come make me

080

flashback

my body felt heavy as i opened my eyes. binuksan ko ang lamp sa aking gilid. mahaba ang naging tulog ko dahil halos wala naman akong ginagawa ngayong sunday. it felt good... still, my body felt heavy. parang ang bigat bigat ng dala ko.

nang maayos ko ang paligid ng apartment, i prepared myself. i heaved a sigh, looking at the mirror. ngumiti ako sa sarili kong repleksyon.

"you can do this..." mahina kong bulong sa aking sarili at inayos ang buhok. halos panghinaan ako ng loob nang marinig kong tumunog ang doorbell. he's here.

even though i'm full of questions that i wanted to ask him right now, i welcomed him with a slight smile. ngunit kagaya ng dati, sean was not smiling. he was just eyeing me, holding a few paper bags na may tatak ng isang pamilyar at kilalang restaurant.

hindi ako nagsalita at hinayaan na lamang siyang pumasok. i immediately closed the door. nilingon ko siya nang makitang inilapag niya ang mga yon sa dining table. naupo siya sa isang chair so i sat in front of him. walang kumikibo sa aming dalawa. ang mata ko ay nakatuon sa kanya habang ang kanyang paningin ay nasa kamay.

he heaved a sigh and finally turned up to look at me. "if it is what you're thinking.. yun yon."

umawang ang labi ko sa sinabi niya. anong yun yon? did he meant.. kung ano ang iniisip kong ginawa niya ay yun na nga?

"sorry jiersee," he continued. "i was a jerk. hindi ko naisip yung mararamdaman mo... i thought about myself only."

i remained staring at him, trying to fight my own tears to refrain it from falling.

"she's kara. engineering." halos hindi na ako makagalaw nang banggitin niya pa ang pangalan. "her family was my family's friend... we're somehow being set up in dates by our own parents-"

"kaya hindi mo ako mailabas o maipakilala manlang sa mga magulang mo?" matapang kong tanong sa kanya.

i thought i was being so strong but i've never felt so weak when he nodded, agreeing with what i said. so yun nga? ako pa ngayon yung third party, ganoon ba?

"i've known kara since we were kids. nung bumalik sila dito, doon na lang ulit nagkasama sama yung families namin. i got close with her and we..." hindi niya maituloy.

"do you love her?" i asked. he somehow.. agreed. again. tumango na naman siya sa isang tanong na literal na ikasisira ng puso ko. na naman.

"oo?" mapait akong tumawa. tumayo ako at itinuro ang pinto. "thank you for the food, sean. pwede ka nang bumalik sa kanya-"

"she's pregnant too..."

nawala ang hilaw na ngisi sa labi ko. unti unting bumaba ang braso kong nakaturo sa pinto. para akong nalantang ewan na hindi na alam ang literal na gagawin dahil sa sinabi niyang iyon.

"pregnant.." hindi ko na matuloy ang sinasabi ko at doon na tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. that explains the wide, flowy dress that i saw her wearing last friday. yeah... "how many months?" nagawa ko pang itanong.

"five.." marahan niyang sagot sa akin.

no one was pushing me but i fell on my knees. napatakip ako sa sarili kong mukha habang pilit na pinupunasan ang luhang hindi matigil sa pagbagsak.

all this time? he was cheating on me? with another girl? buntis pa?

"sean, ano ba 'to!" hindi ko mapigilang sigaw sa kanya.

my vision was blurry but i managed to see him close his eyes. mariin niya iyong ipinikit.

"i accepted it when you never returned the same love that i gave.. sean, it was okay for me.. that was okay for me. hindi ako umangal nung hindi mo ako tinatrato na parang girlfriend mo, okay lang yun.. kasi mahal naman kita!"

"you.. of all people knows how hard it is for me to trust someone. my mother left me alone for another family and i accepted what you can offer kasi nga.. kasi nga m-mahal kita. sean, hindi mo ba makita?!"

"sorry.. i'm so sorry jiersee.. sorry-"

hinarap ko siya ng tingin. "walang magagawa yung sorry mo, sean. you go back to your girl, to your.. baby.. please.. please lang umalis ka na. huwag ka nang magpakita ulit-"

"no no.. sorry jiersee.." napatigil ako nang lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabila kong braso para itayo pero nagpumiglas ako.

"umalis ka na nga! iwanan mo na ako!" sigaw ko pang muli sa kanya. binitawan niya ako at unti unting naglakad papunta sa pwesto ng pinto ngunit nakaharap pa rin ang tingin sa akin. he was hesitating.

"please.. leave me."

he uttered an apology and immediately walked outside the door. nang marinig kong umandar ang sasakyan niya paalis ay doon ko mabilis na dinampot ang cellphone ko para tumawag.

"nina..." i gloomily said the moment she answered my call.

end of flashback.

---

since may mga confused,
si sean yung ex boyfriend
ni ji. and all of these were
just flashbacks from
jiersee's past. kung ano
ba talaga yung nangyari
before she met trev! :D