𝐏𝐄𝐑𝐃𝐄 𝐀𝐑𝐊𝐀𝐒𝐈「ʜᴀʀʀʏ ᴊ. ᴘᴏᴛᴛᴇʀ」

║yedi Potter

║yedi Potter

Kovuk'u koruyan bariyerlerin dışına cisimlendiklerinde Juliet güçlükle yutkunup çok katlı eve baktı.

"Dumbledore neden burada olmamı istiyordu hatırlatır mısınız?" diye sordu iki yanında duran babası ve ağabeyine.

İçeri girdiğinde ne olacağını merak ediyordu. Ginny ona hala tavırlı olacaktı, aralarında geçenleri diğer Weasleyler biliyor muydu?

Ona nasıl davranacaklardı?

"Yoldaşlık toplantılarını artık burada yapıyoruz, bir kısmına katılmanı istedi." dedi Francis bahçede ilerlerken. "Bir de destek gibi bir şey demişti ama tam anlamadım."

"Ne desteği?"

Francis kızına omuz silkti. Bilmiyordu Dumbledore'un neyden bahsettiğini.

Karşılıklı desteğe ihtiyaçları olacak, demişti.

Kovuk'un kapısını tıklattı Duncan. Kapının arkasından ikizlerden birinin sesi yükseldi. "Dumbledore'un Ordusunda yapmayı öğrendiğimiz birinci şey?"

Juliet o günleri anımsayınca gülümsedi. Tek derdi Harry ile hangi köşede buluşursak yakalanmayız olduğu günlerdi. "Silahsızlandırma."

Kapı açıldı ve George gözüktü. Üçlü içeriye hızlıca girip kapıyı kapattı. Juliet yıllardır geldiği bu evin sıcak havası karşısında içinin ısındığını hissetti.

"Ah, geldiniz demek. Gelin, kapıda kalmayın." Molly mutfaktan çıkmış elini önlüğüne silerken onları içeri davet etmişti. "Hermione! Ron! Ginny! Gelin!"

Juliet'in midesi sıkıştı. En azından Ron ve Hermione de olacaktı, Ginny ile yalnız kalmak zorunda değildi.

Merdivenlerden adım sesleri yükseldiğinde Juliet'in ilk gördüğü kabarık saçlar oldu. Hermione, Juliet'i görünce gülümsemişti.

Birbirlerine sarıldılar sıkı sıkı.

Ron da Juliet'e selam vermişti. Biraz mesafeli olsa da Juliet yapabileceği bir şey olmadığını bildiğinden yalnızca iç geçirdi.

Ginny ise suratına bakmadan "Selam." demişti.

Hiç değilse konuşuyor, diye düşündü Juliet ama belki de annesi tersliği anlamasın diye konuşuyordu.

"Selam." diye mırıldandı Juliet.

Hep birlikte içeri geçtiler. Juliet masadaki Tonks, Remus, Bill, Fleur ve Moody'yi görüp şaşırdı. Onları beklemiyordu.