korkularımla dolu geçmiş bir gecenin daha sabahındayım. gözlerimi uykuya dalabilmek amacıyla kaç kez kapattım ve kaç kez sıçrayarak açtım bilmiyorum. uykuların sadece gündüz kapımı çaldığı korkunç bir dönemdeyim. aklımı kemiren, beni mahvoluşa sürükleyen binbir düşüncem var. kimselere açmadığım düşünceler. beni yatağımda nefes nefese bırakan, kimselere belli etmeden kendimi sağa sola vurduğum düşünceler. geçirdiğim kriz anlarında ne yapacağımı bilmediğim düşünceler. asla susturamadıklarım. kimin kapısını çalıp bana yardım et diyeceğimi bilemediğim şeyler. geçmişimle, geleceğimle, ölümle, yaşamakla aklımı paramparça eden bir çok şey. kendimi nasıl toparlarım bilmiyorum. gerçek bir yardım almaktam korkuyorum. birinin karşısına geçip korkularımı anlatmayı nasıl başarırım bilmiyorum. uzun zamandır içimi kendime bile kapalı tutuyorum. kime nereden başlayıp neyi anlatacağım bilmiyorum. bilmediğim her şeyin içinde boğuluyorum. çırpınıyorum. boğuluyorum. bir kere düştüm ve bir daha kalkamadım. benimle düşen kim varsa şimdi çok uzakta. kendi yolunda. yıkılan her şeyi bir bir yerine dizmiş. üstüne ek bile yapmış ama ben dağıldıkça dağılmışım olduğum yerde. korkunç hissediyorum. kendime yaptıklarım, bana yaptıklarınız yüzünden korkunç hissediyorum.
aklımda hep her kötü anımda burada, yanıbaşımda olacağın sözü geliyor. ne zaman kötü olsam yanıbaşıma bakıyorum. yoksun. hiç olmadın. hep aradım ben seni. hep arıyorum. senin itelediğin acılarda, bir başkasının açtığı yaralarda gözüm hep seni arıyor. burada ol istiyorum. yanıbaşımda. söz verdiğin gibi. kendime çok kızıyorum. kendime hiç saygım yok. bana yapılan bunca şeyden sonra hâlâ seni aradığım için. yalanlar, aldatmalar, kırgınlıklar, öfkeler ve daha neler neler. bunların hepsini bir kenara bırakıp sabahın köründe gözlerim yaşlarla dolu ben yanıbaşımda seni istiyorum. nasıl bir aptalım bilmiyorum. öncesine göre artık görüyorum. tüm çirkinliğin çırılçıplak ve ne korkunç ben bunlara rağmen seni istiyorum. kendimden nefret ediyorum.
uzun zamanın ardından beynimin birbirine girmiş sokaklarında dolaşmak, hangi düşünceyi nereden tutup nasıl yazmak beni biraz zorladı. o kadar çok kendini dışa vurmak isteyen düşüncem var ki hangisini tutup çekeceğim bilmiyorum. karmakarışık. ordan oraya atlıyorum. biri yarım kalıyor biri tamamlanıyor. bilemiyorum. gecelerimin zorluğundan girip sana özlemimden çıkmak planlarımda yoktu. belkide bir kaç sabah öncesinde hıçkırıklar eşliğinde sana yazdığımda orada olmaman beni bu dolambaça sokmuştur. senin suçun değil. senin suçun. benim suçum. her şey karışık. neden buradayım? siktir et. her şeyi siktir et. çok yoruldum. siktir. siktir. çok yoruldum.
