Би ч амттан аваад гэртээ ирсэн. Аниме үзэх гэсэн ч Жонгүгийн утасны цаанаас хэлсэн үг бодогдоод ер төвлөрч өгөхгүй байлаа.
Тэр яагаад надад өөр охинтой хамт байгаагаа харуулаад санаа нь зовсон юм бол? Бид ямар үерхдэг биш дээ? Зүгээр л ангийн найзууд шүү дээ.
Хажуу дахь шоколаднаасаа нэг нүдийг авч амандаа хийгээд, утсаа унтраан дээш харан хэвтэв. Эсвэл би тэгж асуугаад бүх байдлыг дордуулчихав уу? Зүгээр л хамт харьдаг байсан хүн нь алга болчихоор нь хайсан түүнд буруу ойлгогдохоор зүйлс хэлчихэв үү?
- Мэдэхгүй ээ мэдэхгүй!
Дэрэндээ нүүрээ наан хэвтэж байтал утсанд зурвас ирэх шиг болов. Жонгүг.
- Тааруу хичээлүүд дээрээ бие биедээ туслацгааж байя гэснээ санаж байгаа биз дээ? Маргаашнаас эхлэцгээе. Жүжиг ч дуусаад, орой завтай болчихсон юм чинь.
- Тэгье ээ. Болж байна.
Азаар, нэг их юм бодоогүй юм шиг сонсогдож байна.
- Ер нь орой 6:30-аас танай хорооллын сагсны талбай дээр уулзья. Би бөмбөг аваад ирнэ ээ.
Юу вэ? Шууд уу?
- Аан, за тэгье ээ.
5 цаг 27 минут. Нэг цагийн дараа.
Тэр хооронд би Хан Сылигийн инстаграм хаягыг нь олоод, нийтлэлүүдийг нь гүйлгэн сонирхож эхэллээ.
@heartshapedpocky. Ямар хөөрхөн нэр вэ.
- Пост 1. Сайн уу♡︎
- Пост 2. 📚
YOU ARE READING
The Sound of Your Heart | [ completed ]
Fanfikce- Өө, соруул! Хажууд хэн нэгний сүүдэр тусахтай зэрэгцэн, газар унасан соруулаа авах гээд харсан ч байсангүй, харин үл таних өндөр хөвгүүний гарт байх нь тэр. Би харцаа өргөн түүн рүү харахад, яг л лааны тосон баримал мэт царайлаг хөвгүүн байлаа...