Kendimi bildim bileli müziğe olan tutkum korkutmuş tu beni. Kurulan hayallerin ikinci yazarı'dır çünkü müzikler hissettirdiği her duygu dökülür satırlara bunu bi yerlerde bi gün okursan sevdiğim baktığım her yüzde seni arıyorum bilesin yokluğun da e...
Koşa,koşa geçtim her bi sokağı babasından korkan bi kız çocuğu olarak. Eğer halam gelicek kadar büyük bi olay varsa şayet bilirim ki devamında babamın dayağı da kapıdadır..
Eve girdiğim gibi kapıda halam karşıladı beni önce uzum uzun sarıldık uzun zamandır görmüyor dum çünkü cidden çok özlemiş tim halamı evde yanlızdı beni aldı ve karşısına oturttu sahi sorun neydi?
Halamı bu kadar geren huzursuz eden o ciddi sorun neydi. Halacım duyduklarım doğrumu ben yeri geldi senin bi arkadaşın gibi oldum benden Saklamaz sın dimi bana yalan söylemezsin dedi, halacım ne duydun ki diye sorduğumdaysa yaşadığım hayal kırıklığını anlata mam size.
Bana söylediği şey arasın 18 yaşında değilde 24 yaşında olduğunu söylemiş başta babannem buna inanmamış ve konuyu babama taşımamış bu yüzden sonra istambula gidince istanbulda'ki olaylar da patlak verince halam soluğu burda almış ilk otobüsle.
Sonrası tam bir azaptı benim için sözde arasın beni görmek için izmire geldiğini izmirde buluşup öpüştüğümüzü söylemiş babaannemin arkadaşı bunu söyleyince. Bide üstüne istanbulda kaldığı ilk gece babaannemin arkadaşı ile oturduğu bir akşam yemeğinde yan tarafında oturan adamın gelip benim fotoğrafımı göstermesi ve bak yeni ağıma düşürdüm bunu nasıl diye sormasıyla ortalık hepten karışmıştı babannem de bunu duyar duymaz apar topar işini gücünü bırakıp geri gelmişti.
Siz şimdi diceksiniz tüm bunlar nasıl oluyor diye olayı şöyle özetlesem daha doğru olur aslında babannem istanbula gitmeden 2 hafta önce bir arkadaşı ile yan yanayken nasıl oluyorsa konu bi şekilde bana geliyor babannem de arastan bahsediyor sonra babaannemin arkadaşı meral teyze de arası tanıdığını aslında onun 18 yaşında değilde 24 yaşında olduğunu söylüyor babaannemin içine de kurt düşünce oda kalkıp ilk otobüsle istanbula gidiyor hem işlerini erken halletmek için hemde durumu biraz daha net bir şekilde ortaya döke bilmek için..
Bu durumda beni sorucak olursanız tam bir harabeydi halim neyin doğru neyin yanlış olduğunu kavraya mıyordum sevdiğim adamdan korktuğum için kendi canımın derdine bile düşmeye mecal bulamıyor dum.
Kafamı kaldırıp yüzüne bile bakamıyor dum utancımdan oysa böyle bişey yoktu tamamen bi iftiradan biabetti.
Benim hiç sevdiğim adamı görme kavuşma fırsatım olmamış tı ki üstelik o daha 18 yaşındaydı, nasıl böyle bişey mümküm olabiliyor du yalan söylemişlerdi işte iftira atmışlardı sevdiğim adama.
O gün ün akşamı babam ve babannem çok sinirli geldiler eve babam beni dövmeye çalıştı, ama Babannemle halam tuttular. babamı yalvar yakar ağlaya,ağlaya yeminler ede ede zar,zor inandırdım.
Hangi pislik bunu yaptıysa aramıza girmeye çalışmış tı işte yalandı sevdiğim adam bana yalan söylemez di beni kırıp çaresiz bırakmaz dı düpedüz iftiraydı işte..
O günün akşamı babaannemi tekrardan garaja bıraktık istanbula gitmesi için..
Bizde geri eve dönerken arasa mesaj attım insanın içine bir kere o şüphe düşünce tüm doğru bildiklerin yanlış oluyor ve o yanlışlarda boğuluyor sun oysa benim sevdiğim adam bunu yapmaz asla biliyorum bi yandan da bu kadar emin bi şekilde yaklaşıyorum tüm bu olanlara ama bazen dilini tutamıyor insan öfke sevgiden bile daha güçlü ve önde gele biliyor o gün arasa bi mesaj attım..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne kadar uzakta olursa olsun kalbime, ruhuma,hayatımın tam merkezine koyduğum bu adam böyle yaralı bi şekilde benden gidiyordu işte. Bende elim kolum bir şekilde boş gözlerle izliyordum sözlerim kifayetsiz kalmıştı deli gibi yalvardım o bana hep şirinem derdi bende ona sevdiğim adam. Bi insan sevdiğinden nasıl bu kadar çabuk vazgeçerdi ki terk edip gitmek sevdaya dahil miydi?
Vaz geçmek bu kadar basit miydi? annemden izin alıp koşarak melisanın evine gittiğimi hatırlıyorum her sokak dar gelmişti o an içimdeki yarayı en iyi bilen insana koşarak gittim sadece gecenin 11.30'u yollar üstüme üstüme geliyo sanki,evler,arabalar,onsuz kalmaya beni zorlayan her bir ayrıntı.
Seni her seviyorum dediğimde daha çok uzaklaştı benden kalmadı işte. Meğer terkedip gitmek sevdaya dahil miş. O gün sabaha kadar Melissanın göğsünde ağladım melissa benim hesabımdan arasa mesaj attı konuştular ama benim arasım yoktu sanki soğuk bambaşka bi insan vardı ve bu insanı yaratan da bendim malesef aylarca çabaladığım yaralarını sardığım adama en büyük yarayı açıcak kadar boşluklarla kaplı bir kız çocuğundan ibaret mişim..
