Tam 3 gündür evden çıkmıyordum kimseyle konuşmuyordum yemeğimi burda yiyip yatağıma uzanıp hayatı sorguluyordum.
Dahyun ile buluşmama 2 gün kalmıştı ama ben gitmeyecektim son yaşananlardan sonra gidemezdim. Ne aramıştı nede başka bir şey.
Evet hatalıydım ama bana fiziksel zarar vermişti en azından iyi olup olmadığımı sorabilirdi.
Tam uyuyacakken kapım çaldı gel dememle içeri Mina girdi
"Sana seni görmeye biri geldi kalkta kendine çeki düzen ver yaşayan ölüye benziyorsun"
Anlamsız bakışlar atarak "Kim geldi" dedim
"Merhaba Sana!"
Hemen Mina'nın arkasında o duruyordu, Dahyun!
Utanıyordum kafamı eğip sesimi çıkarmadım Mina bizi rahatsız etmemek için dışarı çıktı ne güzel şimdi onunla tek başıma yüzleşmem gerekiyordu.
Dahyun bana doğru gelip yatağıma oturdu elini uzatıp kafamı kaldırdı göz göz geldik ama bakmaya cesaret edemediğim için gözlerimi kaçırıyordum.
"İyi misin" Dedi kafamı işaret ederek
Sonunda cesaretimi toplayıp konuşmaya başladım ondan kurtulmam gerekiyordu devam edemezdim.
"Nasıl olmamı bekliyorsun? Hem bana zarar verip hemde iyi misin diye soruyorsun çok yüzsüzsün Kim Dahyun!"
Şaşırmıştı "Ne? Önce sen başlattın Sana! Gelip zorla beni öptün ilerlemeye kalktın ben sadece kendimi savundum anlık olan bir şeydi özür dilerim tamam mı?"
"Tanrım şaka mı yapıyorsun? Ben sadece annemlerin canını yakmak için seninle uğraşmak istedim ilerlemeden kastın ne senin? Asla öyle bir niyetim yoktu Dahyun ama senin vardı anlaşılan dudaklarıma yapıştığına göre"
Gülmeye başladı anlayamıyordum bu kızı çok değişikti ayağıya kalkıp bana baktı
"Dediğim gibi ikimizde hatalıydık Sana bu konuyu uzatmaya gerek yok. Bugünden sonra dokturun değilim başka birine yönlendireceğim seni."
Son sözü beni hem mutlu etmişti hemde üzmüştü "Peki sana ihtiyacım yok benim, odamdan çıkar mısın?"
Kafasını hafifçe sallayıp odadan çıktı sessizce bense sadece bakıyordum. Noldu bana neden böyle hissediyorum ki? Kurtuldum ondan sevinmem gerek.
Düşüncelerle uykuya daldım sabah uyanır uyanmaz duş alıp aşağıya indim herkes yemekteydi "Günaydın" diyip yerime oturdum bugün daha iyi hissediyordum. Annem bana bakıp
"Dahyun yoğun olduğu için seni başkasına yönledirdi artık onunla değilsin Sana bugün yeni psikoloğunun yanına gideceksin" dedi
Sıkılmıştım artık bu durumdan psikoloğa falan gitmek istemiyordum sinirle yemekten kalkıp anneme bağırmaya başladım
"Ben hasta değilim doktora falan ihtiyacım yok anne hiç bir yere gitmiyorum anladım mı?" Konuşmasına fırsat vermeden evden çıktım evin yakınındaki parka gidip yere oturup ağlamaya başladım.
Omzumda bir el hissetmemle kafamı kaldırdım ve en yakın arkadaşımı gördüm tam 3 yıldır görüşemiyorduk onunla Çin'e okul için gitmişti hemen kalkıp sıkıca sarıldım.
"Hey Sana noldu iyi misin?"
"Sus ve sadece sarıl Momo konuşmak istemiyorum"
Bana daha da sıkı sarıldı gün batımında.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Momo babada geldi kitaba diğer üyeleri yavaş yavaş sokucam aralarından biri Sana'ya düşman olacak kavga falan edecekler sürekli nckdbksjdo
