Bea,yavaşça kafasını kaldırıp,yaslandığı Vincent'a baktı. İkisi de birbirinden beterdi. Ağlamaktan harap olmuşlardı ve gözlerini tabutun içinde ki Diamond'dan ayırmıyorlardı,sanki onu geri getirebilirlemiş gibi.
Bea,bağırmak istedi. Ölümün bu kadar basit ve hızlı olmasına bağırmak istedi. Sevgilisini yok ettiği için bağırmak istedi. Ağlamanın onu geri getirmeyeceğini bilmesine bağırmak istedi; Vincent'ın kollarında hıçkırarak ağlarken.
**
"Hey," dedi ekranda ki Diamond. Kızarmış gözlerine rağmen gülümsüyordu. Bea,konuşması için bekledi veya televizyondan çıkıp,onunla dalga geçmesini.
Beklediği gibi olmadı,ekran karardı ve Diamond ortadan kayboldu. Ekranın siyah olmasına rağmen,sevgilisinin hıçkırıklarını duyabiliyordu.
Ve bu tam olarak işkenceydi. Ona sarılıp,ağlamasını durdurmak isteyip, yapamaması işkenceydi.
Ekran eski haline geri döndüğünde,Diamond daha kötü bir haldeydi.
"Bu videoyu neden çekiyorum bilmiyorum.Sanırım klişelere takıntım var,üzgünüm." Diamond,sustu ve kameradan gözlerini kaçırdı.
"Ne demem gerektiğini bilmiyorum oysa ki bu videoya başlamadan önce her sözüm hazırdı. Bea'ye ne kadar aşık olduğumdan ve Vincent'ın mükemmel kişiliğinden başlayıp,insanların acımasız yaratıklar olmasıyla devam edecektim." Bea,hıçkırıklarına engel olamadı ve ekranda ki soluk yüzlü sevgilisine bakıp,kendisinden bir kere daha nefret etti.
"Öncelikle anneme ve babama uygun bir evlat olamadığım için üzgünüm. Onlar benim eşcinsel olmamı kabul edemiyorlardı,diğer herkes gibi.Asla onların istediği gibi olamayacaktım. Belki bana ve düşüncelerime saygı duysalardı her şey farklı olabilirdi. Kimse şu an burada olmazdı ve şimdikinden daha mutlu olabilirdik.Olabilirdim,olabilirlerdi. Keşke demekle hiçbir şey değişmeyeceğine göre bu kesin olarak benim vedam." Diamond,zorla gülümsemeye çalıştı."Ve kardeşim,kendine iyi bak ve ileride daha mutlu ol. İnsanları,kim ve ne oldukları için yargılama olur mu? Seni seviyorum."Jeff,ağzından istemsizce bir hıçkırık kaçırdı. Vincent,Jeff'i omzunun altına aldı. Arkadaşının yokluğunda dik durmaya çalışan tek Vincent'tı ve Jeff'e,yardım etmesi gerektiğini aklından çıkarmıyordu.
Diamond'dan kalan ikinci şeyi,hayatta tutmalıydı.
"Ah,cidden çok zormuş." Diamond,dağınık saçlarını eliyle geriye itti. "Beatrix," diye inledi acıyla. "Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun.Cümlelerinin arasında durup,beni kucaklayışın ve yüzümün her köşesini öpücüklerinle kutsadığın dudakların,Tanrım bunları düşünmesi bile beni öldürüyor. Hiçbir şey yapmadan otururken bile aklımdan çıkmıyorsun ve İtalya'da bana yaşattığın o mükemmel an için teşekkür ederim. Ve diğer tüm harika anlar içinde." Bea,gülümsese de hıçkırıkları kesilmiyordu. Kız arkadaşını hemen şimdi geri istiyordu. Bu evrende ki en dayanılmaz acıydı. Onun yokluğu en büyük cezaydı,suçluların Bea ve Diamond olmamasına rağmen.
Bea,tam o anda bir şeyleri yeniden fark etti.
Diamond'un ölümünün suçluları bu evde yaşıyordu.
"Siz," dedi bağırarak. Yerinden kalkıp,Diamond'ın annesinin ve babasının üzerine yürüdü. O sırada Diamond ekranda hala Bea'ye olan aşkından bahsediyordu.
"Kendi kızınızın ölümüne neden oldunuz." Herkes susmuş,onu dinliyordu. "Bir kere bile,sadece bir kere bile onunla gurur duymadınız,ona saygı göstermediniz. O,bileklerini kesmeden önce sizin söylediklerinizi düşünüyordu. Bir anne olarak,kızınızı ölüme ittiniz ve eminim ki o acılar içinde kıvranırken siz bunu sorun etmiyordunuz. Sizin için sikik itibarınız,onun mutluluğundan daha önemliydi,değil mi?"
"Kelimelerine dikka-"
"Diamond'ı hak etmeyecek kadar iğrençsiniz."
Bea,ağlayarak yere düştüğünde,yerden kalkmayı beklemedi. Azrailin tam o anda gelip,onu sevgilisinin yanına götürmesini bekledi.
Gelen Vincent'tı ve acılar içinde kıvrılan genç kızı,yukarda ki boş odalardan birine götürdü.
Saatler sonra odanın içine bir çok insan girdi,Bea ile dertleşti ve ona Diamond'ın huzura erdiğini söyledi,acılardan arındığını söyledi.
Ama biliyordu ki,Diamond onu burada yalnız bırakıp,huzura eremezdi.Onu bekliyordu,en azından beklemeliydi.
Bu dünya da veya ötekinde olacak mutlu sona ihtiyaçları vardı çünkü.
Ve aynı hafta insanlar ikinci bir çöküş daha yaşadı.Kiliseyi doldurmuş arkadaşlar ve akrabalar ağlarken,Bea ve Diamond yukarlarda bir yerlerde -belki de onların minik aşk dolu cennetlerinde huzura kavuşmuşlardı.
Ve ah,bir aşk hikayesi daha göz yaşları eşliğinde mutlu sonu bulmuştu.
Ugh,hey.
Öncelikle hepinize,teker teker teşekkür ederim.Okuduğunuz ve mükemmel yorumlarınız için.
Bu hikayeyi daha fazla uzatırsam klişe bir şey ortaya çıkacaktı ve ben bundan yana değilim.
Ve geçenlerde gelen bir mesaj yüzünden belirtmek istiyorum ki eşcinsel değilim,sadece böyle insanlara saygım var ve neden böyle bir şey yazmamayım dediğim için yazdım.
Tekrardan teşekkür ederim.
Son olarak,gelecek yeni kitaplarımda da yanımda olursanız sevirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i kissed a girl
أدب المراهقين"Lezbiyen olmamın neresi iğrençti ki? Bir kıza aşık olmam mı yoksa bir kızı becerecek olmam mı? Açıkçası ikiside kulağa hoş geliyor."
