come make me

016

mabilisan 'kong iniabot sa member ng council ang ticket na ibinigay ni nina noong nakaraan. yung sinabi 'kong nakatipid pa ako dahil two hundred pesos din 'tong ticket.

this is a ticket for caroline, our university's music festival. and bakit ako nagmamadali? surely, magagalit sa akin si leena, kapag hindi ko naabutan ang performance niya.

i am very sure she poured her everything on it. kaya ayaw niyang ma-miss naming tatlo. knowing her, she'd be that one who'll always put efforts towards everything.

"go in, miss jiersee!" the member of the student council stated after marking my ticket.

wow. kilala ako? famous ba ako nyan? papapicture ba siya sa akin?

napailing ako sa kalokohang naisip ko. mas may importanteng uunahin ako. i just smiled at him and walked as fast as i could. papalapit ako ng papalapit ay nahihimigan ko ang boses ng vocalist ng bandang nagpe-perform ngayon.

it was reese’s love of life. the great vocalist of the great band called himig.

"jiersee!" dinig kong sigaw ni nina sa pangalan ko. "gosh, akala ko hindi ka talaga darating!" reklamo nito sa akin. she immediately walked towards my direction. hindi niya hawak ang bag niya. she's holding a tray of drinks.

my forehead creased. bakit ang dami niyang dala? i counted it. it was six. sumideline ba si nina dito at nagse-serve na rin siya ng drinks sa mga students?

"sunod ka sa akin. dito yung table natin."

lalong nangunot ang noo ko at nagtatakang hinarap siya. "table? aren't we going row by row?"

umiling siya. "nope," she stated emphasizing the letter p. "we going table by table, this year."

i nodded. we continued walking sa kung saan man niya ako dadalhin. the entrance of the place comes from the very back. meaning, halos lahat ng tao ay nasa harapan para abangan kung sino na ang magpeperform at kung sino ang susunod.

in my case, hindi ko pa alam kung saan kami naka-pwesto. the ticket shows no table number but only kung pang-ilan ako sa number of tickets. i got number three.

"uh, since i was the first one who bought the ticket for all of us, we're with someone doon sa table." my eyes slightly widened. that explains the tray of drinks na dala niya!

"huh? sino naman? bawal bang tayong apat lang doon?" tanong ko sa kanya.

she shook her head. "pinilit ni leena eh. saka mabuti na rin, para hindi tayo lapitan nung ibang bwisit na students around here." sagot niya.

i did not reply to what she was saying. may point naman siya.

naglakad pa kami palapit, only to find out nasa harapan nga kami nakapwesto. kitang kita ko ang bandang nagpeperform. kaya kitang kita ko rin si reese na halos mag heart shaped na yung mata.

she's whipped.

napangiti na lang ako nang makita kung sino yung nasa table. it was reese at yung kaibigan ni joss na si yuan. i sat on the chair beside reese. may isa pang bakanteng upuan sa tabi ko. habang may dalawa pa ring vacant chair sa tabi ni nina. in total, there's eight chairs.

napalingon ako sa tabing table na halos nakadikit lang din sa amin. there are three vacant chairs there. nakaupo sa gilid yung lalaking isa. i believe he's hayes.

"daming upuan ah. marami bang hindi umattend?" pag-singit ko sa pinaguusapan nila. ang daming vacant chairs eh.

"di ah!" tanggi ni hayes. "sold out kaya yung ticket sabi ni yuan." anito saka nilingon ang tahimik na lalaki sa tabi.

yuan smirked. "tawag don, yuan power!"

we were all laughing habang nagsasagutan si hayes at yuan. "baka dahil sa akin yon? excited sila makita akong sumayaw."

"baka sa akin," nahinto kami sa pag tawa nang sumingit ang isa pang boses.

i turned my head up to see who entered our conversation suddenly. agad na nanlaki ang mata ko.

he walked closer. halos manghina na naman ako nang i-baling niya ang tingin niya sa akin. i felt like his stares pierced to my soul. overreacting na ba ako nun?

"t?" i suddenly mumbled.

he sat beside me and smirked, "pardon, missy?"