Sanji elinde Zoro'nun ona attığı çiçekler ve çikolata ile okulun koridorlarında koştura koştura Zoro'yu arıyordu.
Zoro kaçarken muhtemelen kaybolmuştu ve Zoro kaybolduğunda onu bulmak imkansız gibi bişeydi.
Sanji koşarken bir yandanda şoku üzerinden atmaya çalışıyordu 'gerçekten banamı teklif etti, yok be ne şaçmaladın rasgele atmıştır biyerlere, hem yüzüne attı YÜZÜNE!' diye kendi kafasının içinde kendi ile tartışıyordu.
bir süre daha koştuktan sonra beynini tekrardan aktif hissetti durdu, merdiven kenarına oturdu ve soluklanırken telefonunu çıkarıp Zoro'ya mesaj yazmaya başladı
Sanji: Gerizekalı ne diye yüzüme çiçek atıyosun
Sanji: Bide çikolata
Sanji: Malmısın
Zoro: Sanane el benim
Sanji: Kafa benim?
Zoro: Özür?
Sanji: Çiçekler çikolata felan birine teklif mi edicektin
Zoro: Ya sanane kardeşim bak işine
Sanji: Kardeşim deme lazım olur
Zoro: Ne
Sanji: Kime teklif edicektin
Zoro: Çiçekleri sana verdiğime göre Nami'ye gerizekalı
Sanji: Birincisi vermek değil fırlatmak ikincisi Nami-san'a sulanma
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zoro: Bak sen :D
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zoro: Cevap versene
Zoro: tabi çaktım lafı kalırsın öyle
Zoro'nun attığı mesajları okurken Sanji 'ne kadar embesil bir çoçuğa aşık olmuşum kafama taşlar yasında kurtulıyım' diye düşünüyordu
