bir yerlere içimi dökmeyeli çok olmuş. kendimi anlatmayı bırakmışım. ona bile gücüm kalmamış. şu günlerde çokça yorgunum. yüzüm gülüyor bazen ama içime vuruyor mu emin değilim. gülmeye çabam olmasa bile güldürme çabam vardı. onu bile yitirmişim. ot gibiyim benzetmesinde ki ot bile olamıyorum artık. öylesine varım. öylesine. olmasamda olurmuş gibi. önüme bakınca ne bir umut, ne bir dilek görüyorum. şimdiyi desen hissedemiyorum. geçmişimin üstü karalanmış. içinde bulunabileceğim bir zaman dilimi yok. gerçekliğin içinde bile boşluktayım. zorlama bir kaç cümlem kaldı elimde. kelimelere dönüşebilecek bir ben kalmadı artık. savrulduğum yerden bile yazamıyorum çünkü savrulacak bir yerim bile kalmadı. şansa yaşıyor gibiyim. bazen durup yok olmayı bekleyemeyecek gibi oluyorum. yok etmek istiyorum kendimi. hırslanıyorum. durup aynaya bakıyorum. yok etmek için ble bir ben bulamadığımda vazgeçiyorum. işte bu kadar kalmışım. bu kadarım.
