SON DEFA

S.D bölüm 1

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem.Umarım beğenirsiniz. İyi kötü yorumlarınızı atarsanız sevinirim. Yazım yanlışlarım olursa k.b umarım müzik zevkimi beğenirsiniz elimden geldiğince her bölüme şarkı atıcam

Bölüm şarkısı:Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?

*******************
-Buyrun hanımefendi ne alırsınız?
-3 sıcak çikolata lütfen yaninda çakıltaşları da olursa sevinirim.
-Peki efendim. İsim alabilir miyim?
-Yağmur
-Tamamdır. Siparişleriniz hazır olduğunda sizi cağıracağız.
Kafamı onaylarcasına sallayıp masada bıraktığım Deniz ve Damla ya doğru yöneldim. Damla ve Deniz her zamanki gibi tartışıyorlardı. Ne için kavga ettiklerini sormak için ağzımı açmıştım ki üşeneçliğim yüzünden sadece sırıtarak yerime oturdum. Birbirimize attığımız anlamsız bakışlardan sonra Deniz bi anda aklına bir şey gelmiş gibi gözlerini açtı ve bana bakıp sırıttı. Ben tek kaşımı kaldırıp 'Ne var?' gibi kafamı salladığımda o ise atomdan daha küçük tanecikler bulmuş gibi anlatmaya başladı.

-Yağmur bi espri buldum senle ilgili

-Gene ne buldun

- Bak şimdi Yağmur yağmış, karda tuz asdsadsadad

-Siktir git burdan Deniz kaldırma beni yada kafanı kendin masaya 3-5 defa vur benim için".dedim

O ise bu halime sırıtıp geriye doğru yaslandı ve ellerini başının arkasında birleştirdi. Gözlerimi ondan ayrıp dışarıyı izleyen Damla ya diktim. Sanki hayattan bezmiş gibi hali vardı.

-Damla?

-hı?

-İyi misin?

-Evet ya bugün çok boğucu bir hava varda içim sıkıldı

-E iyi o zaman

Bi şeye canı sıkıldıysa onu asla üstelemem anlatmak isterse gelip anlatır zaten. Galiba büyük bir sıkıntı çünkü dışarsı -6 derece ve güneş oldukça güzel. Kış da olduğumuzu söylemeye gerek yok sanırım.

Tekrar birbirimize bakmaya başlamıştık ki telefonumdan yükselen zil sesiyle masadan ayrıldım. Ekranda -Anne- yazısını göünce olduğum yerde kaldım. Annem beni haytta aramazdı. Birimiz hastaneye kaldırılsın, yurtdışına çıkılsın benim o olay bittikten sonra haberim olurdu. Yurtdışına çıktıklarını da evdeki hizmetçilerden öğrenirdim. Telefona cevap vermediğimi hatırlayıp açıp kulağıma götürdüm.

-efendim?

-Alo kızım

Kızım mı? Annem bana hayatta kızım, canım, cicim, bebeğim türü kelimeler kullanmazdı,Bir şey isteyeceği zaman kullanırdı ve kendisini acındırtmaya çabalardı. Normalde aşalayıcı sözler, tükürür gibi söylediği Yağmur olurdu ağzında.

-E-efendim anne bir şey mi oldu?

-hayır canım(!) seni aramam için illa bir şey mi olması lazım.

-Evet yani Hayır yani şey...... istediğin zaman arayabilrisin de bir şey mi isticektin?

-Evette boşver ya ben alırım kızım. Sen kendni yorma işine bak. Ah ah benimde bacaklarım tutsa gidip de alabilsem eşyamı