Sadece bi'tık yaklaşsan yanıma?| vsoo

beni affettin mi?

"Jisoo..sen..hastaydın. polise teslim olsan bile seni içeri alamazlar"

"Çünkü deli raporum var değil mi?" Dedi ağlarken kahkaha atan jisoo.

"Jisoo yapma böyle canım.."

"Benim iyileşmek gerekti ama neden ben gün geçtikçe daha duygusallaşıyorum? Neden pişmanım! Ben daha kötü oluyorum. Daha çok acı çekiyorum"

"Jisoo, normal bir insan böyle şeyler yapmazdı..senin pişman olman çok normal. Sen artık sağlıklı bir insan gibi düşünüyorsun, hatta artık neredeyse tedavin bitecek-"

"Ben gidiyorum,Sonra konuşalım"

Dedi jisoo ve aceleyle çıktı odadan.

"S*kiyim, s*kiyim kaderimi. Asla tedavi olmamalıydım." Jisoo evine koşarak gitti çok uzak değildi zaten.

~~~

"Bugün o büyük gün jimin"

"Seni Çok özledik jisoo, sonunda" dedi jimin ağlamaklı sesiyle

"Bende özlediimm" diye bağırdı telefonla konuşan jiminin yanındaki lisa.

"Lisayı benim yerime salyalı öp jimiin"

"Hayıırrr sen gelince öpeceksin" dedi lisa, çocuk gibi mızmızlanarak.

~~~

Sabah olmuştu. Jisoo biletini almıştı kararlıydı. Bir daha asla o ilaçları almayacaktı. Belki büyük konuşuyordu ama kendinden emindi. Bu onu daha da kötü bir hale getiriyordu.

~~~

Peki ya son 3 yılda taehyung'a ne mi oldu?

Avukat oldu, olmayan adaleti sağlamak istedi.

Annesini 1 yıl önce kaybetti, Kalp kriziydi belki de bambaşka birsey kim bilebilir.

Yavaş yavaşta olsa kendini toparlamıştı. Gülümsüyordu her zaman. Üzgün olduğunda, sinirlendiğinde, mutluyken her zaman gülümsüyordu. Kendini kandırıyordu belki ama mutlu olduğunu sanıyordu,herkesde öyle sanıyordu...

~~~

Jisoo kendi şirketinin önünde duruyordu. istediği bu degildi ama yapacak birseyi yoktu. Ailesi yoktu, onu sevebilecek bir ailesi yoktu. Uğruna öleceği kimse yoktu,onun sevgisini hak eden kimse yoktu. Ama artık hissediyordu. Pişmanlık duyuyordu. Ağlıyordu yaptıkları yüzünden. Napmıştı bu deli doktorları ha!? Ne yapmıştı bu ilaçlar?! Çıldırıyor muydu!? Yoksa sağlıklı insanlar böyle mi hissederdi hep!??

Jisoo geç de fark etse Sağlıklı olmak istemiyordu, deli kız her zaman onun tercihiydi.

Bu düşüncelerini bir kenara atıp şirkete girdi. Herkesin onu beklediği belliydi. Herkes onu selamliyordu. Gulumsuyorlardı, yalandan gülümsemelerle bakmak mide bulandırıcıydı. Kusmak istedim bu samimiyetsiz gülümsemelerden. Ta ki karşımda minik bir veleti görene kadar..

Bu çocuk çok tatlıydı. Bembeyaz tenliydi dudakları ince, gözlerinin içi hafiften kızarmıştı umarım ağlamamıştır, saçları gece gibi simsiyahtı hafif dalgalıydı. Özellikle gülümsemesi çok sevimliydi. Buradaki Tek gerçek gülümseme onunkiydi.