Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın🧸💘
Telefonumu elimden aldıktan sonra bağırıp çağırmaktan başka hiçbirşey yapamamıştım.
Beni ormanlık alanda bi eve getirmişti ve bi odaya kilitlemişti. Kapıyı yumruklamaktan kızaran elim gerçekten artık ağrımaya başlamıştı.
Sinirle odanın içindeki iki kişilik yatağın üstüne oturdum. Akşam olmuştu. Etraf kararmıştı.Napacaktım ben, daha adamın yüzünü bile görmedim. Tanımadığım birisi beni kaçırdı. Hah gerçekten harika ya.
Odanın kapısının kilidinin açılmasıyla hemen ayağa kalktım. İçeriye giren adamın yüzünü hala göremiyordum ışıklar kapalıydı. Bana doğru yaklaştı.
"Kimsin sen neden beni kaçırdın"
"Kim olduğumu bilmen hiçbirşeyi değiştirmeyecek o yüzden böyle boş sorular sorma bence"
"Bana bak babam beni buradan kurtaracak bırakmaz o beni böyle pisliklerin eline"
"Babanın şuan ne yaptığını bile bilmiyorsun"
"Tabi ki de beni kurtarmak için ülkenin her yerini aratıyordur"
Küçük sahte bir kahkaha attı.
"Hala çok safsın. Baban şuan adam öldürmekle meşgul sen onun umrunda bile değilsin"
"Ne saçmalıyorsun sen be babamı hiç tanımamışsın öyle birisi değil o"
"Bilmediğin o kadar çok şey var ki"
"Gerçekten sana inanacağımı mı düşündün, tanımadığım bi insana güvenmek büyük aptallık olur şimdi odadan defolup gidebilirsin"
Komodinin yanına yaklaştı bahçeden giren ışıktan dolayı az da olsa görebiliyordum. Tam kar küresini alacağı sırada ben aldım.
"Ona bir daha asla dokunmaya kalkma"
"Değerli mi senin için"
"Sanane ya sanane seninle birde sohbet mi edicem çık şu odadan"
Cevap vermeden çıktı. Yatağa uzandım. Şuan bağırıp çağırmam bişeyi değişmeyecekti. Sadece babamın gelip beni kurtarmasını bekleyecektim. Yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı. Daha fazla dayanamayarak gözlerimi kapattım.
Gözlerimi açtığımda etraf hala karanlıktı. Çok uyumamışım demek ki. Boğazım kurumuştu ve acıkmıştım. Sadece kahvaltı yapmıştım başka hiçbirşey yememiştim. Ayağa kalktım ve sessiz adımlarla kapıyı doğru yürüdüm. Kilitli olmaması için du ederek kulpu yavaşça indirdim. Oh be kilitli değildi.
Adımlarımı oldukça yavaş atıyordum. Odadan çıktığımda etrafa baktım. Sanırım üst kattaydım. Çıktığım odanın hemen yanında bir oda daha vardı. Bu katta başka hiçbir şey yoktu. Merdivenlerden aşağıya indim ve mutfağı buldum.
Sonunda ışığı açmıştım. Köşede duran buzdolabına gittim ve kapısını açtım. Dolaba baktığımda tencere vardı. İçine baktım ve gördüğüm sarmalarla sevinç çığlığı atmamak için zor durdum. Tencereyi çıkardım ve tabak aramaya başladım. Bütün dolaplara baktım en son açtığım dolabın içindeki tabağı aldım ve içine sarmadan biraz koydum. Tabi sessiz olmaya özen gösteriyordum.
Tencereyi yeniden dolaba koydum. Tabağı tezgahın üstündeki mikrodalga fırının içine koydum ve ısıttım. Ada tezgahın etrafındaki sandalyelerden birisine oturdum ve sarmayı yemeye başladım. Sırtım kapıya dönük olduğu için sürekli arkama bakıyordum. Artık gelmeyeceğinden emin olduğum için rahat rahat sarmayı yemeye devam ettim.
