ᵗʰʳᵉᵉ

246 15 3
                                    

-30 Aralık-

Belki de son kez yazacağım notu titreyen ellerimle yazmaya başlamıştım.

Bileklerimde ki sızıyla kağıda bir kaç damla kan damlamıştı,hemen üstünü de gözyaşlarım kapatmıştı.

Az önce odamı kriz anıyla dağıtmış,bileklerime derin çizikler atmıştım.

Canımın yanmasının zevk verdiğini düşünecek kadar kendimi kaybetmiştim.

Kendimi,girdiğim yolda ışıkların kesilmesiyle kaybolmuş hissediyordum.

Aydınlık ararcasına etrafımda aylarca onu arasamda yoktu.Soğuk bir yerde ruhunu bağışlamış,uyuyordu.

Kalemi yeniden elime alıp yazmaya devam ettim.Sonlara doğru geldiğim sırada adımı yazmaya çalışmıştım,becerememiş yarım bırakmıştım.

Kalemi daha fazla tutamamış sızlayan bileklerimden dolayı  bırakmıştım.

Titreyen ellerimle,beceriksizce kağıdı katlayıp dudaklarıma götürmüştüm.

Dudaklarımı sanki onun dudaklarıymış gibi kağıda bastırdım.Beraberinde gözyaşlarımda kağıdı ıslatmıştı.

Kilitli çekmeceyi açıp hunharca nota baktım.Her defasında yazmamak için kendime yeminler etsemde nafile kalıyordu.

Umursamadan son yazdığım notu üzerlerine koydum ve çekmeceyi kapatıp kilitledim.Ayağa kalkıp ağır adımlarla cama doğru ilerledim.

Sargılarımda ki sıcaklığı hissettiğimde kanadıklarını anlamıştım ama umrumda değildi,bakmaya tenezzül bile etmeden cama ilerledim.

Denize vuran ayın yansımasına bir süre tepkisizce baktım.

Fakat hatırladığım şey karşısında yüzümde istemsizce,acıyla bir tebessüm belirmişti.

İşte o an yeniden ölmek istedim.

Onsuz kalan ruhumu bende bağışlamak istedim.

-11 ay önce-

Üzerimde çıplak bedenimi yarım yamalak kapatması için aldığım,peşimde sürüklenen ince çarşafla camın önüne gelmiş denize vuran aya bakıyordum.

Belimde hissettiğim sıcaklıkla arkamdan bana sarılmış,çenesini omzuma masumca koymuş sarışın adama baktım.

"Ihm birileri eşlik mi edecek bana?"

"Hıhı,öyle yapacak.."

demişti mırıldanarak.

Gülümsemiş belimde ki ellerine elimi koymuştum.Kendimi ona iyice yaslamış,geceyi dondurmuşçasına denize bakmaya devam etmiştim.

Oysa üzerimde mavi gözleri hissediyordum.

"Denizi izleyeceğiz Rogers beni değil"

gözlerimi devirerek ve ufak bir kahkahayla başımı ona çevirdim.

"Ben belki denizi değilde,gözlerinde nefes alabildiğim kadını izlemek istiyorum?Yasak mı Romanoff?"

sırıtmasıyla ona dönmüş kollarımı boynuna dolamıştım.Parmak uçlarıma kalkmış,dudaklarına ufak bir öpücük bırakmıştım.

"Yasak değil..bu sarışına serbest"

...

-Günümüz-

Kollarımı kendime sarmış başımı omzuma çevirmiştim.

Yüzüme yine soğuk bir gerçek çarpılmış gözlerimde ki yaşlar akmaya devam etmişti.

Dizlerimi daha fazla tutamamış yere oturmuştum.Bu dünyaya ne denli iyi olduğunu düşünmeye başlamıştım.

Dizlerimi kendime çekip çenemi dizime yasladım.

Benim gibi bir kadın için gerçek olamayacak kadar büyüleyiciydi yaşadığımız.

Kendime ilk defa bir adamın büyüsüne kaptırdığım için bazen çok kızsam da,hayatımda ki iyikim olmuştu.

Ve ben iyikimi aylar önce soğuk bir yerde terk edip yaşamaya devam ediyordum.

Bunu ona yaptığımı düşündükçe nefesim kesiliyor,kendimi olabildiğince çabuk yanına atmak istiyordum.

———————

Oy vermeyi unutmayınn🥺

Red Missive||𝚛𝚘𝚖𝚊𝚗𝚘𝚐𝚎𝚛𝚜Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin