Κεφάλαιο 29

610 66 10
                                    

Το στόμα μου έχει στεγνώσει.. Δεν ξέρω τι να πω.. Είναι σαν να σβήστηκαν τα πάντα απ' το κεφάλι μου.. Μόνο και μόνο στα μάτια της φένεται το πόσο ανύσηχη, το πόσο λυπημένη είναι και πραγματικά το να την βλέπω έτσι είναι το τελευταίο πράγμα που θα ζητούσα.

Γ: " Λοιπόν; ", ρωτάει προσπαθόντας να κρύψει τα συναισθήματά της..

Ζ: " Λοιπόν.. Καταλαβαίνεις γιατί είμαστε έτσι τώρα; "

Γ: " Ναι.. Από δική μου βλακεία και συγγνώμη εντάξυ; Απλά εγώ δεν είδα ποτέ αυτό το μύνημα στο οποίο μου ζητάς ραντεβού και υπέθεσα πως το είχες στήλει σε κάποια άλλη.. ", κοιτάει κάτω στο πάτωμα.

Ζ: " .... "

Γ: " Και ξέρω πόσο ηλίθεια είμαι και έχεις κάθε λόγο να είσαι θυμωμένος μαζί μου και.. "

Ζ: " Σε παρακαλώ σταμάτα. "

Αποφασίζω να την διακόψω παίρνοντας το πρόσωπό της στις χούφτες μου..

Ζ: " Δεν είμαι θυμωμένος μαζί σου απλά είμαι.. Απογοητευμένος. Γιατί; Γιατί περήμενα πως θα μου είχες εμπιστοσύνη και δεν θα με είχες ικανό για τέτοιο πράγμα.. Και σε διαβεβαιώνω πως ποτέ δεν θα το έκανα όσο είμαι μαζί σου γιατί σε αγαπάω Γιώτα εντάξυ; Και θέλω να μου υποσχεθείς πως δεν θα ξανσκεφτείς τέτοιονπράγμα για εμένα. Σε παρακαλώ; ", είπα ενόνωντας τα μέτωπά μας.

Γ: " Στο υπόσχομαι. ", είναι το μόνο που λέει.

Χωρίς να χάσω ευκαιρία ενώνω τα χείλη μου με τα δικά της. Μπορεί να φένεται γελείο αλλά μου έχει λήψει αυτό το συναίσθημα.. Ναι, το ξέρω πως έχει περάσει μία μέρα, απλά δεν μπορώ να την έχω δίπλα μου χωρίς να την αγκαλιάζω, χωρίς να νιώθω το άγγιγμά της πάνω μου. Χωρίς να μυρίζω το άρωμά της. Απλά δεν μπορώ. Είναι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα για εμένα και πραγματικά ελπίζω να νιώθει το ίδιο..

Καθόμαστε αγκαλιά στο παγκάκι. Το χέρι μου περασμένο γύρω από τη λεπτή της μέση, ενώ το κεφάλι της γέρνει στον ώμο μου.. Δεν θέλω να χαλάσω αυτή τη στιγμή αλλά δεν θα αντέξω.. Πρέπει να το εξακριβώσω! Γαμώ!

Ζ: " Πριγκίπισσα... Απλά θέλω να σου δίξω πως όντως σου έστηλα το μύνημα.. "

Γ: " Δεν είναι ανάγκη Zayn μου το ξέρω αυτό.. "

Ζ: " Όχι. Εγώ θέλω να το δεις! "

Γ: " Καλά... "

Ξεκλιδώνω το κινητό μου και μπαίνω στα μυνήματα. Μου το αρπάζει από το χέρι και μόλις αντικρίζει την οθόνη γουρλώνει τα μάτια της. Αμέσως ψάχνει στην καφέ τσάντα της για το κινητό της και όταν το παίρνει στα χέρια της το ξεκλειδώνει και μπαίνει στα μυνήματα. Δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει αλλά ότι και να είδε έμεινε με το στόμα ανοιχτό.

Γ: " Τι στο....; ", είναι το μόνο που λέει πριν πέσει στην αγκαλιά μου..

Ζ: " Είσαι καλά; ", την ρωτάω παραξενεμένος από την συμπεριφορά της.

Γ: " Συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη αγάπη μου!!! ", μου λέει ενώ με κρατάει ακόμα πιο σφυχτά.

Ζ: " Για πιο πράγμα; "

Γ: " Όντως μου είχες στήλει μύνημα και εγώ η χαζή.. Αλλά και πάλι εγώ δεν είχα καν ειδοποίηση πως μου έστηλες.. Και εσύ είχες ειδοποίηση πως το διέβασα.. ", λέει και πέρνει μια συγχησμένη έκφραση..

Ζ: " Τι να πω.. Μάλλον τα κινητά μας κάνουν βλακείες.. ", είναι το μόνο που μπορώ να πω.

Γ: " Ναι.. Εμμ.. Όποτε το ραντεβού θα γίνει κανονικά απόψε; ", με ρωτάει, ενώ αμέσως κοιτάει κάτω με κοκκινησμένα μάγουλα.

Απλά χαμογελάω. Το λατρεύω όταν κάνει κάτι και μετά ντρέπεται.. Γεννικά μου αρέσει όταν είναι ντροπαλή. Με τον δείχτη μου σηκώνω το πυγούνι της και απευθείας κλειδώνω τα μάτια μου με τα δικά της.

Ζ: " Εννοείτε πριγκίπισσα! "

Χαμογελάει. Το χαμόγελό της, ο παράδεισός μου!

Ζ: " Έλα πάμε τώρα. ", λέω και πέρνω το χέρι της στο δικό μου.

•••••

Ζ: " Εδώ είμαστε. "

Γ: " Τα λέμε το βράδυ ιππότη! ", μου λέει και κατεβαίνει από το αυτοκίνητο αφού πρώτα μου χαρίσει ένα γλυκό φιλί στα χείλη.

Ζ: " Αα! Και πριγκίπισσα φόρεσε κάτι καλό αλλά βολικό! ", της φωνάζω από το αυτοκίνητο.

Γυρίζει. Με κοιτάει. Μου χαμογελάει και μου στέλνει ένα φιλί γνέφοντας μου καταφατικά.
Αυτό δημιουργεί ένα περίεργο αλλά ωραίο συναίσθημα στο στομάχι μου, πράγμα που δεν ξέρω αν πρέπει να με ανυσηχήσει.

Ζ: " Γαμώτο! Ακόμα 1:00 είναι! Δηλαδή έχω ακόμα 5:00 ώρες μέχρι να την ξαναδω! Fuck! Πέντε ώρες που θα περάσουν σαν αιωνηότητα.. Το ξέρω.. "

Αυτές οι σκέψεις περνούν μέσα από το μυαλό μου μέχρι να φτάσω στο σπίτι μου... Ξεκλιδώνω την πόρτα και μπαίνω μέσα... Αφείνω τα πράγματά μου στο σαλόνι και κάθομαι να δω λίγη τηλεόραση μέχρι την ώρα που θα ετοιμαστώ...

Heyy lovess <3
I'm back! Τι κάνετε; Εγώ άρρωστη στο σπίτι.. :(
Λοιπόν. Μεγάλο παρτ σήμερα και για αυτό θα ήθελα μια χάρη..
Σε αυτό το κεφάλαιο να ξεπεράσουμε τα 15 votes.. Μπορούμε;

See yaa <3

AmnesiaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora