SON DEFA

S.D Bölüm 3

Multi.:Yağmur
Bölüm şarkısı:lana del rey-blue jeans
Yazım yanlişlarım olursa kusura bakmayın tabletten yazıyorum. Votelerseniz sevinirim.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Usulca gözlerimi açtım. Sanki saatlerdir uyuyormuş gibi hissediyordum.Kafam o kadar dolu ki sanarsınız filler birşey yapıyo. Sol yanağımda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum ve yatağında doğruldum. Ben buraya nasıl gelmiştim,ne olmuştu? Yaşadıklarım kafamda teker teker birleşince elimi hızla ağzımın üzerine götürdüm. Babam bana tecavüze kalkışmıştı ve ben "annemin yüzüne nasıl bakarım"diye düşünürken nasıl bir tesadüfse artık aynı odaya annem 2 adamla kahkahalarla içeri girmişti. Bizi görünce olduğu yerde kalkmış babama bakıyordu. Arada bana. Yanındaki adamlar birşey olduğunu anlamış olacaklar ki fazla durmadılar ve homurdanarak çıkmışlardı odadan. Annemin beni ne kadar sevmediğini bilsemde ondan yardım istemiş hatta yalvarmıştım ama onun yaptığı şey şok ifadesiyle babama bakmak olmuştu. Biraz daha oyalanıp 'Evde konuşuruz' demişti. Sanırım artık konuşma vakti.

Hızlı bir şekilde banyoya yürüdüm ve aynaya bakmadan kısa ve soğuk duş aldım. Saçlarımı kuruttum ve aynanın karşısına geçtim. Dün ağladığım için gözlerim kızarmış , yanağımda büyük bir morluk ve makyajım akmıştı.Hızlı bir hareketle ıslak mendili alıp üzerine nemlendirici sürdüm ve gözümün altındaki siyahlığı giderdim. Yanağımdaki morluğa yapacak birşey olmadığı için son kez yüzümü yıkadıktan sonra banyodan çıktım. Ayağıma panduflarımı giyip salona doğru kendimden emin adımlarla yürüdüm. Artık o sessiz,aciz,güçsüz kız yok onların karşısında.

Merdivenin son basamağında gelince durdum. Hala bir seçeneğim vardı. Yukarı çıkıp çantamı apar topar toplayıp bir daha bu eve gelmemek üzere gidebilirdim. Bankamda da birsürü para vardı. Çıktıktan sonra bütün paramı çekip kendime üniversiteme yakın bir ev yada daire alabilirdim. Yada Damla da kalabirdim. Onların durumu da fena sayılmazdı. Ama neden dışarda kaldığımı sorup duracak başımın etini yiyecekti. Bu düşünceyi hızla kafamdan attım. Yeter artık! Bugüne kadar bana bu şekilde davrandıkları yeter. Bugün neler olduğunu anlatacaklar!. Anlatmalılar. Yani anlatsalar iyi olur.

Kafamı sağa sola sallayıp son basamağı da indim ve hızla kendimden emin bir şekilde salona geçtim. Annem(!) ve babam(!!) birbirlerinden uzak tekli koltuklara oturmuş bir vaziyette düşünüyorlardı. Bende aralarından geçerek ikisinin de ortasında kalan tekli koltuğa oturdum. İkiside yüzlerini bana çevirmiyorlardı. Suçlu çocuk gibi kafalarını yere eğiyorlardı. Suçlulardı da. Genzimi temizleyip hafiften öksürür gibi yaparak dikkatlarini bana vermelerini sağladım. İkisininde yüzlerine tiksinircesine baktım. Daha çok annemin yüzüne baktım çünkü babamın yaptıklarını asla unutmucaktım. Hala utanıyorum ama yeter artık. Birşeyi sormak istediğimde sürekli lafı ağzıma tıkamalarından baktım.

-Sizin benimle derdiniz ne?
İkisine de uzunca baktım cevap vermeyince devam ettim.
-Anne sen başla neden benden bu kadar nefret ediyorsun? Çok ciddiyim artık lafı ağzına tıkmayın. Çünkü bu beni son görüşünüz olacak.
Annem ilk basta düşünür gibi elini çenesinin altına koydu ve karar vermişçesine kafasını salladı ve yüzünü ifadesiz tutarak bana döndü. Büyükçe iç çekip
-Seni sevmiyorum
-Bilmediğim şeyleri öğrenmeye geldim.
-Sözümü kesmeden dinle beni o zaman. Ben lise sonlarındayken bi hata yaptım. Ege yle birlikte oldum ve daha 19 yaşımda sana hamile kaldım. Babam anlayışlı biri değildi annem de öyle. Beni evden attılar. Bende Ege nin yanina gittim ama hamile olduğumu söylememiştim. Beni eve aldı. 1 aya yakın onunlaydım. Bu arada karnim git gide büyüyordu. Salaş giyindiğim için belli olmuyordu ama bir süre sonra Ege bunu fark etti. O gün mutluluğumun içine sıçtın Yağmur. O günden sonra bana hep soğuk davrandı. Daha fazla dayanamadım ve ondan ayrılmak zorunda kaldım. Ege nin söyledikleri hala aklımda. Ne dedi bilir musun?"Seni gerçekten seviyorum Nisa ama...ama o çocuk işin içine sıctı.Üzgünüm seni gerçekten seviyorum. Ama o olmaz, olamaz,olmaması lazım. üzgünüm gerçekten üzgünüm" dedi ve kapıyı çarparak çıktı. önceden biriktirdiğim bir miktar para vardı onları kullanarak bir süre idare ettim. zaten birkaç ay sonra sen doğdun. paranın geri kalanını senin dadına verdim. İhsan ile bir barda tanıştık ondan sonra evlendik sen hatırlamazsın çünkü daha çok küçüktün. o zamanlar daha gençti oda bende bu yüzden bir süreliğine seni bakıcı aileye verdik. bakıcı aile ise bir trafik kazasında öldü bu yüzden bize kaldin. hep senin yüzünden mutluluğumu gençliğimi yaşayamadım ailemin yüzünü hep kara çıkardın bu yüzden senden nefret ediyorum keşke hiç doğmasaydın.dedi ve salondan hızla ayrıldı.

