Evet biliyorum CL'in doğum günü üzerinden çok geçti biliyorum hsksjsksl lütfen çaktırmayın :D
Bu arada hikaye de CL döndü. Onun için ayrı bir kısım yazmayacağım.
Bu bölüm elf okuyucuma olduğu için şarkı SJ'dan :D
CL'in Doğum Günü
T.O.P
Bom'a çaktırmadan çocukları etrafımda topladım ve fısıldadım "Çocuklar Bom unninizin size şarkı söylemesini ister misiniz?" Dediğimde hepsi bir anda kafalarını salladılar.
Onların bu sevimli hareketlerine gülümseyip "O zaman Bom unninize sormaya ne dersiniz?" dedim.
Dediğim gibi hepsi bir anda Bom'un üzerine gidip "Bom unni bize şarkı söyle!" Diye bağırmaya başladılar.
Ama Bom onları duymuyordu. Dalmış gibiydi. Koluna dokunmamla sanki bir an dünya dönmüş gibiydi.
"Çocuklar seni çağırıyor" dediğim zaman ancak çocuklara dönmüştü. Çocukları duyunca yüzünde yine o gülümseme oluşmuş gözleri hilal şeklini almıştı.
Hiç bir şey demeden emin adımlarla beyaz eski piyanoya doğru yürüdü. Narin parmakları piyanoyla buluştu ve o ilahi melodi kulaklarıma doldu.
'Heaven? Senin gibi bir meleğe de ancak bu yakışır' dedim içimden ve kendimi onun meleksi sesinin büyüsüne bıraktım. O kadar duygu yüklüydü ki söylerken....
Şarkı bittiğinde kapadığı göz kapaklarını aynı edayla açtı. Bir süre elleri piyanonun üzerinde bekletti. Piyanoya kısa bir gülümseme sunduktan sonra kafasını bizim olduğumuz tarafa döndü.
Alkışlamaya başladığımda çocuklar da sanki transtan çıkmış gibi alkışlanaya başlamışlardı. Bom bize gülümsüyordu.
En son olarak çocuklarla vedalaştık ve kiliseden ayrıldık. Evet neredeyse 2 bölüm çekmiştik ve yorgunduk.
WGM ekibiyle vedalaştıktan sonra biraz uzun süren bir araba yolcuğu başladı. Bom çok torgun olacak ki arabaya bindiği gibi uyumaya başladı. 2 saat süren sessizlik sonrasında. Kızların yurduna varmıştık.
Bom'u uyandırmak istemediğim için önce kapıyı çaldım. Kapıyı Dara açtı. Sonra Bom'u kucakladığım gibi odasına çıkardım. Bu arada Dara'da yatağı açmıştı.
Bom'u bıraktıktan sonra direk evime sürdüm. Bir kaç zaman öncesine kadar evden çıkmazken şu an eve girdiğim yok. Girmemle kendimi odama atmam bir oldu.
Öncesinde sıcak bir duş alıp tutulmuş uvuzlarımı gevşettim. Beynim pelte gibi olmuştu iyiden iyiye pijamalarımı giydikten sonra kendimi yatağımın şevkatli kollarına bıraktım.
Bom
Sabah uyandığımda kendi yatağımdaydım. En son hatırladığım şey ise Seung-Hyun'un arabasında olduğumdu. Orada uyumuş olmalıyım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You're My Melody (Düzenlecek)
FanfictionSevgili Günlük, Moralim şu uyuştucu olayından beri çok bozuk. 2ne1 üyeleri beni neşelendirmeye beni ayakta tutmaya çalışıyorlar ama artık gücümün kalmadığını hissediyorum. Gerek netizenlerin yorumları gerek insanların bakışları beni kahr ediyor. San...
