𝐓𝐡𝐞 𝐦𝐚𝐫𝐚𝐮𝐝𝐞𝐫𝐬'𝐬𝐢𝐫𝐢𝐮𝐬𝐛𝐥𝐚𝐜𝐤

/*𝟐*\

Yazarın ağzından
Natalie ve Sirius ailelerinin böyle bir şey söyleyeceklerinden haberleri yoktu. Natalie az buçuk tahmin edebiliyordu ancak hemen olacağını düşünmemişti. İkiside ağızları açık bir şekilde dinlemişti. Balo bittikten sonra Natalie anne ve babasına bakmadan odasına doğru çıkmıştı. Çok sinirlenmişti. Ailesinin onun ne düşündüğünü umursamadan ona 'Seni Sirius ile nişanlandırmak istiyoruz sen ne dersin bu konu hakkında' diye sormadıkları için çok kırgındı. O gece uyuyamamıştı.

Sirius'un Natalie'den aşağı kalır yanı yoktu. Eve gelince ailesine bağırmaya başlamış neden böyle birşey yaptıklarını sormuştu. Babası ise onun sorusuna 'İkinizde Gryffindor'a seçilerek bizi utandırdınız! Bizde böyle çok doğru bir karar aldık. Yakında nişanlanacak ve okul bittikten sonra evleneceksiniz' diyerek yanıt vermişti. Sirius'ta o gece uyuyamamıştı.

O gece iki genç aynı şeyleri hissediyor aynı şeyleri düşünüyordu.

Kaçacaklardı~

....

Natalie'nin ağzından
Bu gece kaçacaktım. Başka çarem yoktu. Zorla güzellik olamayacağını ailemin anlaması gerekiyordu. Annem ve babamın benim düşüncelerimi diğer safkan aileler gibi önemsemeyeceğini düşünmezdim.

Onlara bir mektup yazacaktım. Bırakıp gidicektim. En mantıklısı da bu zaten. Ama onlara hesap sormak istiyorum...

Ama hayır! Ne olursa olsun kaçıcam nokta! Hesap sormakla uğraşamam eğer özel bir durum olsaydı bana en başından söylerlerdi. O zaman eşyalarımı toplamaya başlamalıyım...

....

Bugün odamdan hiç çıkmamış hatta yemek bile yememiştim. Eşyalarımı toplamış annemin asası ile küçültücü çantanın içine koymuştum. Saat şu anda gece 3'tü. Daha erken gidicektim fakat annem ve babam ikide bir beni kontrol ettikleri için kaçamamıştım. O sırada da mektup yazmıştım. Mektubuma,

Beni çok düşünen(!)
Anne ve Babama

Sevgili ailem bu mektubu okuduğunuzda büyük ihtimalle evden gitmiş olacağım. Büyük ihtimal beni Black ailesine gelin veremediğiniz için üzgün olacaksınız. İnanır mısınız bilmem ama ben çok mutlu olacağım. Benim düşüncelerimi önemsemediğiniz için size hem kırgın hemde kızgınım ve bundan dolayı bana hiç kızmayın. Beni anlayışla karşılarsanız sevinirim. Kendinize iyi bakın...

Natalie...

yazmıştım. Çok bile...

Neyse asıl konu evden çıkmak.

....

Önce anne ve babamı mum ile kontrol ettim. İkiside mışıl mışıl uyuyordu. Daha sonra küçük kardeşime baktım. Onu çok özleyeceğim. Ona da mektup bıraktım. İleride okur ve beni anlar diye düşünüyorum. Tabi annem ve babam mektubu bulup yakmazsa...

Huh

Ne bu heyecan?
Ne bu stres?

'Yapacaksın Natalie! Bunu başaracaksın!'

Asamı reşit olmadığım için kullanamıyordum. Bende özel odada saklanan dedemin asasını aldım. Zamanında iyiki odanın şifresini defterime yazmışım.

Yavaşça arka tarafta olan merdivenlere ilerledim. Ve sessizlik büyüsü yapıp koşmaya başladım.

Arka tarafta olan kapıya doğru temkinli bir şekilde gittim.
Merlin! İyiki evde bir evcini yok!

Kapıyı açtım. Ancak kapı ötmeye başlamıştı!

Merlin! Babamın muggle eşyalarına olan ilgisini nasıl unuttum!?