Sahra anlattı ben dinledim yalan olduğunu bildiğim halde yarattığım gerçeğe inandım ve kabul ettim saçlarımın tek sahibi kalbimin tek sahibi ne yaparsam yapiyim beni hatırla mıyordu tarih tekerrür ediyor du sanki yağmur gitmiş yerine sahra gelmişti sanki... geleceğim geçmişimde kaybolmuştu sanki.. beyaz bildiğim herşey kirleniyordu artık görünmez sandığım lekeler sırıtıyor du sahra yalan larını belli ediyor du..
O günün sabahı ölü gibiydim okula gelişim sırama oturuşum herşey bomboş muş gibi bakışım verdiğim karar üzerine arasa ve sahraya aynı anda yazdım cevabımı beklemeye başladım ilk tongaya düşen sahra oldu
Yalan söylüyor sunuz dimi bana allah belanızı versin sizin diyişim..
Kavga edişlerimiz..
Kalan son gücümle arasın numarasını istedim sahra dan numarayı attı bana aradığım anda meşgule düşen sayısız arama ekledim o dakika lara..
Yanımda korkulu gözlerle beni sakinleştirmeye çalışan bi özge.. Ve benim bi hırsla telefonunu elinden nasıl aldım inanın Bilmiyorum ama o an tek düşündüğüm şey arasa ulaşmaktı.
Hala bi umut belki gerçektir bana kızdığı için beni engellemiş tir diye düşünerek aradım özge den arası..
Yaşlı bi adamın sesi duyuldu önce kulağıma aras sen, misin dedim.
Evet diyişi gözlerimin doluşu özgenin telefonu elimden çekip alışı.. herşey yavaş şekilde oldu sanki sonrası ne mi tamamen karanlık bünyem bu gerçeği kaldıra mamış ve düşüp bayılmışım..
Hangi gerçek daha acıydı sahi olmayan bi adama aşkımı,ailemi,sevdiklerimi, dostlarımı herşeyden önce kendimi heba edip inandırmam mı? Yoksa, arasın cidden fuğuş kaçakçısı çıkması mı..
Hangisi daha çok acıtıyor sahi
Hala bütün bunların yalan olduğunu düşünen kalbim mi babası olduğunu düşünen aklım mı. Mantık akıl işi derler aşk nasıl bişey ki mantığımı böyle ayakları altına almış durumda böyle? Hangi yalana bu kadar körü körüne tutunur bi insan bilmiyorum ama..
Sesini duysam ne olur,
Kokusunu çeksem ne olur,
Gülüşünü görsem ne olur,
Sonuçta herşey aynı..
Rope o kadar haklısın ki bu yüzden konuşmayı kestim ve sadece seni dinliyor ve dinletiyorum kalbinde benim yarama yer açan herkese..
Yok olan varlığım..
Var ettiğin yokluğa selam ver..
Senin izlerini bırakıyorum geçtiğim her sokağa ve kalbe..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahımsın
RomanceKendimi bildim bileli müziğe olan tutkum korkutmuş tu beni. Kurulan hayallerin ikinci yazarı'dır çünkü müzikler hissettirdiği her duygu dökülür satırlara bunu bi yerlerde bi gün okursan sevdiğim baktığım her yüzde seni arıyorum bilesin yokluğun da e...
