BU BENİM HAYATIM

17. BÖLÜM

Multimedia'da Eray, Günce ve Buğra var. Keyifli Okumalar=)=)

Günce'nin Ağzından

Odama gittiğimde hala ruh gibiydim. Ben bir cevap vermeyince Buğra bunu olumlu bir yanıt olarak algılamıştı.

"Beni sevdiğini biliyordum" demişti ve başka hiç bir şey söylemeden gülümseyerek uzaklaşmıştı. Ona onu sevmediğimi söylemem gerekiyordu ama nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.

.............................

Sabah uyandığımda uykusuzluktan şişmiş gözlerimle kahvaltı için salona geçtim. Sinan amca her zamanki gibi erken çıkmıştı evden. Deniz teyze "Günaydın kızım" dedi beni görünce. Bende "Günaydın" dedim ve sandalyeye oturdum. Eray yüzüme bile bakmamıştı. Sanki görünmezmişim gibi...

"Günaydın.Eray" dedim her bir kelimeyi bastırarak.

"Günaydın" diye cevap verdi ama sanki aklı başka bir yerdeydi. Daha fazla oyalanmadan kahvaltımı yaptım ve

"Ben okula gidiyorum, akşama görüşürüz" dedim.

Deniz teyze "Görüşürüz kızım" derken Eray "Beni bekle beraber çıkalım" dedi. Onun arabasına bindiğimizde

"Gerçekten yakışıyorsunuz" dedi.

"Ne? Kim?" diye sordum anlamayarak.

"Sen ve Buğra... Dün sizi gördüm" dedi. Direksiyonu o kadar sıkı kavramıştı ki onu tanımasam sesinden çok sakin olduğunu söyleyebilirdim ama onu tanıyordum. Fena sinirliydi...

"Bu seni ilgilendirmez" dedim. Gerçeği anlatsam bile inanmayacaktı, boşuna uğraşmaya gerek yoktu.

"Beni ilgilendirir canım, bana ne kadar kızarsan kız ben senin hala çocukluk arkadaşınım ve..."

"Ve?" diye sordum.

Kampüsün önüne gelmiştik arabayı durdurdu ve

"Sana değer veriyorum, senin üzülmeni istemem" dedi bugün için ilk defa yüzüme bakarak.

"Merak etme, herkes sen değil" dedim ve arabadan indim. Ona böyle davranmak istemiyordum ama sanki herkes suçlu o masummuş gibi konuşmasından da nefret ediyordum. Beni en çok üzen o değil miydi zaten?

"Senin hiçbir şey bildiğin yok" diye geçirdim içimden. Hala ona aşık olduğumu bilse kim bilir ne düşünürdü benim hakkımda?

'Bu kız gerçekten aptal' veya 'Hasta bir kızla çıkacağımı mı düşünüyor hala?'

Böyle düşündüğüne emindim. Kimi kandırıyorum ki? Beni mi kıskanacak? Hem de Buğra'dan...

.......................................

"Bugün solgun görünüyorsun?" dedi Doruk dersin ortasında.

"Sende öyle" dedim. Burçin yaşam enerjisini emmiş gibi görünüyordu. Yazık, çocuk bir haftada çökmüştü.

"Hayattan soğudum. Burçin'in her dakika hesap sormasından ve beni yalnız bırakmamasından bıktım. Ondan ayrılmak istiyorum ama... Üzmeden yapmak istiyorum." dedi kafasını sallayarak.

"Buğra sevgili olduğumuzu düşünüyor. Ona hiçbir şey söylemedim ve o olumlu algıladı" diye anlatmaya başladım. Bitirdiğimde

"Hangimiz daha kötü durumdayız?" diye sordu. Oldukça arkadaşça bir sorudu bu. Beni seviyormuş veya kıskanıyormuş gibi değil de bir arkadaşıyla sohbet ediyormuş gibi.... Doruk'la arkadaş kalmak her şeyden daha güzeldi.