İçinde Gözyaşı Vardı...

19.Bölüm ''Her şey onun için yeni başladı!''

                                                          Yaz Tatili Bitimi..

Tatilin son günlerini de geriye bıraktıktan ve bütün ihtiyaçları aldıktan sonra okul a ve yepyeni bir yaşantıya hazırlardı.Rose gideceği yer ve yaşayacağı yeni hayat için heyecanlıydı.Ancak Harry tekrar Hermione yi göreceği için ve son kez onunla konuşacağı için üzgündü.Hogwarts hiç bu kadar büyük bir aşıkn sonu olmamıştı.Hogwarts hiç bir zaman umutların tükendiği bir yer olmamıştı.Ve Harry onu sonsuza dek unutmak için Hogwarts ın yolunu tuttu..

Hogwarts eskisi gibi şatafatlı ve büyüleyici sıcak bir yuvaydı .Hakedenlerin yeraldığı , sıradışıların yaşadığı , bazen sımsıkı dostlukların kurulduğu , bazen büyük aşkların okulun en görkemli yerinde ilan edildiği , bazen ise herkesin korktuğu büyücünün burada eğitim gördüğü yerdi..Hogwarts her şeydi bazılar için , her yer , her zaman diyebilecekleri hayatlarıydı.Ve şimdi Hogwarts yine her şeyi içinde tutup yepyeni bir yılın hesabını yapmak için kucak açıyordu diğerlerine..

Tatil bitmiş , kavurucu güneş yok olmuştu.Hava yavaş yavaş soğuyor ve ardından gelen sis yazın bitimini müjdeliyordu.Trendeki herkes Hogwarts a gidecek olmanın mutluluğunu ve heyecanını yaşıyordu.Ancak bir kişi kendini yine ve yine yalnız hissediyordu.Hogwarts artık eskisi kadar iyi gelmiyordu ona.Sanki duygularını kaybetmiş , beklemekten körelmişti.Susuyordu , yol boyunca ağzını bıçak açmıyordu.Sadece kafasını yaz tatili boyunca hep yaptığı gibi pencerenin kenarına yaslamış yolun ne kadar hızlı akıp geçtiğini izliyordu.Zaman böyle çabuk akıp geçmişti bazılarına göre , bazılarına ise en kederli ve en geçmeyen günlerini hatırlatıyordu.İşte Hermione de bunlardandı .Düşünceleri gittikçe ağır gelmeye başlamışken kafasını pencereden kapının açılmasıyla çekti.Ağır ağır kafasını kapıya doğru çevirince içinde bir nebze olsun mutluluğun onu bulduğu hissetti.Gelenler en iyi iki arkadaşı Ronald Weasley ve Ginny Weasleydi.Ayağa kalktı dengesini hafif kaybederek.Sonra her zaman ayakta kaldıı gibi tek başına başardı yine düz durmayı.Ginny e bütün kuvvetiyle sarıldı.Bütün yaşadıklarını o sarılmayla Ginny e anlatmıştı aslında.Ne kadar zor olduğunu..Ginny de onu kucakladı yalnız değilsin der gibi.Ron ise sadece onlara bakmakla yetiniyordu.Hermione nin bu haline çok üzülüyordu.Büyümüştü Hermione , eskisinden daha güzel olmuştu . Dalgalı saçları hafif uzamış ve bu onu daha güzel yapıyordu.Tek bir şey eksikti onda.Gülüşü..Her sene Harry le Ron kompartımanda onunla karşılaşınca ne kadarda sevinirdi Hermione.Gülümseme eksik olmazdı yüzünde.Özelliklede Harry e bakarken..Hiçbir zaman ona bakarken somurtmamıştı Hermione , ama şimdi her şey tepetaklak gidiyordu.Hermione kafasını Ginny den kaldırıp Rona baktı.Ginny den ayrılıp Rona sarıldı hafifçe .

-Sizi çok özlemişim..dedi Hermione.Haklıydı , onları hiç olmadığı kadar çok özlemişti.Onları çok seviyordu .En önemlisi bir çok anıları vardı onlarla.Harry le .. Harry i hatırlatıyorlardı..

-Biz de seni özledik .dedi Ginny...

Heyecan , mutluluk , özlem .. Hepsi bir aradaydı.Harry çoktan Hogwarts a gelmiş Rose la beraber Dumbledore un ofisinde duruyorlardı.Trenle gelmemişlerdi çünkü bunu Dumbledore istemişti.

-Harry ! Buraya gelir misin ? dedi Dumbledore.Harry duyduğu sesle hemen oturduğu yerden kalkarak Dumbledore un yanına gitti .Dumbledore elinde bir asayla bekliyordu.Bu asa Harry için tanıdıktı.Kendi anka teleği asasıydı.İçi kıpırkıpır olmuştu.Asası ona can katıyordu çünkü.

- Al ! Senin istediğin gibi ona sahip çıktım.Geleceğin günü bekledi. dedi ve asayı uzattı.Büyük bir heyecanla asayı aldı Harry eline .Her şey tamamdı , istediği büyüyü yapabilirdi artık . Sihirbakanlığıyla gizlice konuşulmuş , Harry nin geri döndüğünü saniyeler önce haber vermişti Dumbledore.Artık Harry riske girmeden büyü yapabilirdi.Rose a döndü.Rose ona sırıtıyordu.Gözlerinin içine baktı ve o da karşılık verdi.

