Amnesia

Κεφάλαιο 27

Τι στο καλό ήταν αυτό; Αυτή είναι η εμπιστοσύνη που μου έχει; Να τη χέσω τέτοια εμπιστοσύνη! Αφού της έστηλα το μύνημα και το κινητό μου, μου έδειξε πως το διάβασε! Έχουν περάσει είκοσι γαμημένα λεπτα και ούτε αξιώθηκε να μου τηλεφωνήσει ή να μου στήλει έστω και ένα μύνημα.. Αν δεν μου στήλει σύντομα θα αναγκαστώ να την πάρω εγώ γιατί όλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί! Πρέπει να της αποδείξω πως ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο..

.....

Είμαι ηλίθεια!!! Βιάστικα πολύ και του μίλησα απότομα με λόγια που δεν εννοούσα.. Πότε δεν θα ζητούσε κάποια άλλη σε ραντεβού όσο είναι μαζί μου και είμαι σίγουρη για αυτό! Του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και τον αγαπώ πολύ.. Δεν ξέρω τι είχα μέσα στο ηλίθειο κεφάλι μου και του μίλησα έτσι.. Αν ήρθε το τέλος θα τρελαθώ. Και το χειρότερο είναι πως εγώ θα είμαι η αιτία με τις βλακείες που λέω πριν καν επεξεργαστώ τις λέξεις στο μυαλό μου! Η κατάσταση δεν μπορεί να μήνει έτσι! Θα φανώ πολύ απελπησμένη και εξαρτημένη από αυτόν, όχι πως δεν είμαι, αλλά δεν θα αντέξω.
Αυτό ήταν.. Τον πέρνω!

" Πρέπει να μιλήσουμε! ", λέμε και οι δύο ταυτόχρονα.

Νιώθω τόση ανακούφιση που νιώθει το ίδιο!

Γ: " Στο παρκάκι που βρεθήκαμε την τελευταία φορά."

Ζ: " Οκ! Έρχομαι να σε πάρω!"

Γ: "Ο-", δεν προλαβαίνω να αρνήθω, μιας και το κλείνει σε χρόνο μηδέν.

Δεν χρειάζεται να ετοιμαστώ.

Τώρα.. Γιατί ήθελα να αρνειθώ την πρότασή του για να έρθει να με πάρει; Βασικά, πιστεύω πως θα είναι άβολα να είμαστε τσακωμένοι στο ίδιο αυτοκίνητο.. Προσωπικά δεν ξέρω τι θα του πω.. Και ούτε θέλω να αρχίσουμε καυγά στο αυτοκίνητο, γιατί δεν πρόκειτε να ξεχάσω τι έγινε πριν δύο ευδομάδες! Δύο ευδομάδες.. Μόνο δύο ευδομάδες που πέρασαν σαν μια αιωνηότητα. Τόσα πολλά σε δύο ευδομάδες! Απίστευτο! Απίστευτο, κι όμως αληθεινό! Αυτό το αγόρι όντως έχει αλλάξει τη ζωή μου! Προς το καλύτερο βέβαια! Μην είμαι και αχάριστη! Άλλωστε.. Ζω το όνειρο εκατομμύριων κοριτσιών!

Ο ήχος του κινητού μου αρχίζει να ηχεί. Αυτός είναι.. Χωρίς δεύτερη σκέψη το απαντάω.

Ζ: " Είμαι έξω. ", τον ακούω να λέει.

Γ: " Οκ. Έρχομαί.. ", απ' τον τόνο της φωνής του και μόνο καταλαβαίνω πως δεν είναι και στα καλύτερά του.. Πώς να είναι δηλαδή; Ολόκληρο πόλεμο του έκανα! Αυτό, ομολογώ πως με φοβίζει λίγο.. Δυσταχτηκά προχωρώ προς την κουζίνα, πέρνω την τσάντα μου και βγαίνω έξω.

Αυτή τη φορά το αυτοκίνητό του είναι παρκαρησμένο έξω ακριβώς από το σπίτι. Αποφασίζω να μην μιλήσω για αυτό μιας και δεν θέλω να αρχίσω και άλλο καυγά.. Ένα ελαφρύ χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του αλλά εξαφανίζεται ατραπιέα.. Αυτό ήταν. Μπαίνω στο αυτοκίντο και ξεκινάει την μηχανή.

Κάτι μου λεεί, πως αυτή θα είναι μια μεγάλη βόλτα..!

Γεια!!! Τι κάνετε;;; Επιτέλους Παρασκευή!
Ελπίζω το καινούριο παρτ να σας άρεσε!!
Ψηφήστε και Σχολιάστε παρακαλώ <3

Τα λέμεε <3