4 Haftadır düzenli olarak kliniğe gidip geliyordum Nayeon ve Jihyo ile aram düzelmişti.
Jihyo'da kliniğe Nayeon'u ziyarete geliyordu arada, karşılaşınca bir birimizden özür diledik geçmişteki hatalarımız yüzünden. Jihyo aslında iyi, kafa dengi, otoriter, sert ama bir yandan da çok merhametli biriymiş yeni fark etmiştim.
Dahyun artık beni tamamen görmezden geliyordu ne selam nede başka bir şey bu kız cidden kendini beğenmişin teki sanki aramızda yaşanan şeylerde tek hatalı olan benmişim gibi davranıyordu.
Sonunda ailemi ikna ettim kliniğe bir kez daha gidip tamamen bırakacaktım yola çıktım o muhteşem son gün için.
Yoldayken telefonum çaldı tanımadığım bir numaraydı açtım.
"Alo"
"Hey Sana ben Dahyun lütfen konuşma ve beni dinle sana yaptığım şeyler aklıma geldikçe kendimden utanıyorum. Yanında ot içip sana uygunsuz davranışlar falan sergiledim çok pişmanım ve kötü hissediyorum. Sana bir adres atacağım gelir misin? Seninle yüz yüze konuşmak istiyorum lütfen"
Şaşırdım, ne diyeceğimi bilemedim tekrar seslenmesiyle kendime gelip
"Ah bak benden özür dilediğin için sana çok teşekkür ederim ve bunu başka zaman konuşalım şuan gelemem kliniğe gitmem gerek üzgünüm"
"Hey hadi ama sana vereceğim adreste yol üstünde yalnız başıma oturuyorum 5 dakika uğra geç kalırsan Nayeon seni öldürmez merak etme arayıp durumu söylerim"
"Sakın arama gelirim ama fazla durmam haberin olsun hadi adresi at"
"Tamamdır atıyorum beni kırmadığın için çok teşekkür ederim Sana
Telefonu kapatıp bekledim adresi yolladı oraya doğru sürmeye başladım gerçekten de yolumun üstündeydi iyi bari Nayeon'un çenesini çekmeyeceğim geç kalıp.
Sonunda söylediği yere gelmiştim sakince eve doğru yürüdüm biraz garip bir yerdi sanki yıllardır boşmuş gibi. Kapıyı çalıp bekledim açıldı karşımda yüzünü göremediğim biri vardı aniden kolumdan çok sert bir şekilde tutup beni içeri çekti.
Yere düştüm canım yanmıştı korkuyordum her yer karanlıktı, rutubet kokusu geldi burnuma iğrendim. Beni yere atan kişi omzumdan kabaca tutarak beni yerden kaldırdı arkama geçip ağzımı kapattı ve kafama silah dayadı
"Eğer tek bir kelime edersen beynini uçururum Sana-Yah"
Bu ses, tanrım! Bu kişiyi tanıyordum korkuyla kafamı çevirdim ona bakmak için ama izin vermeyip tekrardan öne doğru çevirdi. İtekleyerek beni bi odaya götürdü tekrar yerdeydim çok sert bi düşüş yaşadım sersemledim kapıyı kapatıp odadan çıktı.
Gözlerim karanlığa yeni alışmaya başlamıştı ve odada yalnız olmadığımı fark ettim karanlığa iyice bakınca Dahyun'u gördüm elleri ve bacakları bağlı bir şekilde sandalyede oturuyordu. Gözleri kırmızı olmuştu ağlamaktan bana bakarak tekrardan ağlamaya başladı inliyordu ağzıda bağlıydı. Tam gidip ellerini çözüp ağzını açacakken tekrardan içeri girdi o bana öfkeyle bakıp
"Yerinde durmayacaksın? Değil mi? Sürtük" Diyip kafama doğru tekme savurdu darbeyi yiyince yere yığıldım artık tek gördüğüm şey karanlıktı...
Sa canım sıkıldı bir şeyler sallayayım dedim. Yine değişik şeyler deniyorum aq neyse okuyun yakında yb gelir daha seri olacağım 😎
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat Kadınım /SAIDA//
Teen FictionBugün bu zenginlik mal mülk arkadaşlar kimse beni mutlu etmiyordu belkide ölmemin zamanı gelmişti. Ama onu tanıdım beni hayata döndüren o kadını.