THE RUTHLESS WHO OWNS ME ✓

Chapter 10

"Aviana, I said let's talk."

Hindi ko pinansin si Maddox, sa halip ay nag bingi-bingihan ako. After the burst out I had yesterday pakiramdam ko'y nagkasala ako sa kaniya.

Dinaanan ko lamang ito at hindi man lang tinapunan ng tingin. I went straightly to the staircase and starts taking the step pero hindi pa ako nakakadalwang hakbang ay muli akong lumingon sa likod at kinausap si manang.

"Bababa nalang po ako mamaya pagkatapos kong maligo." Paalam ko kay manang, nang tumango ito ay dali-dali akong naglakad patungo sa kwarto ko.

I slam my back into the door and sighed heavily. Ngayon ay tila nabunutan ako ng tinik ng wala ng Maddox sa paligid. I'm on the verge on pulling my strength back when someone harshly open the door that caused me to be out of balance. Muntik na akong mahulog kung hindi lang naging mailap ang katawan ko.

I immediately turned my back at sinamaan ang lalaking kararating lang. Unlike these past few days, Maddox's aura have changed. Nawala ang maamo nitong mukha at mga mata at napalitan ito ng Maddox na una kong makilala.

I felt like I've been lost to his mysterious eyes again.

"That's it Aviana, you have pushed me to my limits. I've been so fucking kind lately, because I care about you and your fucking girly things called space!" Napaigtad ako dahil sa talim ng kaniyang boses. My throat dried and anytime ay tila mahihimatay ako.

"I said let's talk. Will you let me or shall I force you then? Gusto mo bang sa maayos na paraan o gusto mong sa kama kita kausapin?"

I was taken a back when he said those words. I think I'm going to have a heart attack! Ano nga ulit ang sinabi nito?

"Aviana..." Mukhang nawawalan na ng pasensiya ang tono nito. I gulped and turn my back.

"Maddox, ano pa ba ang pag-uusapan natin?"

I stomp my feet while letting those words slipped on my mouth.

"Wala naman tayong dapat pag-usapan e. Kung ano man ang mga nangyari noong mga nakaraang araw, let's just forget about it."

I said that made him heave a sighed.

"So you want me to forget those words you said to me? That you like me, Aviana?"

Nakagat ko ang labi ko ng sabihin niya 'yon. Ano ba Maddox! Ginugulo mo naman ang sitwasyon e!

I fought so hard not to fell on your trap once again. Tama na ang kahibangan at kabaliwan ko noong mga nakaraang araw.

"Mahal mo ako Aviana, hindi iyon madaling—"

I harshly looked at him.

"Ano naman ngayon? Ano naman kung mahal kita? Anong mangyayari? Will you love me back? And if you love me back anong mangyayari? Galit ang pamilya mo sa pamilya ko. We're having a family fued here Maddox!

Sige ganito nalang, ano bang gusto mong mangyari ha?"

He looked straightly at my eyes. Bumalik na naman ang mga sandaling ibubukha niya ang kaniyang mga bibig pero wala namang mga salitang lalabas kaya titikom na lang ulit siya.

Nakakainis na siya! Why can't he just say whatever comes from his mind? Bakit ba niya pinipigilan?

"Diba wala kang gustong mangyari? Diba wala naman sa'yo kung mahal kita Maddox? Then let's just forget what happened. Bahala ka na kung anong gusto mong gawin saakin Maddox. Gagawin mo akong parausan—go! The hell I care!"

"Don't say that words!" Hinila niya ang kamay ko at napaigik ako ng hawakan niya ang dalawa kong braso at dahil mas mataas siya saakin ay natulalang napatingala ako sa kaniya.