LİSE AŞKIM

5. BÖLÜM - Güneşte bıraksam kalbimi -

Keyifli okumalar
.

Hastaneden çıkmama daha 2 saat vardı. Toprak, Buğra ve Atiye üçlüsü koltuğa sıkışmış uyuyorlardı. Ben ise camdan dışarıya yıldızlara bakıyordum. Yıldızlar dün ki gibi parıl parıldı. Son kez onlara bakmamla oda da bunaldığımı fark ettim. Yatağımın yanına geldim ve üstümdeki hırkayı yatağın üstüne koydum. Odadan ses çıkarmadan çıkmamla derin nefes verdim.

Koridordan ilerlerken yanımdan geçen hastalara ve doktorlara başımla selam verdim. Asansöre binmekten vazgeçip merdivenlerden çıkmaya başladım. Çatı katının kapısını açmamla rüzgarla beraber saçlarım geriye gitti. Rüzgar yüzümü ferahlatmıştı. Kapıyı arkamdan kapatmamla bir adamı otururken gördüm. Sırtı bana dönüktü. Doktor önlüğünü görmüştüm. Doktorun yanına gitmemle gördüğüm yüzle kaşlarım havaya kalktı.

Karşımda Koray vardı. Elinde sigarısıyla bana bakıyordu. O da bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Yanına oturmamla bana döndü. Bir şeyi hatırlamasıyla elindeki sigarayı yere atıp ayakkabısıyla ezdi. Hatırlamasıyla gülümsedim.

Ben eskiden sigaradan nefret ederdim. Şimdi günde çok sigara içiyordum.

"Sigaradan nefret etmiyorum artık. Bir sigara versene" söylediklerimle daha çok şaşırmıştı. Başını sallayıp cebinden sigara paketini çıkardı. Paketi açıp bir sigarayı alıp ağzına koydu. Bir tane daha sigara alıp bana uzattı. Sigarayı alıp ağzıma koydum. Diğer elinde duran çakmayı yakıp uzatmasıyla başımı ona doğru yaklaştırdım. Sigaranın yanmasıyla başımı geriye çekerek bir nefes aldım. Elimle ağzımdaki sigarayı almamla dumanı üfledim. Birkaç defa böyle yaptım. Ona bakmamla bana hâlâ şaşırmış bir şekilde bakıyordu.

"13 yıl sonra beni aynı Alara olarak bekliyor olamazsın? Bu 14 yıl beni çok değiştirdi. Anca bugün anladım değiştiğimi."

Elimdeki sigarayı gösterdim.

"Bu zıkkımdan eskiden nefret ederdim. Birisi sigara dese bağırıp çağırırdım. Hele Almila bana inat bir kere içtiğinde..."

Gülmemle o da güldü. Bir nefes daha çektim sigaradan. Dumanı üflememle iç çektim.

"13 yıl önce bana bokunu çıkartarak sigara içeceksin deselerdi gülerdim. Hemde çok." Sırıttım.

Ona dönmemle gözlerinin dolduğunu gördüm. Onu süzdüm. Beyaz önlükle ona çok yakışmıştı. Gözlerim yaka kartında takılı kaldı. İsmi yaka kartına yakışmıştı. Doktor olmayı hiç istemezdi. Neden doktor olmuştu ki?

"Eskiden hiç istemezdin doktor olmayı. Babanla hep kavga ederdin. Ne değiştirdi seni?" Sorumla beraber gözlerimi masmavi gözlerine çevirdim. Sigarasını dudağına götürdü. Sigarayı içine çekti. Sigarayı tutan eline bakmamla yüzük gördüm. Görmemle yutkundum.

Evlenmiş miydi?

Sigarayı dudaklarından çekti ve dumanı üfledi.

"Hayatım bok gibiyken birisiyle tanıştım. O benim kapkaranlık hayatıma ışık oldu. Onun sayesinde ne olacağımı anladım. Başımıza gelen her bir olayla yaralarımızı sarmamız gerektiğini fark ettim. O beni duygularıyla sararken ben onu yaralarını fiziksel olarak sarmak istiyordum. Bunu ona söylemek istemedim. Herhalde korktum vereceği tepkiden. Çok saçma diyip güler diye korktum." Sigaradan bir nefes daha çekti. Başını bana doğru çevirdi. Dumanı üflemesiyle duman yüzüme geldi. Gülüp geri çekildim. O da güldü.

"Peki sonra ne oldu?" Gülümsemesi soldu. Masmavi gözleri bir süre gözlerime baktı. Başını gökyüzüne çevirdi.

"Onu çok üzdüm. O kadar çok üzdüm ki kendime hep sövdüm. Onun yaralarını sarmam gerekiyorken, hep canını acıttım. Ama onun keçi inadı kendini benden uzak tutmadı. Bana öyle sıkıca sarıldı ki bu sefer ben korktum. Öyle çok korktum ki bir gün elimden kayıp gidecek diye... Her gece yanımda uyurken ben korkardım. Ben uyurken gidecek zannedip ona sarılarak uyurdum. O hep uyurken sarıldığımı zannederdi. Hep öyle kandırdım onu." Onun bu anlattıkları canımı sıkıyordu ama bir yandan da dinlemek istiyordum. Bunu hangi kadın için söylüyordu?