Beni Kendinden Kurtar

15. Bölüm

Normalde bölüm yazmayacaktım ama 20 bin okunmaya ulaşmışız🥹
Yanımızda olduğunuz ve bizi anladığınız için çok teşekkür ederim🩷

Keyifli okumalar🥰

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen🌸

Mutfakta babamın gür kahkahası yankılandı.

"Demek Korcandan boşanacaksın, öyle mi?"

Bu dediğinden sonra bir kez daha kahkaha attı.

"Evet, öyle. Boşanacağım ondan."

Eliyle beni işaret edip, anneme baktı. "Duyuyor musun, ne diyor kızın? Boşanacakmış. Hem de Korcan Yıldırım'dan."

Derin bir nefes alıp, ona doğru bir adım attım. "Bunda şaşırmanı gerektiren bir şey yok. Hastaneden çıkınca gidip konuşacağım onunla."

"Ve o da kabul edecek boşanma isteğini?"

Gülerek başını iki yana salladı.

"Boşansa bile Yağız'ı sana bırakır mı sanıyorsun?"

Duyduğum cümle boğazımda yumru oluşmasına sebep oldu ama bunun üzerinde duramazdım.

"Annesi Yağız'ı istemez. Mecbur benim yanımda kalacak."

"Hadi diyelim ki Korcan kabul etti. Ben seni kabul edecek miyim peki?"

Dediği şeyle birlikte bakışlarım anneme kaydı.

Bir şey söylemek istiyor ama babamın korkusundan susuyordu.

"Sokağa mı atacaksın?" Diye sordum.

"Neden olmasın? Bana faydan olmadıktan sonra ne yapayım ben seni?!"

Dolan gözlerimi kısa bir an kapattım.

"Ha ama bir işe girer, her aylık aldığında parayı elime sayarsan; istediğini yapabilirsin."

Söylediği şeyden sonra dolan gözlerime rağmen gülümsedim.

"Tamam! Yemin ederim çalışırım. Hatta tüm parayı sana veririm. Ama lütfen. Yalvarırım beni ona geri verme."

Allah'ım kabul etmişti resmen!

Bir şey söylemeyip mutfaktan çıkınca annemin boynuna atladım.

"Anne kabul etti! Gördün mü, istedi beni!? Vermeyecek ona. Burada sizinle kalacağım."

En kısa sürede bir işe girip çalışmam lazımdı ama nasıl çalışacaktım ki? Bulurdu beni...

Neyse! Bulurdum canım bir yolunu.

Burada babamın laflarına katlanmak, Korcan'ın bana yapacağı şeylere razı gelmekten çok daha iyiydi.

Üstelik kısa bir süre kalacaktım burada. Şu boşanma sürecini anlatınca oğlumu da alıp gidecektim.