~Ζayn~
Σήμερα ξύπνησα με ένα μικρό πονοκέφαλο. Μα καλά, πόσο μπορεί να ήπια χτες για να έχω πονοκέφαλο; Το πολύ τέσσερα ποτήρια, αλλά έτσι κι αλλιώς το ποτό με πιάνει εύκολα, οπότε ας μην το κουράζω άλλο. Σήμερα θα είναι μια μεγάλη μέρα. Γιατι; Γιατί σήμερα είναι το "ραντεβού" μου, με την Perrie.
Όσο και να θέλω δεν μπορώ να αποφύγω το γεγονός πως είμαι λίγο αγχωμένος. Την τελευταία φορά την άφεισα για την Pezz και την πλήγωσα. Το ξέρω πως την πλήγωσα και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος να την συναντήσω και να παριστάνω πως είμαι σε σχέση μαζί της.
Η Pezz σίγουρα θα το μάθει. Τα νέα κυκλοφορούν εκπληκτικά γρήγορα. Θα εκνεβρηστεί είμαι σίγουρος, άλλωστε φοβόταν πως θα έβρησκα κάποιαν του "κύκλου" μου, όπως μου έλεγε. Κάποιαν πιο όμορφη και καλύτερη από εκείνη. Για εμένα όμως αυτή είναι και θα είναι η ομορφότερη και η καλύτερη από όλες, άσχετα που δεν είναι μοντέλο, τραγουδίστρια ή χορεύτρια.
Της το υποσχέθηκα.. Όμως δεν ήξερα πως θα γινόταν..
*Flashback*
" Πριγκίπισσα, σε παρακαλω μην βγάλεις στη φόρα φωτογραγίες μας οκ; Γιατί μετά οι δημοσιογράφοι θα μπλεχτούν στη ζωή σου και δεν το θέλω αυτό! :* "
" Δεν θα το κάνω. Υπόσχομαι! Αλλά θέλω να μου υποσχεθείς κάτι.. :/ "
" Ό, τι θες πριγκίπισσα! "
" Τώρα που θα φύγω, δεν θα είσαι με καμία άλλη έτσι; "
" Πριγκίπισσα φυσικά και δεν θα το κάνω! Ούτε αν μου πει το managment! Υπόσχομαι! "
" Σίγουρα; "
" Πριγκίπισσα μόλις σου το υποσχέθηκα <3 "
" Καλά, οκ.. :) <3 "
" Καλό ταξίδι! <3 "
" Σ' αγαπώ! "
" Και εγώ σ' αγαπώ πριγκίπισσα! "
*End of flashback*
Απλά πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι το τι θα γίνει. Μου έχει εμπιστοσύνη. Τουλάχιστον, έτσι θέλω να πιστεύω..
~Γιώτα~
Επιτέλους οι δύο πρώτες ώρες τελείωσαν. Τώρα πρέπει να πάρω τηλέφωνο τον Zayn. Στην τάξη ένιωθα τα μάτια ορισμένων συμμαθητών μου να με καρφώνουν και μερικούς ψυθίρους που θέλω να πιστεύω πως ήταν για το μάθημα και όχι για εμένα.
Απαντάει στον τρίτο χτύπο..
" Γεια σου πριγκίπισσα! ", μου έχει λείψει..
" Γεια Zayn!! "
" Τι κάνεις.. Εννοώ.. Τι κάνεις Pezz; "
Πώς το ξέρει;
" Πώς το ξέρεις;; "
" Να ξέρεις πως μου αρέσει και έτσι θα σε λέω. "
" Χαχα, καλά οκ. Να σε ρωτήσω κάτι; "
" Ναι πριγκίπισσα, έγινε κάτι; "
" Να.. Εμμ.. Κάποια παιδιά με κοιτάζουν περίεργα και νομίζω πως με σχολιάζουν.. Λες να ξέρουν; "
" Αχχ.. Πριγκίπισσα πρέπει να σου πω.. "
" Ζayn πρέπει να φύγω. Συγγνώμη, τα λέμε! ", τον διακόπτω..
Η κλίση τερματίζεται. Δεν ήθελα να τον αφείσω έτσι αλλά πρέπει να μπω στην τάξη, όπου βλέπω και άλλα βλέμματα στραμμένα πάνω μου..
Μπήκε παρτ επιτέλους!✌️
Λίγο πιο μεγάλο από την προηγούμενη φορά.💪
Το ξέρω βάζω μικρά αλλα έχω διαγωνίσματα..😞
Επίσης σχολιάστε γνώμες. Στο προηγούμενο δεν σχολιάσατε..😞
Ψηφίστε⭐️
Και κάτι τελευταίο. Δεν μισώ την Perrie. Την λατρεύω. Βασικά είναι το είδωλό μου!❤️
YOU ARE READING
Amnesia
FanfictionΑυτη? Ένα απλό δεκαοχτάχρονο κορίτσι απο το New Jersey. Αυτός? Μέλος του πιο διάσημου συγκροτηματος στον κόσμο. Μπορούν δυο άτομα με διαφορετικό χαρακτήρα και διαφορετική αποψη ο ένας για τον άλλο να ερωτευτουν? Τι γίνεται όμως μετά από ένα ατύχημα...
