𝐏𝐄𝐑𝐃𝐄 𝐀𝐑𝐊𝐀𝐒𝐈「ʜᴀʀʀʏ ᴊ. ᴘᴏᴛᴛᴇʀ」

║final maçı

║final maçı

Quidditch final maçına yalnızca bir gün kalmıştı ve Harry'nin içi içine sığmıyordu. Ravenclaw'la oynayacakları maç hiç umurunda değildi. Nihayet Juliet ile ilişkilerini açıklayacaklardı ve umurunda olan tek şey buydu!

Yani... Neredeyse tek şey.

"Dumbledore Hortkulukların mı peşinde?" diye sordu Ron elindeki çikolatayı üç parçaya bölüp Hermione ve Harry'ye uzatırken.

"Eh, Voldemort'u öldürmenin tek yolu bu." dedi Hermione. "Yok edilen iki tane var ve bir tanenin peşinde. Neredeyse yarısı." 

"Dumbledore o aradığı Hortkuluk'u bulursa beni de yanında götüreceğini söyledi." Harry düşüncelere dalmıştı. "Belki çok yakında bulur."

Yanlarına Ginny ve Juliet gelince sessizleştiler. Ginny, Harry'nin yanına oturup neşeyle "Ne konuşuyorsunuz?" diye sordu.

Juliet ise Ron'un yanına oturmuştu.

"Hiç." dedi Ron hemen. "Yarınki maçtan konuşuyorduk."

Juliet kahverengi gözlerini kısmış onlara bakarken dedikleri şeylere inanmamıştı. Bir şeyler karıştırdıkları belliydi.

"Ravenclawlardan bana devamlı rüşvet geliyor." dedi yine de ayak uydurarak. Ginny şaşkınca ona baktı. "Aşk itirafını megafondan yapmamı isteyen oldu, düşmanına hakaret etmemi isteyen de." 

"Sen ne dedin?" diye sordu Hermione.

"Verdikleri paranın yapacağım hizmete az kaldığını söyledim." Juliet sırıttı. "Yani durup dururken aşk itirafı yapıp McGonagall'dan azar yemek için bir Galleon bana az geliyor."

Ron ve Ginny güldü. "Şahsen ben bir Galleon ve iki Sickle'a yapardım." dedi Ron.

Juliet elini havaya sallayıp önündeki içecekten yudum aldı.

"Jul," dedi Ginny. "Annem bu yaz seni Kovuk'a çağırıyor daha var biliyorum ama şimdiden söylememi istedi."

Juliet, Ginny'ye sorgularcasına baktı. Yarından sonra en yakın arkadaşı olabileceğine dair bile şüpheleri varken Ginny iki ay sonrasından bahsediyordu.

"Bilmiyorum." dedi. "Babam istemez sanırım, yanında olmamı tercih eder."

"Bence de yanında olman daha doğru olur." dedi Hermione. "Sonuçta baban iyi bir Seherbaz, abin de Bakan yardımcısı."

"Ayrıca birlikte olmamız gerekiyor, olan şeylerden sonra." Juliet'in kısık sesle söyledikleri ortamın neşeli havasını çekip almıştı.

"Hala bulunamadılar değil mi?"

Juliet başını iki yana salladı. "Öyle bir ümidimiz yok zaten." dedi. "Bulunmak istemedikleri sürece bulunamayacaklarını düşünüyor babam."