Yakınımdaki gerçek ailem

0.5

Selamsss

Yıldıza basmayı unutmayalıım.

5.BÖLÜM

  |Sen yokken yalnızım hep ben, olsa da birileri dolamıyor senin yeriin|

—————

Karam'ım: telefonunu 2 saattir aralıksız arıyorum.

Karam'ım: açar mısın artık?

Karam'ım: tek bir açıklama yapmama izin ver Alise'm.

Siz: tamam.

Siz: ara açıklamanı yap.

-Karam'ım arıyor-

-efendim Karan?

- ilk öncelikle özür dile-

- özür filan dileme Karan anlat artık.

- birazdan anlatacaklarım seni de ilgilendiriyor. aslında anlatmayacaktım ama sana anlatacakları yok.

- dinliyorum Karan hızlı anlat.

- o öpüştüğüm kız daha doğrusu beni öpen kız. ~derin bir nefes alma sesi~ farkettiysen o an elimde telefon vardı seni arıyacaktım. Sana gerçeği anlatmak için.

- anlamıyorum Karan ne gerçeği.

- hani okula moralim bozuk gelmiştim ya. Anlatmamıştım sana işte bu beni öpen kız bana senin hakkındaki gerçekleri anlattı. Ben de sana anlatacağımı çoğu kez kıza demiştim. İlk dediklerimde tehdit ediyordu en sonda işte öptü.

|olm çok saçma yazdım|

- orası beni ilgilendirmiyor Karan. Senin hayatında bana hesap vericek kadar yerim olduğunu sanmıyorum.

-senin gerçek ailen Akbulut ailesiymiş.

-Ne? Ne saçmalıyorsun Karan?

- ve büyük bir ihtimal Poyraz abi de onu anlatmak için sizi toplamıştı.

Kapattım.

Hayır hayır kocaman bir yalandı bu

17 yıllık ailem nasıl gerçek ailem olamaz.

Poyraz abi o yüzden mi bana yakın davranıyordu? Gerçek kardeşi olduğum için

—————

Şimdi ne yapıcaktım ben?

Bilmiyormuş gibi mi yapıcaktım?

"Bira?"

Yanımda gene geçeenki çocuk gelmişti.

"Sevmiyorum."

"Tekila vereyim ablama" deyip güldü.

"Niye geldin?"

"Burası benim evim güzellik asıl sen benim evime neden geldin?"

"Eğer rahatsız olursan gidebilirim."

"Rahatsız olmuyorum güzelim. Anlat bakalım sen."

"Neyi?"

"Neden ağladığını."

"Ağlama-"

"Anlarım ben anlat."

"Off tamaam."