𝐏𝐄𝐑𝐃𝐄 𝐀𝐑𝐊𝐀𝐒𝐈「ʜᴀʀʀʏ ᴊ. ᴘᴏᴛᴛᴇʀ」

║yabancılaşmak

║yabancılaşmak

"BANA SÖYLEMELİYDİN!" diye haykırdı Harry.

Sirius "Öğrendiğimde Juliet çoktan kurtarılmıştı." dedi, sakindi ancak karşısındaki Harry cinnet geçiriyormuş gibi bakıyordu ona.

"UMURUMDA DEĞİL!" Sinirle soluk alıp verdi. "Bilmeliydim! Kurtarılmış olsun veya olmasın!" 

Harry olduğu yerde dört döndü. Bir şeyleri kırıp parçalama arzusu duyuyordu. Ron'un odasında da kırılacak hiçbir şey yoktu ki!

"Bak, durumu anlattık. Silahlar-"

"Ne silahlar-" Harry hırsla nefes verdi. "Ne Bakanlık- Ne de başka bir şey umurumda!" Gözleri kocaman olmuştu sinirden. "Umurumda olan tek şey Juliet'in işkence çekmiş olması! ÜÇ KOCA HAFTA BOYUNCA!"

Sirius onu anlıyordu. Birinci savaş esnasında James, Ölüm Yiyenlerin tuzağına düşmüştü ve Sirius da aynı bu şekilde aklını kaçırmıştı. 

Ama Harry de onları anlamalıydı. Söz konusu olan şey yalnızca Juliet değildi. Ölüm Yiyenlerin ele geçirmek istedikleri silahlar ve savunma teçhizatları savaşın seyrini tamamen değiştirirdi. Yoldaşlık tamamen paramparça olurdu böyle bir şey söz konusu olursa.

"Artık iyi." dedi Sirius. "Önemli olan bu değil mi?"

"İşkence Laneti'nin nasıl hissettirdiğini biliyorsun değil mi Sirius?" diye sordu Harry sinirle ama sesi alçalmıştı. "Ben biliyorum! Ve Juliet'in buna bir kere bile maruz kalmış olduğunu düşündükçe deliriyorum!"

"Birazdan gelecekler ve onu göreceksin Harry." Sirius onun omzunu kavrayıp hafifçe sıktı. "İyi olduğunu göreceksin."

Harry dik dik Sirius'a baktıktan sonra ofladı. Sirius onun sakinleştiğine kanaat getirip odadan çıktığında Harry tek kalmıştı.

Harry'nin zihni ona Juliet'in acı çeken birçok farklı senaryosunu gösterirken elini saçlarından geçirip tekrar odada bir tur attı.

Nasıl bilmezdi, nasıl yardımcı olamazdı? Nasıl onu kurtaramamıştı?

Juliet acı çekerken o hiçbir şey yapmamıştı. Burada gününü gün etmişti yalnızca.

Aşağıdan gelen kapı açılma seslerini duydu. Sonra Ginny "Juliet geldi!" diye haykırdı.

Harry'nin kalbi küt küt atmaya başlamıştı. Bir ok misali odadan çıkıp merdivenler hızlıca inmeye başladı.

Antreye çıkan merdivenin başındayken kapının önünde yanında babasıyla duran Juliet'i gördü.

Onu görünce dayanamayıp "Juliet!" diye bağırdı hevesle. 

Heyecanla merdivenlerden inerken yüksek sesi duyan Juliet korkuyla irkilip babasının koluna yapıştı ve üç adım geri attı. Harry onun gözlerindeki dehşeti gördüğünde olduğu yerde donakaldı.