Önünde oturduğum mermer parçasının, ellediğim toprak parçasının içinde annemin olduğu düşüncesi gözlerimin dolmasına neden oldu.
Bazen, yıllar geçse de kabul edilemeyen şeyler vardır. Bilirsiniz ancak bilmek istemezsiniz, anlarsınız ancak aklınız almaz, acıyı hissedersiniz ancak uyuşuk gibisinizdir. Çünkü.. Konduramazsınız. Ben de konduramıyorum. Her zaman aklımın bir ucunda olan, evde beni beklediğini düşünen annemin aslında buz gibi bir toprağın içinde yattığını konduramıyorum.
İlk zamanlar benim için de abim için de çok zordu. Hiç unutmuyorum... Annemin kırkını okutacağımız zaman yengem eşarp getirmemi istemişti. Ben de gidip aradım. Fakat bulamadım. Sonra, "Anne, eşarplar nerede?" diye bağırmıştım.
O zaman kalbimde oluşan acının tarifini anlatamam. Gözyaşlarımın acısını anlatamam.
İkinci ayın sonuna geldiğimizde okuldan eve girip, "Anne ben geldim." diye boş eve seslendikten sonra evde tek başıma ağladığım zamanın acısını, yalnızlığını anlatamam.
Üzerine toz konduramadığım annemin kara toprağın içinde yatmasının, her an yanı başımda olmasını istediğim annemin benden uzakta olmasının, onu her özlediğimde sarılamamanın, en ufak bir yeri acısa dahi kıyamadığım annemin ölmüş olmasının beni nasıl üzdüğünü anlatamam.
Ellerim titreye titreye toprağa uzattım ve avuçladım. Havaya kaldırdığım avcumun içinden düşen toprakları umursamadan yüzüme götürdüm ve kokladım.
Annemin koklamaya doyamayacağım, asla bıkmayacağım kokusunu içime çektim.
"Seni çok seviyorum anne..." diyerek avucumdaki toprağı geri bıraktım.
Yanımda getirdiğim sudan yavaş yavaş üzerine döktüm. Ağır ağır akan suya gözyaşlarım da eşlik etti.
Biten şişenin kapağını kapattım ve ayağa kalktım. Bana kalsa hiç gitmezdim. Ancak gitmek zorundaydım.
Annemin vasiyeti gibi benimsediğim için babamı oradan kurtaracaktım. Kurtaracaktık... İşte şimdi de onun için gidiyordum. Yeni bir iş vardı. Yeni bir adım vardı.
Babama kavuşmak, annemin vasiyetini yerine getirmek için.
İşte ben de o adımı atmaya gidiyorum.
***
Oy ve yorumlarınızın bol olması dileğiyle...
YAĞMUR KAVACIK <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇIŞ
AdventureHayat ve Ömer'in babası yaşanan talihsizliklerden sonra otuz yıllık bir ceza almıştır. Annesi de bundan etkilenip vefat etmiştir. Hayat ve Ömer'de amcasıyla kalmaya başlamıştır. On bir yıldır elleri kolları bağlı olan herkes yavaş yavaş harekete geç...
