Ali sabah tam saatinde uyanmış.uyanır uyanmaz montunun cebinden Nazlısının uğurlu bonesini kokladı. Daha sonra ise dus alıp rutin islerine döndü.
Ali evden çıktığı zaman düşünüyordu. Acaba Nazlıyı affedebilecek miydi ya Ferman Hocayı ? Peki ya babası gibi gördüğü Adil Hoca ? Kafası çok karışıktı. Daha birkaç gün önce ona sırt çeviren insanlar bugün onun peşinden ayrılmıyor onu yalnız bırakmıyordu.Ali ise bu durumlardan hangisi gerçek hangisi sahte ayırt etmekte zorlanıyordu.Tüm bu düşünceler eşliğinde Hastanenin önüne geldiğini farketmemişti bile. Ali hastanenin kapısı önüne geldiğinde derin bir nefes aldı ve tüm zihnini boşaltarak soyunma odasına üstünü değiştirmeye gitti.
Nazlı ise dün yaşadıklarının etkisinden hala cıkamamış yüzünde adeta güller açmıştı.Tabiki bu durum Gülin ve Açinin gözünden kaçmadı.
Açi: Nazlı Hanım bakıyorumda yüzünüzde guller açiyor
Gülin:Aynen Nazikom dün Aliyle baya iyi bir gün geçirmişsin anlaşılan
Nazlı:He yok şey benim aklıma başka birsey geldide ona ben şey ettim
Gülin:Ya bi insan yalan söylemeyide mi beceremez Allah aşkına
Açi: Sen benim gözüme bir baksana bende sana kanacak göz var mı ? Açi Reisim ben hatırlatırım
Gülin: e Nazlı dün ne oldu anlatsana
Nazlı:ya ne olucak baktım o kadar anlatılacak birsey yok
AçGün:Nazlııı !!
Nazlı:ay tamam sizde birgün birsey öğrenmesiniz ölürsünüz zaten
Nazlı Alinin evinde yasadıgı olayları bastan sona anlattı
Açi: Nazlıııı inanamıyorum demek hem Aliye duş aldırdın hemde alinin montunda boneni buldun. Vay be bu çocuk ne olursa olsun sana çok aşık Nazikom
Gülin:Valla Nazlı Açiye katılıyorum baksana küs kalmanıza rağmen kendisine dokunmana izin vermiş iyiki Ali hastaydı yoksa ....
Nazlı:Yuh artık Gülin o kadarda değil
AçGün: Hı hı eminim öyledir
Nazlı:size birşey anlatanda kabahat
Diyerek kızarmış yanakları ile koşarak ordan uzaklaştı.Açelya ve Gülin ise Nazlının arkasından sırıtarak baktılar.
Ali asistan odasına doğru giderken içinde güzel duygular vardı.Ancak içgüdüsü sanki bugün cok kötü birsey olacakmış gibi bir hissiyat veriyordu.Ali ne yaparsa yapsın bir bu kötü hissi bastıramadi ve sadece birşey olmaması için dua etti.
Ali asıstan odasına vardıgında Nazlı coktan koltuğa oturmuş birkaç makale okuyordu.Nazlı Aliyi gördüğunde ise hemen elindeki makaleleri bırakıp Aliye döndü.
Nazlı:Günaydın Ali nasılsın ?
Ali: iyiyim Nazlı teşekkür ederim
Nazlı:Ali bak doğruyu söyle ateşin falan yok değil mi ?
Ali:Hayır Nazlı iyiyim sağol ayrıca dün bana baktığın için teşekkür ederim
Nazlı: Tamam Ali
Ali:Nazlı
Nazlı:Efendim Ali
Ali:Neden böyle yapıyorsun ?
Nazlı:Nasıl yani ?
Ali:Daha birkaç gün öncesine kadar beni istemiyordun.Senle her gözgöze geldiğimizde hep bana nefret dolu baktın şimdi ne değişti ?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kavuşmak (Alnaz)
Fiksi UmumMucize Doktor'un 45.bölüm sonrasını ele alıcaktir iyi okumalar Not: İlk defa hikaye deneyimim o yüzden hatalar olabilir kusura bakmayın