Ben ise şok olmuş bir vaziyette koltukta oturuyordum. Ne yapacağımı şaşırmış haldeydim. Ne yani şimdi benim babam dediğim insan üvey babam mıydı? işte buna inanmıyorum demek ki bu yüzden bana bu kadar rahat davranıbiliyordu. şu andan itibaren babama dönmekten tamamen korkuyorum. kısa bir süre sonra annem tekrardan içeri girdi ve daha önce oturduğu koltuğa oturdu. herhalde kusmuştu çünkü yüzü bembeyaz ve yüzünün kenarında su damlaları vardı. annem babama döndü ve kendinden emin bir şekilde
-seninle sadece paran için evlendim!
Dedi. ben şaşkınlıktan anneme bakarken babam ise ifadesiz bir şekilde anneme bakıyordu. babam önemli değil der gibi omuz silkti. tamam zengindik ama bu kadarda ifadesiz olunmaz ki. Babam ise
-zaten bende seni sevmiyordum sadece seni kullanmak için evlendim o yıllar çok güzeldin. Git gide çöktün zaten. Yakında Mineye benzersen şaşmam.

Büyük bir pot kırdığını fark etmiş olmalı ki birden telaş yapmaya başladı.
-Yaa-ni Ni-isa ben ö-öyle demek isteme....
-Hala unutamadın değil mi o nolet karıyı biliyordum zaten bu şekilde olacağını.
-Derken?
-Boşanıyoruz.

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken bu kararı nasıl bu kadar verdiklerini kafamda tartmaya çalışıyordum. Babam ise sadece omuz silkip 'tamam' dedi. Mine kim ki ? Annem bi anda o ismi duyunca sinirlendi? Peki boşanma ?Demekki niyetleri varmış. Peki ben ne yapcam? Kimde kalıcam? Aslında kimseyi tanımıyordum akraba olarak bir tek Antalya daki teyzemler bu kadar. Annem hep akrabaların gereksiz olduğunu söyler dururdu. Herkes dağıldıktan sonra odama çıktım. Panduflarımı çıkarıp kendimi sırt üstü yatağa fırlattım. Ben kim de kalıcaktım? Mine kimdi? Derken vucudum uyuştu ve uykuya daha fazla direnemedim. Kafamı kuş tüyünden yapılan yastığa bıraktım anında uyku modu:on....

Bu sabah babamla annem boşandı ve eşyaları toparlamak için babam eve son kez geri geldi. Hepimiz babamın bavulunu hazırladık ve aşağıya indik. Babam annemle uzun bir süre bakıştı ve dudaklarına buse kondurup kendini geri çekti. Sıra bana geldiğinde ne yapacağını bilemedim. Babam buna ilk sırıtsa da hemen ciddi ifadesine geri döndü. Bana uzunca baktı ve kollarını açtı. İlk tereddüt etsemde onu son kez görüceğim için kollarımı onun boynuna dolaşım. Kafasını boynuna götürdü ve dudaklarını sürttü. Kokumu içine çektikten sonra küçük bir öpücük bıraktı boynuma ve geri cekilecekken kotumun arka cebinde elini hissettim. Birşey sıkışrtı ve benden ayrıldı. Ayrıldığında ilk sendeledim ama kendimi hemen toparladım ve arabasının yanına ilerledim. Ön koltuğun kapısını açtı ve kapıya yaslanarak anneme bakmaya başladı. Bir süre tepkisizce anneme baktıktan sonra bana göz kırptı ve arabaya atladı. Eve geri dönecekken arka cebime sıkıştırdığı şey geldi aklıma. Hızla arka cebimden çıkarttım ve katlanmış kağıdı açıp okunmaya başladım. Elim anında titrerken ne yapacağımı şaşırmış bir halde kağıda bakıyordum. Cidden ne yapacaktım artık. Son kez elimdeki kağıda baktım ve emin olmak ister gibi son kez daha okudum o lanet cümleleri.
Seninle işim şimdi başlıyor.
Artık babanda olmadığıma göre
Kendine dikkat et Yağmur ÖZ :)
Elimdeki kağıdı avcumun içinde buruşturdum ve gözlerimi kapatıp gözyaşlarımın akmasına izin verdim...