Z+ [CRAZIEST AMONG THEM]

Z 1

This world is rotten.

"You're here for almost a year right?"

Nababagot kong tiningnan yung psychiatrist...

Patuloy lamang sya sa pagtanong kahit di ko naman sinasagot...

Inoobserbahan ko ang kanyang galaw...

Tumabingi ang aking ulo...

Napangiti ako...

"Maari mo akong kausapin, kung may problema ka, papakinggan kita. I'm not just your psychiatrist, I can also be your friend. Now, Azul can you tell me about your worries these past few days?"

Hypocrite.

Yung mga taong kunwari ay may pake sayo..

I can easily tell just by looking in her eyes, she's faking it.

She's faking her concern...

Pakitang tao...

People like her, should never exist.

"Mrs. Farterro, do you know why you're here?" Nagtitimping saad ng psychiatrist 'ko'.

Lalabas at lalabas din ang tunay na kulay isang tao...

All you need to do is to push them to their limits.

"Nope," iling- iling kong sabi, popping the the word ''nope".

"But you, do you know why you're here?" Balik kong tanong sa kanya.

I tapped my foot while waiting for her response.

"Umayos k-"

"Because of money.. right?" Napasinghap sya sa sinabi ko.

"How dare you!" Napatayo sya at dinuro ako.

Parang walang propesiyon...

Palengkera kung makaasta.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at padarag na sinipa ang upuan.

I leaned over the table and faced her. Siniyasat ko syang mabuti, yung parang kita ko ang kanyang mga sikreto, yung parang alam ko ang kanyang kahinaan, yung parang alam ko ang lahat tungkol sa kanya.

"Humanity shall be destroyed, this prosaic day will end, your time will come. Lahat ay may katapusan, ngunit kung sasagarin mo yung pasensya ko.." ngumisi ako at inilabas ang kutsilyong dala-dala kanina pa lang.

"... Mapapabilis ang pagkatapos mo" mariin kong sabi at itinutok ang kutsiyo sa kanya.

Her hands tremble...

Namawis ang kanyang noo...

People and its weaknesses tsk...

Lahat ay takot mamatay, maliban sa mga taong wala nang papatunguhan, wala nang ipinaglalaban, at wala nang paniniwala.

At isa ako sa mga taong yun...

Kill me and I'll thank you for that...

"S-subukan mo!" She cried habang umaatras.

Pathetic.

"Pfftt HAHHAHA." Napahawak ako sa aking tyan. Her reaction are priceless!
Itinapon ko ang plastic na kutsilyo saka natatawang lumayo sa kanya.

Ang kaninang takot na mukha nya ay napalitan ng galit.

"BALIW! Mamatay ka na!" Lumabas ang litid ng ugat sa kanyang leeg dahil sa sigaw.

I pouted and creepily smiled.

"Mauna ka." bulong ko at itinapon sa kanya ang vase na malapit sa akin.

Ayun..

Dumugo yung noo.

I chuckled at nanghihinayang na tiningnan yung aking kamay. "Oops I slipped."

Namalayan ko na lamang na pumasok na yung mga guards at pinalabas ako..

Gosh I need sleep!