Beni Kendinden Kurtar

1. Bölüm

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen🌸

Koşarken çarptığım insanların; arkamdan ettiği küfürleri umursamıyordum.

Saat oldukça geç olmasına rağmen etraf yine de kalabalıktı...

Üzerimde gelinliğim, nerede çıkardığımı bile hatırlamadığım ayakkabılar sebebiyle çıplak kalan ayaklarım ve gerek yağmur gerekse ağlamaktan dolayı akan makyajım ile düğünden ziyade savaştan kaçıyormuş gibi bir görüntüye sahiptim sanırım.

Bir ara sokağa gireceğim esnada sokağın sonunda gördüğüm siyah takımlı adamlar yüzünden bu girişimden vazgeçip cadde boyunca ilerlemeye devam ettim.

Kurban olduğumun yerinde bir tane araba geçmez mi ya?!

Caddeyi geçip bir başka ara sokağa girdiğimde kolumdan çekilip, duvara yaslanmam bir oldu.

Kalbim korkuyla çarparken, karşımda gördüğüm Çınar Abi'yle; tuttuğum nefesimi verdim.

Kaşları çatık bir şekilde bana bakıp, kolumdan tuttuğu gibi arabaya doğru sürüklemeye başladı.

Gözyaşları içinde yalvarıp, çırpınsam da umursamayıp, arka kapıyı açtığı gibi benimle birlikte o da oturdu.

"Çınar abi bırak!"

Şoför, oldukça hızlı bir şekilde arabayı sürerken, diğer arabalarda bizi takip ediyordu.

Gelinliğin uç kısımları çamura bulanmıştı. Gerçi birazdan büyük bir ihtimalle, olduğu gibi kana bulunacağı için çok fazla umursamadım.

Elim çok kısa bir an arabanın kapısına gitti...

Araç, hızlı gittiği için çok büyük ihtimalle yara alacaktım ama şuan için bu önemli değildi. O cehenneme gittiğim an çok daha büyük yaralar alacaktım çünkü!

Eğer şuan kurtulmayı başarırsam her şey çok ama çok güzel olacaktı.

Göz ucuyla Çınar abi'ye baktığımda elindeki telefonuyla ilgileniyordu.

Bir cesaret, arabanın kapısını açtım ama açtığım gibi kapatılması bir oldu.

"Aklından bile geçirme!"

Başımı, ellerim arasına alıp, gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

"Lütfen izin ver gideyim. Söz veriyorum kimseye yardım ettiğini söylemem. Lütfen! Gitmek istemiyorum oraya!"