Siyahımsın

3.bölüm beklenen itiraf

Eğer yeterince göz yaşınız varsa cam kesiği insanın canını yakmaz mış..

Sonunda açılmış tım ona içinde tutmak günden güne zor bi hal almıştı çünkü. Teyzeme gittiğim sabah, teyzemden'de yardım alarak kısa bi mesaj attım ona. herşeyin başlangıcı benimse sonun olucağını bilseydim, bırakın bu mesajları atmayı onun kitabını okumayı bile seçmezdim .

İnsan kimi seveceğini seçemiyor .. O gün biz arasla sevgili olduk, herşey çok güzeldi sevdiğim yanımda olmasa da kavuşmuş tum işte.
Yaralarını dinlediğim adama merhem olma vaktim gelmişti okuduğum yazılar canım çıkarcasına ağlayarak dinlediğim herşey geride kalmıştı artık benim arasım olmuştu işte. 

Sevdiğim adamdı ne eksik ne fazla SEVDİĞİM ADAM.ailesi okadar baskı kuruyordu ki ona karşı bazı geceler telefonunu elinden alıyor du.. babası 18 yaşında çaresiz ve kimsesiz bırakmış tı canım sevgilimi.

Oysa o , okadar güzel kalpli birisiydi ki
ince ruhlu,kibar, hoş görülü herkese karşı sert,ruhsuz ve ters olan o insan bana karşı bi pamuk kadar yumuşak bir annenin çocuğuna gösterdiği sevgi kadar sevgi doluydu, bu yüzden hazmede miyorum  aslında bütün bu yaşattıklarını yolunu gözlediğim sevdiğim ilk adam neden bütün gerçeklerimi bi yalandan ibaret kıldın?

En büyük yaram olarak sonsuza dek kalıcak olman en büyük çaresizliğim hala. Herşey güzel bi şekilde devam ederken önce anneme sonra ailemdeki herkese ondan bahsettim sonuçta hayatımda canımdan çok sevdiğim bi yol arkadaşım vardı, herşey muhteşem di.

O gün arası en yakın arkadaşım melisayla tanıştırdım mesaj yoluyla. Oda bana yağmurdan bahsetti.

Çocukluk arkadaşıymış birlikte büyümüş ler kardeşim gibi dedi ona seni anlattım istersen kendini hazır hissettiğinde ona mesaj at ve konuşun seninle tanışmayı istiyor dedi kendimi bildim bileli her daim baba tarafından itile kakıla büyüdüğüm için çevremden de aynı şeyleri görmüştüm korktum o kızında bana öyle davranmasından korktum arası elimden elmasından korktum aras beni wattpad den hiç bir zaman takip etmezken, tek takip ettiği kişinin o olmasına ona çok değer veriyor olmasına o an katlanmak berbat geldi.

O kız yanındayken benim uzak olmak zorunda kalmama vesile olan her şeyden nefret ettim en çokta yağmurdan sonra profiline girip baktığımda içime kor alevler düştü sanki bembeyaz bi ten bebek gibi bir yüz soğuk ama anlamlı bakışlar çok güzel bir kız vardı karşımda aynı eski zamanlardaki porselen bebeklere benziyordu kırılgan ama bütün bez bebekleri bir kenara atılmaya mahkum kılıcak kadar zehirli bir güzellik..

aa olur tabiki tanışırım ne kadar tatlı bi kızmış dediğimde gülüp bu söylediğini duysa kesin kavga çıkarır dı dedi yağmur ters suratsız ve soğuk bi insan aslında oda benim dışımda herkese soğuk ve uzaktır dedi.
Senin gibi yaralı yani dediğimi hatırlıyorum. O an çaresizliği en dibine kadar hissettiğim sayılı anlardan biriydi o sözümle birlikte bana yağmuru anlatmaya devam etti:
Ama hiç anlatmamasını tercih ederdim sanırım. Ona sarılıyor muş. Onun göğsünde yatıyor,muş benden önce herhangi bi amaç olmadan sarılıp uyuduğu tek kızmış,onun için çok değerliymiş. Uzakta olduğum her kilometreye haykıra haykıra küfürler ettim ama hiç sesim çıkmadı.

Buda yetmezmiş gibi ailesi ile sorun yaşadığı için ayrı eve çıkmışlar ikisi birlikte yaşıyor larmış aklımı kaybettim sandım kalbimde yaşadığım acı bedenime ağır geldi o an göz yaşları içinde melissaya koşup sarılmıştım hayatın bana güldüğü tek kısımdı kardeşim dediğim kızla aynı mahallede yaşıyor oluşum.

Kafamı dağıtmak için bi ton şaklabanlık yapmıştı güzel dostum kalbime ağır gelen bu yükü tıpkı diğer acılarımı da olduğu gibi birlikte sırtlamıştık o gün. Akşama doğru eve geçtiğimde arasa hiç yazmadım ve yağmura mesaj attım bütün korkularımı tek bi cümleyle alıp götürdüğü dün gibi aklımda:

"Yağmur:merhaba yenge nasılsın?

Ben:Aras senden çok bahsetti bende sana yazmak istedim yani seni tanımak istedim dedim..

Yağmur:emin ol senden de çok bahsetti ona iyi geliyor sun biliyor musun aras hiç gülmez normalde şu sıralar gülmeye başladı kardeşime iyi geliyor sun bunun için teşekkür ederim dedi.."

O gün yüreğime şu serpilmedi desem yalan olur kafamdaki bi çok soru işareti kısa süreliğine de olsa uçup gitmişti yağmurla aras kardeş gibiydi aras beni baştan sona ona anlatmıştı, yağmur okadar güzel bi kızdı ki  kaybetme korkusunu ne olursa olsun hep bir nefes gerimde bırakıyor du.Wattpad de oda kitap yazıyor du onun kitaplarını hiçbir zaman okumadım  sebebini bilmesem de hiç içimden gelmedi...