STORM BRINGER - Bungou Stray Dogs (Türkçe Çeviri)

[KOD:01] - 1

[KOD:01] - İlk kısım

***

Nakahara Chuuya rüya görmez.

Uyanışı, yüzeyden yükselen çamurlu köpüklere benzer.

Gözlerini odasına açtı.

Odası kasvetli görünüyordu, duvarlardan tut tavana ve zemine kadar. Her şey mavimsi bir karanlıkta gizlenmişti. Çok az eşya vardı, odası yatağını örten çarşaflar ve birkaç kitap rafından ibaretti. Duvarına küçük bir kasa gömülüydü. Çalışma masasının ortasında gelişigüzel şekilde mücevherler ile ilgili bir kitap açıktı. Hepsi bu kadar.

Perdelerden yansıyan loş gün ışığı, kasvetli odayı sanki ortadan ikiye bölüyor gibiydi.

Chuuya doğruldu. Göğsü biraz terliyordu, bu durum ona içinde dolanan bir girdap gibi hisettiren o şiddetli duyguyu anımsatıyordu. Fakat bu nasıl bir duyguydu, hatırlayamıyordu.

Son zamanlarda bu sürekli söz konusuydu.

Vazgeçti ve yataktan çıktı, sonra duş aldı. Kaynayan su kafasından aşağı aktıkça kendisi hakkında düşünmeye başladı.

Nakahara Chuuya. 16 yaşında.

Liman Mafyasına katılalı geçen bir yılda, daha önce görülmemiş hızda bir başarı elde etmiş ve organizasyon içerisinde tanınırlık kazanmıştı.

Ama, ne para ne statü ona mutluluk getiriyordu. Bunlardan çok daha kıymetli gördüğü bir şey hala eksikti.

Geçmişi.

Chuuya'nın kim olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.

Bütün hatıraları sekiz yıl önce, hükümet araştırma merkezinden kaçırıldığı noktada başlıyordu.

Hayatıyla ilgili bundan öncesine dair hiçbir hatırası yoktu -sadece karanlık.

Herhangi bir gecenin kasvetinden daha derin, daha koyu, zift gibi bir karanlık.

Vücudunu kuruladı ve üstünü yeni kıyafetlerle değiştirdi. Duvar, üstünde bir alana dokunduğunda sessizce açıldı ve bir kıyafet dolabı açığa çıktı. Bütün kıyafetler yüksek kalitedeydi, üstlerinde tek bir kırışıklık bile yoktu. Gözüne uygun gelen bir takım seçti ve omuzlarından geçirdi. Ceketin kollarına zümrüt kol düğmelerini geçirdi ve aynaya bir bakış attı. Ardından odadan ayrıldı.

Evinden çıktığında, sanki zamanlanmış gibi ikame bir araç kapıda belirdi. Lüks siyah araba, mafyanın klasik siyah takım elbiselerinden giyen, güneş gözlüklü bir mafya üyesi tarafından sürülüyordu.

Araba Chuuya'nın tam yanında durdu. Chuuya, hiçbir şey söylemeden arka koltuğa doğru geçip kapıyı kapattı.

"Beni her zamanki yere bırak."

Chuuya koltuğa oturmadan önce şoföre yalnızca bu sözleri söyledi ve gözlerini kapadı.

Lüks araba sarsıntısızca şehrin ana yollarında ilerledi.

Tüm yol ve kavşaklar arabalarla doluydu. Gel gör ki, Chuuya'yı taşıyan araba, rahatça araç konvoylarından sıvıştı, yan yollardan ilerledi ve tüm trafik sıkışıklığını geçti gitti. Sanki bulundukları aracı çevresindeki her şeyden izole eden bir büyü kullanıyorlarmış gibi.

"Dünün ticari işlem raporları nerede?"

"İşte burada efendim."

Chuuya, şoförün kendisine uzattığı dökümanlara şöyle bir baktı. Döküman özel çeşit kopyalanamayan bir mürekkep ile hazırlanmıştı. İçeriği şifrelendiği için polis departmanının eline geçmesi gibi bir durumda kanıt olarak kullanılması mümkün değildi.