Wake up

Wake UP 10

Abala ang mga kaklase ko at gayundin ako at bukas ay magagawing programa ang school.

Lahat kami ay may ginagawa since naka assign ang classroom namin as horror booth masyadong magastos ito at the same time kailangan naming magtulungan para manalo kami.

“Paabot ng gunting!” sigaw ni Rose. Inabot ko naman sa kaniya ang gunting. Abala ako ngayon kakadikit ng mga posters about horror thingy.

Abala naman ang mga lalaki kaka arrange sa buong set up ng classroom. We need to change everything.

Si Megan naman ay siyang nagugupit habang ako ang nagdidikit. We are all busy.

My phone suddenly rang kaya agad ko itong kinuha. Sumenyas ako kay Megan na sasagutin ko muna. Lumayo ako ng konti mula sa mga kaklase kaya nama'y lumabas muna ako.

It was Yohanne calling.

Yes?

Kumusta kayo diyan? Di niyo naman sinabing pupunta pala dito si Rose.
Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Yohanne, he's with Rose?

Ha? Anong?
Naguguluhan na tanong ko.

Rose is here. She's with me now.
Masayang saad ni Yohanne.

Ha? Nandito si Rose Yohanne..she's busy designing our classroom.
Napatingin naman ako kay Rose na abala kakadesign.

Are you joking Far? She's with me now. If you want I will send a photo. Wait I will just send you a photo.
Tila tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan. This is not good. Nasa panganib si Yohanne!

No! Don't end the—

Tot..tot..tot.
Nasapo ko na lamang ang aking noo. Babalik na sana ako sa classroom nang biglang tumunog ang phone ko. Yohanne sent a photo.

Namutla ako ng makita ko ang picture na sinend ni Yohanne. It's him with a girl.... Ito ang babae sa panaginip ko, maraming dugo ang mukha niya at ang buong katawan niya and he's grinning on the camera.

From: Yohanne
Diba sabi ko kasama ko si Rose.

Text niya. That spirit is making fun of us. Pinonterya niya si Yohanne kasi nasa malayo ito. Damn!

I dialed Yohanne's number pero hindi na ito sumasagot pa. Nangangatog na ang buong katawan ko. Bumalik ako sa classroom at tinawag silang lahat. Dali-dali naman silang lumabas nang makita ang mukha kong nag-aalala.

“Okay ka lang Far?” tanong ni Elvin. Umiling ako.

“Yohanne is at risk,” saad ko. Nanlaki naman ang mata nila. Lalong lalo na si Rose.

“What? Bakit anong nangyari?” tarantang tanong ni Rose.
Pinakita ko sa kanila ang photo na sinend sa akin ni Yohanne.

“It's me and Yohanne?” saad ni Rose. Kumunot naman ang noo ko. Hindi ba nila makita iyon? It's not her it's the evil spirit.

“Pero wala naman kaming ganiyan na picture ni Yohanne,” dagdag ni Rose. Huminga ako ng malalim.

“Okay listen, I don't know at bakit hindi niyo nakikita sa picture na hindi si Rose ang kasama ni Yohanne but he's with that freaking evil spirit. Ginaya niya ang features ni Rose para malinlang si Yohanne. Yohanne is really at risk now! Hindi natin alam anong kayang gawin nong masamang espiritu na 'yon kay Yohanne, we need to save him!” saad ko.

“What?” tugon ni Megan. Lahat sila ngayo'y namumutla na at hindi makagalaw sa kinatatayuan nila. Naglakad na ako at good to know sumunod sila.

“Ang layo ng lugar kung na saan siya Farrah!” saad ni Thunder. Hindi ko alam anong gagawin ko!

“What should we do?” tanong ni Alice.

“Hindi ko kaya pag may masamang mangyari sa kaniya!” Rose is now crying. Agad naman siyang pinatahan ni Megan.

“Walang mangyayari sa kaniya,” saad ko.

“Let's call his father, diba magkasama sila?” saad ni Louis. Napatango naman kami. Mabuti nalang at may number siya kay Tito.

Ilang dial pa ang ginawa ni Louis bago ito sumagot.

“Hello Tito? Si Yohanne po?”
Inispeaker ni Louis ang phone para marinig namin.
Nanlumo ako nang hikbi lang ang nasagot ni Tito.

“P-Patay na s-siya, p-patay n-na a-ang anak k-ko.” Tila gumuho ang mundo ko sa narinig ko. This can't be!

Bigla nalang nahimatay si Rose at mabuti nalang ay agad siyang nasalo ni Elvin.

“B-bakit po?” garalgal na tanong ni Louis. Ang sakit ng puso ko at hindi ko mapigilang lumuha.

“N-naaksidente siya, nahulog sa bangin ang kotse n-niya.” Nanlumo ako sa narinig ko. It's not an accident! Pinatay siya.

Pinatay na ni Louis ang cellphone niya at tulala kaming lahat sa kawalan.
Nabasag lamang ang katahimikan ng magsalita si Elvin.

“Dadalhin ko lang sa clinic si Rose.” wala niisang nagsalita sa amin. Hindi kami makapaniwala na isang kaibigan na naman ang nawala sa amin.

“H-hindi iyon aksidente!” sigaw ni Thunder sabay suntok sa pader. Agad naman siyang pinigilan ni Louis at Alice. Nagdurugo na ang kamay nito.

Megan is still in silence kagaya ko. Kung panaginip lang ito then I badly want to wake up from this nightmare!

“Iniisa-isa niya na tayo! Natatakot ako!” sigaw ni Megan. Even me... I'm scared.

“H-hindi ko na alam anong gagawin,” saad ni Louis.

“Sino na ang susunod?” naluluhang tanong ni Megan. Pinahid ko ang luha ko.

“Walang susunod. Lalaban tayo!”determinadong saad ko.

“You even say that bago nawala si Yohanne pero ano? Napigilan ba natin? Diba hindi?” sigaw ni Thunder.
Natahimik ako.

“Wala na si Danica, wala ni si Yohanne! Sinong susunod ha?” sigaw ulit ni Thunder. Hindi na ako nakatiis kaya hinarap ko siya.

“Sa tingin mo ba may gusto satin na mangyari ang lahat ng to? In the first place sino ba sa atin dapat sisihin dito? Who offered to go to that f*ckin haunted house?” Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumigaw na ako.

“Stop.” saad ni Megan. Kinalma ko ang sarili ko.

“I'm sorry. Ito ang lagi niyong tatandaan. Magpakatatag kayo! She's making fun of us and we need to win this game,” I stated. We're like a chess peace and the board game is that haunted house.

“Sorry,” panghingi ng tawad ni Thunder. Tumango ako sa kaniya at sabay kaming umalis at bumalik sa classroom. Napakalively ng classroom opposite sa mga nararamdaman namin. They still don't know sa nangyari ng isa sa mga kaklase namin.

This is like a nightmare and all we need to do is to wake up in order to survive.