YouTuber | poybat

》artan kalp atışları

Batuşum elendi, o kadar üzgünüm ki anlatamam..
Asla bu kadar kısa sürede elenmeyi hak etmiyordu, ondan önce elenmesi gereken birçok insan varken o kalmalıydı, yolu daha vardı..🥺

Umarım all star'da o da olur. Çünkü böyle bitmemeliydi be

Hikayeye gelirsek, ben yazmaya devam edeceğim. Okumakta olduğum birçok poybat ficleri ya final verdi ya da öylece bırakıldı ancak ben bırakmayacağım. O ikisini look olarak shipledim ve ben yakıştırdığım insanları hayal dünyamda yaşatırım. Onları da yaşatmaya devam edeceğim.

Bana olan destekleriniz umarım devam eder.

Hadi uzun bir süre devam edelim🤍

×

Poyraz ile aram daha da ısınmaya başlamıştı. Tanıştığımızın üzerinden yaklaşık iki ay geçmişti ve bu iki ayda, birbirimizi çok daha iyi tanımış, alışkanlıklarımızı, hobilerimizi hatta fobilerimizi bile öğrenmiştik. Mesela ben yılanlardan nefret ederken, o tam tersi çok seviyordu. Hatta kolunda bir yılan dövmesi bile vardı.
Sabah yine klasik bir güne uyandığımda, gün içinde olacak aktivitelerim hiç sıradan değildi. Çünkü Poyraz beni tekrar bir video için davet etmiş, hatta Sergen ve Emin'i de getirmemi söylemişti. Arkadaşlarım ile tanışmak istemesi beni mutlu etmişti doğrusu.

Hızlıca kahvaltımı yapmış, giyinmiş ve Sergen'i beklerken biraz hava almak adına dışarı çıkmıştım. Daha 10 dakika olmamıştı ki, korna sesiyle birlikte kafamı o yöne çevirmiş ve arkadaşlarımla karşılaşmıştım. Hızlı adımlarla yanlarına gidip arabaya bindiğimde, gülümseyerek arabanın müsaade ettiğince sarılmıştım onlara.
"Erken geldiniz."

"Evet, fazla bekletmeyelim dedik." Sergen gözlüklerini indirirken, yavaşça beni süzmüştü. "Videonun havuzda olacağını söylemiştin, neden bu kadar şıksın?"

Yalandan bir kıkırtı bırakırken arkama yaslanmış ve sırt çantamı yanıma çekmiştim.
"Mayom burada. Ayrıca farkındaysan gün boyu havuzda olmayacağız Cicikuş. Elbette kıyafetlerime her zamanki gibi dikkat edeceğim."
Sergen arabayı çalıştırırken, dikiz aynasından bana doğru sırıtmıştı. Ben ise kafamı 'ne?' anlamında sallamıştım.

Bizim aksimize, yüzünde şapkayla uyuklayan Emin'e doğru bakmış ve rahatsız etmemek adına telefonumu Sergen'e uzatarak konumun olduğunu belirtmiştim. O ise bağırarak, "ha biliyorum ben burayı. Hatta kestaneci vardı 50 metre ilerisinde. Emin sen bilirsin." Emin'i dürterek heyecanla anlattığında, Emin şapkayı bir hışımla yüzünden çekmiş ve ateş saçan gözlerini Sergen'e dikmişti. Ama Sergen yola baktığı için farkında değildi.
"Hatırlamadın mı? Sahile giderken bir kilo almıştık. Hatta sen hayvan gibi yediğin için ishal olmuştun."

"Sergen artık susacak mısın? Küfür etmek istemiyorum."

"Niye sinirlisin bebeğim? Uykunu mu alamadın yoksa?"

"Sabah erkenden bana gelip kahvaltı hazırlattın. Zıkkım olsun diye tuzu kökledim yine yedin ulan hayvanat. Ne mideymiş arkadaş.."

Onların daha fazla tartışmaması adına araya girmiş ve farklı bir konu açmıştım.
"Sizin mayolar içinizde mi?"

-

Eve vardığımızda, yine aynı ekip karşılamıştı bizi. Beni tanıdıkları için anında selam verirlerken, Sergen ve Emin'i gördüklerinde paniklemişlerdi. Poyraz anında yanıma gelip gözlerini arkadaşlarıma çevirdiğinde, gülümseyerek el uzatmıştı.
"Merhabalar, hoşgeldiniz. Poyraz ben."