OBS 2: My Missing Puzzle Piece

Chapter 14

KUMUNOT ang noo ni Andra nang magising isang umaga at wala si Noah sa tabi niya. Saan na naman kaya ito nagpunta? Siguro, nag try na naman magluto ito.

Iyon ang routine ni Noah sa apat na araw na nandito sila sa isla. And yes, they were now sharing a room. They slept on the same bed and they enjoyed each other body until their energy gave up on them.

Nag-inat muna so Andra bago umalis sa kama at inayos ang sarili. Ngayong araw ay uuwi na siya sa palawan. Naka-usap na rin niya ang inay at itay niya na ngayon siya uuwi. Hindi niya alam kung galit ba ang mga ito dahil mahinahon ang pagkakasalita.

Pagkalabas niya sa kuwarto ay dumeretso na siya sa kusina, natigilan siya at napakunot noo nang mapansing may maliit na papel ang nakadikit sa tapat ng pagkain na nasa mesa.

Out of curiosity, she picked it up and read the handwritten penmanship.

Good morning, Miss ma'am. I hope you had a very nice sleep. By the way, kapag hindi mo ako mahanap dito sa bahay, baka nasa himpapawid na ako pauwing manila. Hindi ko kasi kaya na makita ka na unti-unting tumatalikod sa akin. But first, eat your breakfast first. I cooked it. Huwag ka nang magulat na may bago akong recipe, pancake lang talaga kaya ng cooking skills ko."
                                 -Your future husband

Parang timang na ngumiti si Andra habang nakatingin sa mesa kung saan nakalagay ang pancake na niluto ng binata para sa kanya. May heart shape pa ito at may smiley face na naman.

While eating her breakfast naalala niya ang ginawa nila dito sa mesa. Nang-init ang mukha niya ng maalala ang pangyayaring 'yon. Hindi niya lubos maisip na nagawa nila ng binata 'yon dito sa mesa.

Pagkatapos niyang mag-agahan, kumuha siya ng baso para uminom. Naiiling na pumunta si Andra sa kuwarto at naligo.

Pagkatapos niyang maligo ay sinuot na niya ang damit na suot niya ng kidnap-in siya ni Noah. Hindi niya naman kayang suotin ang boxer at maluwag na damit nito at baka kung ano nalang ang isipin ng mga tao sa kanilang lugar.

Hindi pa pala niya nasabi sa mga kapatid na na kidnap siya at baka mag-alala lang ang mga ito sa wala. Kahit sa kaunting araw na nariti siya sa isla ay nag-e-enjoy siya.

Nag-e-enjoy sa ginagawang kahalayan nila ng binata, sabi ng kabilang isip niya.

Tiningnan na muna niya ang kuwarto kung saan siya nag stay bago siya lumabas dito. Nang palapit na siya sa pinto may naagaw ng pansin niya. There was a letter on the door. She picked it and opened.

Miss ma'am, see you. Open this door and then walk towards the shore. You'll find a chopper there. Dahan-dahan sa pag-akyat, baka mahulog ka. Wala pa naman ako diyan para saluhin ka. Thank you for staying. I enjoy every moment im with you. See you, My miss ma'am.
                           -Your soon to be husband

Nang makarating siya sa dalampasigan nakita niya doon ang isang chopper, mabilis na tumakbo si Andra palapit doon. May lumabas na isang lalaki na nakasalamin at namukhaan niya dahil ito ang nagbigay sa kanya ng malaking kahon noong nasa palawan.

"This way ma'am."Inalalayan siya nitong umakyat papunta sa loob bago sinirado ang pinto nito at sumakay sa driver seat. Nag seat belt naman siya ng muntik na siyang masubsob ng unti-unti ng lumilipad ang chopper. Tahimik lang ang lalaki at gayon din siya. Hindi jiya alam kung tatanungin ba niya ito o hindi.

Napabuntong hininga naman siya at napatingin sa labas ng bintana. Tanaw na tanaw mula sa taas ang malawag na karagatan at ang bahay kung saan siya nanirahan ng ilang araw. Namangha siya sa taglay na ganda ng isla. Napatingin naman siya sa kinauupuan niya ng may mahawakan siyang papel. Napakunot siya dahil kapareho nito iyong nasa bahay.