Büyük Salon..

Akşam için hazırdı herkes.Büyük salon kalabalıktı ve öğrenciler yerlerinde oturuyorlardı.Hermione , Ron ve Ginny de yelerini almış arkadaşlarıyla merhabalaşıyorlardı.Seamus göründü kapıda , koşa koşa Ronun ve Dean in yanına gitti.

-Selam çocuklar ! dedi büyük bir sevinçle Seamus.Aynı şekilde karşılık verdiler.

Kapıdan içeri girdiklerinden beri gözler Hermione deydi .Fısıldaşmalar , acıyıcı bakışlar Hermione ye daha derinden etkiliyordu.Bazıları '' Yazık ! Aslında çok güzel bir kız ama kendini yiyip bitiriyor işte .. '' diyordu.Kimin içindi bu üzüntü ? Kimin içindi ? Tabiki sevdiği tek erkek için di.

Öğretmenlerde salona dahil olunca herkes toparlandı.Büyük bir sessizliğin ardından kapı ardına kadar açıldı.Herkes kapıya doğru dönünce şaşkınlıkla nefesleri kesiliyor , çeneleri sanki kenetleniyordu.Hermione her zamanki gibi tabağına öylece bakarken o tarafta olup bitenlerin farkında değildi bile.Sonra bir ses duydu.Bu Ginny di.

-H-Harry .. dedi kısık sesle ona seslenircesine.İsmi duyar duymaz kafasını sabitlediği yerden kaldırdı Hermione.Kalbi hiç olmadığı kadar hızlı çarpıyor , nefesi hiç olmadığı kadar kesiliyor , karnı ise hiç olmadığı kadar ağrıyordu.Kanı çekiliyordu Hermione nin .Ağır ağır kapıya doğru çevirdi kafasını ve işte o an tam 1 yıldır beklediği şeye kavuştu.İçinde 2 kalp atıyordu.2 kat daha heyecanlıydı.Harry i hissediyordu işte .Tam karşısındaki adamı hissediyordu.1 yılın ardından ciddi şekilde boy atmıştı Harry , kuzgun karası çaları da uzamıştı ve o içinde kaybolunan yosun gözleriyle çok ama çok yakışıklı olmuş diye düşünüyordu herkes.Harry ise Gryffindor masasına bakmamak için direniyordu.Adımlarını attı ve gittikçe yaklaşmaya başladı.Gryffiindor masasına gelince durdu.Bakışlara aldırmadan Dumbledore a baktı.Dumbledore ise kafasını hafif öne eğdi ve onu selamladı.Sonra yine kimseyle göz göze gelmeden yerine geçti Harry.Boş bulduğu bir yere oturdu.Sessizliği kimse bozamıyordu.Şok ve sevinçle sarsılmıştı Gryffindor.Harry boş tabağa bakıp duruyordu.Tam o anda Dumbledore un sesiyle bakışlar ona döndü.

-Evet ! Biliyorum biliyorum .. Biraz şok yaşadık ama bu yıl bunlara alışsak hepimiz için iyi olur.Gryffindor kadrosu tamamlandı buna gerçekten çok sevindim.Bazılarımız bilir ikna kabiliyetim iyidir. dedi Dumbledore sırıtarak.Harry de içinden gülümsedi.

-Şimdi .. Aramıza yeni öğrenciler katılacak her zaman olduğu gibi.Profesör McGonagall lütfen başlayın. diye ekledi nazikçe .McGonagall kapıda belirdi ve öğrencileri arkasından salonun ortasına getirdi.Harry hemen kafasını o yöne çevirip Rose a doğru baktı.Rose da hayranlıkla şatoya bakıp duruyordu.Ona doğru sırıttı Harry , kimsenin ona doğru olan bakışlarını takmıyordu.Hermione ise Ginny nin istemsizce elini tutmuş dakikalarca sıkıyordu , gözlerini Harry den ayırmadan.Ginny ise bir ona bir Harry e bakıp duruyordu.McGonagallın çağırmasıyla bir kaç öğrenci şapkanın seçimiyle binalarını bulduktan sonra sıranın kime geldiğini anlamıştı Harry.

-Rose Jessi Johnson ! diye seslendi McGonagall.Rose büyük bir heyecanla önce Harry e baktı sonra derin bir nefes alarak tabureye oturdu.

-Hmm..Hmmm ! Çok zekisin ve çok çalışkansın .Buna göre senin yerin Rawenclaw olmalı..dedi Seçmen şapka.Rose endişeyle gözlerini kapadı ve Harry nin geçmişte yaptığı tekniği uyguladı.İçinden Gryffindor olmasını diledi.

-Gryffindor ha ! Gerçekten istiyor musun ? Evet mi ? Aslında haklısın cesurluğunda var .Bu bana birini hatırlattı.Dedi Şapka.Harry sırıtışını iyice yaydı.

-Tamam ..Pekala .GRYFFİNDORR!  diye haykırdı şapka.Büyük bir sevinçle çığlık attı Gryffindor.Harry ise herkesten daha çok seviniyordu.Bunu görenlerse şaşırıyordu.Rose koşa koşa Harry nin yanına geldi ve ona sıkıca sarıldı.Artık Hermione için her şey yeni başlıyordu...