1. bölüm

1.8K 59 12
                                    

İlk 6 bölüm amatörce yazılmıştır! Başta hikâyeyi sevmeye bilirsiniz! Ama yinede okumaya devam edecekseniz şimdiden teşekkür ederim.. :))

oy vermeyi unutmayın

Ben dem'im.Bir çok anlamı olan ama sevdiklerim için birşey ifade etmeyen dem..
Beni sokağa atmışlardı.Buz gibi soğukta.
Tek başıma kaldığımı sandım ama yanımda kocaman bir öfke ve hayal kırıklığı vardı. Onlar hep benimleydi . Yalnız değildim.
Ailem beni pek sevmezdi nedenini bilmiyorum. Belki içine fazla kapanık olduğumdan belki de fazla güvensiz olduğumdan. Ya da onların öz çocuğu olmadığımdan...

.

Beni sokağa atmışlardı . Yaptığım tek şey ayağım takıldığı için çöp poşetini yere düşürmekti.

1,5 saat önce
Bulaşıkları yıkadıktan sonra çöpleri toplayıp atmak için dışarı çıkıyordum ki üvey kardeşim ayağıma çelme takarak hem benim düşmemi hemde tüm çöpün yerlere dağılmasına neden oldu.

"Yine mi sakarlık? Bıktım artık senden
Çabuk burları topla ve defol git burdan!!!"

Üvey annemin bağırmasıyla sıçradım ve başımı öne eğdim. Alışmıştım artık bana sürekli bağırıyordu ve evden kovuyordu . Gidecek baska yerim olmadığı için geri gelmek zorunda kalıyordum .
Ben 23 yaşındaydım
Ailem öleli 14 yıl olmuştu.
Bende yetim haneye gitmiştim
Ordan beni varlıklı bir aile evlat edindi ama beni köle gibi kullanıyorlardı.
Ailemin ölümünden sonra ne kendime güvenim ne de çevreye güvenim kalmamış ,Hiç arkadaşım olmamıştı...

.

Şimdiki Zaman

Yine villanın çaprazında kalan parkta
Oturuyordum . Hava çok soğuktu ve neredeyse donmak üzereyken
Üzerime sıcak birşeyin örtüldüğünü hissettim. Başımı kaldırdığımda
Tanıdık ama hiçbir şekilde çıkartamadığım yakışıklı yüzü gördüm. Boş bir şekilde simsiyah gözlerinde bakarken bana;

"Yine mi buradasın küçük?"

Diye sordu. Anlam veremedim . Ve
"Pardon , anlamadım" dedim.

"Seni görüyorum hemen hemen her gece buradasın küçük . Üşümüyor musun?"

Göz temasını kesip
"Hayır ve bana küçük demeyi kesin lütfen!" dedim.
Ama onunla tekrar göz teması kurmamı sağlaycak o sözleri söyledi;

"Seni kurtarabilirim küçük!"

.
.
.

Umarım beğenirsiniz
Cem Karaca dinlerken bir anda aklıma geldi bölüm yazmaya başladım. Bu yüzden pek güzel olmamış olabilir.
Yinede okuduğunuz için teşekkür ederim.

Kendinize iyi bakın
İyi geceler..

DEM / GİZLİDEN SEVENLER SERİSİ #1 -TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin