LİSE AŞKIM

3. BÖLÜM - Though I am breaking down again -

Merhabalar, nasılsınız?

Keyifli okumalar

.

2023

Kaç defa aşık oluruz? Kaç defa yeniliriz kalbimize? Ben ne kadar yenildim bilmiyorum ama şu an onu öperken çoktan kalbime yenilmiştim. 14-13 yıllık bu hasret dudaklarımızın birleşmesiyle bitmişti. Onu şu an öpüyordum ama acıyan kalbim iyileşmiyordu. Acı daha da artıyordu. Gözlerim kapalı olmasına rağmen gözlerimden çıkıp yanaklarımdan yaşlar süzüldü. Ellerimi onun göğsüne koydum ve ittim.

Yapamayacaktım. Yapamazdım.

Beni o gün yalnız başıma bırakıp gitti. Ben onun arkasından ağlarken, onun yardımına muhtaçken kaçıp gitmişti. Ona hemen yenilemezdim. Bu sefer olmazdı. Gözlerimi açmamla yutkundum. Başımı iki yana salladım.

"Biz olamayız Koray." Gözlerinin dolduğunu gördüm. O da biliyordu olamayacağımızı.

"Sen o gün kaçıp gittikten sonra benim için bittin. Ben senin en zor gününde yanındayken, sen benim en zor günümde yanımda değilsin." Sinirden ağlamam daha da şiddetlendi.

"Ya benim sana çok ihtiyacım vardı Koray! Sana çok ihtiyacım vardı." Burnumu çektim.

"Şimdi aradan 13 yıl geçtikten sonra beni öpmenle seni affedebileceğimi mi zannediyorsun?" Ona bağırmamla yutkundu.

"Ben seni bekledim! Tam tamına 6 yıl bekledim! Gelirsin diye her gün camdan kapının önüne baktım. Umudumu kaybetmedim. Ama geçte olsa anladım gelmeyeceğini. Bu çok koydu bana Koray... Neden? Söylesene neden?" Soruma yanıt vermeden yüzüme bakıyordu.

"SANA NEDEN DEDİM!" Bağırmamla ağlamaya başladı.

Ona doğru adımlar attım. Tam önünde durdum ve sırıttım. Kulağına yaklaşıp fısıldadım.

"Bizi sen bitirdin Koray. Sen o gün gittiğinde biz diye bir şey kalmadı. Bizimkilerin hatrına sana içimdeki nefreti kusmuyorum. Düğünden sonra gözüme asla gözükme. Ben seni sildim çoktan. Hayatımda senin gibi birisi yok. Asla olmayacak." Yüzümü geri çekmemle göz yaşının düştüğünü gördüm. Sırıtmam daha da çok genişledi. Bir adım geri atarak ondan uzaklaştı.

"Sakın eskiye dair sözler söyleme bana. Artık gözünü boyacağın eski Alara karşında yok." Omzuna çarparak yanından geçtim. Geçmemle derin nefes alıp verdim. Göz yaşlarımın sonunda akmalarına izin vermemle hıçkırıklarımın duyulmaması için bir elimi ağzıma koydum.

Evin arka bahçesinden eve girmemle merdivenlerden çıktım. Çıkmamla Atiye'nin odasına girdim. Odanın çerisinde olan banyoya girdim ve arkamdan kapıyı kitledim. Aynanın karşına geçtim ve ellerimi mermere koydum. Kendime baktım.

Senden nefret ediyorum Alara. Kendimden çok nefret ediyorum.

Nasıl sevebildin onu? Nasıl kalbine girmesine izin verdin?

Göz yaşlarım mermere düşmeye başladı. Ağlamamı artık eskisi gibi durduramıyordum. Bu 13 yılın acısıydı bunlar. Ağlayarak içimdeki siniri, üzgünlüğü atıyordum.

Kapı tıklanma sesini duydum.

"Alara, iyi misin tatlım?" Atiye'nin sesini duymamla iç çektim.

"Ben ve Toprak buradayız hayatım. Tam kapının arkasında. Eğer istersen kapının arkasından seninle konuşabiliriz. Eskisi gibi." Eskiden akıl hastanesine yatmıştım. O anılarımı asla hatırlamak istemiyorum...