden diyenler olucak ama zevler ve renkler tartışılmaz.
birden yanıma biri geldi kafamı kaldırdım ve baktım atakandı
atakan;selam
nefes;selam
atakan;nasılsın
nefes;iyiyim sen
atakan;iyiyim sadece canım sıkıldı
dedi ve güldü ne kadar güzel gülüyordu,arkasını döndü ve edizlerle konuşmaya başladı resime o kadar dalmışım ki atakanın seslenmesiyle arkamı döndüm atakan birden bizi şaşırtıcak bir soru sordu
atakan;eğer kanka olmasaydık benimle çıkar mıydınız?
eslina;kanka olmasak çıkardım
nefes;kanka değiliz ayrıca çıkmazdım
atakanın yüzü düştü ve rahatsız ettim kusura bakma deyip sırasına geçti. Eslina ve ediz birşeyler konuşuyordu ama ne olduğunu bilmiyordum atakan yine geldi ve kıyamadım deyip güldü bu çocuk gerçekten güzel gülüyordu. Bilmiyordum o zamanlar sadece bir sorunun,birkaç kelimenin hayatımı değiştirceğini hayatımı alt üst edeceğini...SİZCE NE OLMUŞ OLABİLİR HATALARIM VARDIR İLLAKİ HATASIZ KUL OLMAZ BU NEDENLE ÖZÜR DİLERİM HEPİNİZDEN BU ANLATTIKLARIMIN ÇOĞU BENİM HAYATIMDA YAŞANANLAR.........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN HİÇ YOKTUN
Teen FictionZaman bir tren her bir anı da onun vagonları gibiydi sanki sıra sıra geçiyor insanın önünden penceresindeki resimlerde değişiyor o resimlerle beraber sende değişiyorsun sonra dönüp bakıyorsun geçmiş senelerde arkanda birsürü insan, birsürü anı, birs...